ممکن است ایران ظرف کمتر از 3 هفته، دستخوش یک دگرگونی عظیم شود. جمهوری اسلامی در 14ژوئن, انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار خواهد کرد تا رئیس‌جمهور جدیدی را برگزیند.
    درحالی‌که رأی‌دهندگان از سال 2009، به قیمت جان بسیاری، نشان داده‌اند که آماده تغییر هستند، روند انتخابات، صحنه آرایی مضحکی توسط رهبری دیکتاتوری است که می‌خواهد به ما بقبولاند، اندکی دموکراسی در درون دیکتاتوری مذهبی آنها وجود دارد.
    در ایران، رئیس‌جمهور، تابع و خدمتگذار رهبر عالی، آیت‌الله علی خامنه‌ای است. کاندیداها ابتدا باید توسط گروهی از آیت‌الله‌ها که شورای نگهبان را تشکیل می‌دهند، مورد تأیید قرار گیرند. این آیت‌الله‌ها، همگی توسط خامنه‌ای دستچین شده‌اند. تنها، مطیع‌ترین و هم نواترین کاندیداها مورد تأیید قرار می‌گیرند.
    انتخابات آتی، هر چند، یک نمایش مضحک یا غیرمضحک باشد، حائز اهمیت اساسی برای آینده کشور، منطقه و جهان است.
    در شرایطی که امروز, اغلب ایرانیان, نسبت به این حقیقت آگاهند که مردم نفوذ واقعی چندانی در این رای‌گیریها ندارند، ملاها دیگر نمی‌توانند هم‌چنان، مردم را فریب دهند.
    آیت‌الله‌ها، هر چند  تلاش کنند، کماکان قادر نیستند، اراده مستقل مردم ایران را تحت کنترل خود درآورند.
    رهبر عالی ایران، به‌رغم رژیم بی‌رحمانه‌اش، باید در گرماگرم روابط منطقه‌ای پیچیده و تصنعی موجود -- با همسایگان عرب خود در زمینه حمایت وی از حزب‌الله لبنان و به‌خصوص در زمینه هم‌پیمانی خبیثانه‌اش با بشار اسد، تنها هم‌پیمان تهران در منطقه-- شعبده بازی کند.
   در جبهه داخلی, او مجبور است با یک اقتصاد داغان و قیمتهای سر به فلک کشیده پایه ای ترین الزامات بومی دست و پنجه نرم کند. خامنه ای باید احتمال جدی تکرار شورشهایی که در آخرین انتخابات در سال 2009 رخ داد را در نظر بگیرد. تاکتیک او بوضوح این است که یکی از کسانی که محرم اسرار اوست را بعنوان رییس جمهور ”برگزیند”.  
   اما در حالی که وی اراده خود را اعمال می کند, رژیم باید بطور اجتناب ناپذیری با یک دودستگی داخلی مواجه شود که به تصفیه هر چه بیشتر مخالفین و گسترش نقش سپاه مخوف پاسداران در داخل کشور منجر می گردد.
   به همین دلیل است که او به حذف رفسنجانی از بالماسکه انتخابات متوسل شد. رفسنجانی, یکی از استوانه ها و بنیانگذاران این رژیم از زمان آغاز حکومت مذهبی بوده است.
   این تصفیه در نوک هرم رژیم ملاها, هم پایگاه قدرت رژیم را بی ثبات خواهد کرد و هم اختلافات و تنشهای داخلی را بطور بی سابقه ای شدت می بخشد.
پیامدهای بین المللی برای کل منطقه وحشتناک است. نگرانی خامنه ای و ترس از یک قیام بدون دلیل نیست. او به خوبی از قدرت فزاینده این مقاومت، مردان و زنان ایرانی که خواهان آینده‌یی کاملا متفاوتی برای کشورشان هستند، آگاه است. آنها بدنبال و مبلغ ضرورت تغییر ساختار رژیم و طرفداری از سرنگونی آخوندها هستند.
نیروی محرکه اصلی مقاومت توسط مریم رجوی کرایسماتیک، رئیس جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران، یک ائتلاف سیاسی که شامل سازمان مجاهدین خلق ایران، یا پی ام او آی / ام. ئی. کی می باشد، رهبری می شود.
رجوی بروشنی از یک جمهوری دمکراتیک، سکولار با جدایی دین از دولت، برابری جنسیتی و ایران عاری از تسلیحات اتمی طرفداری کرده است.
این پیامی است که در گوشهای ایرانی ها در کشور و خارج طنین انداز شده است. به رغم فداکاری ایرانیان معمول از انقلاب 1979 تا کنون و با توجه به اینکه ملاها با بی رحمی حدود 120 هزار نفر از فعالین ام. ئی. کی را اعدام کرده اند، این مقاومت شبکه وسیع خود در داخل ایران را سازماندهی کرده است.
متاسفانه، متحدین غربی در حالیکه برای شناسایی گروههای مقاومت در سوریه خیز برداشته اند، تا همین اواخر و حتی الان ضرورت به رسمیت شناختن کسانی را که فداکاری کرده اند را نادیده گرفته و در تصدیق حقوق شورای ملی مقاومت ایران کند عمل می کنند. بگذارید امیدوار باشیم و دعا کنیم که چنین بی اعتنایی توسط غرب، یکروز به بهای خون سربازان جوان ما تمام نشود.
این مقاومت همچنین در خارج ایران هم شتاب گرفته است. سال گذشته حدود 100 هزار ایرانی از سراسر دنیا در پاریس جمع شدند تا درخواست های خود را منعکس کنند. شخصیت های برجسته‌یی از آمریکا، فرانسه، اروپا و جهان اسلام در کنار صدها نماینده پارلمان و شخصیت های ارشد نظامی بازنشسته از غرب به آنها پیوستند. امسال با اعلام حذف ام. ئی. کی، جنبش اپوزیسیون اصلی ایران از لیست تروریستی آمریکا بعد از 15 سال نبرد سیاسی و حقوقی،  انتظار حمایت بین المللی با همان عزم راسخ می‌رود. این بار دیگر در 22 ژوئن در پاریس بوقوع خواهد پیوست.
تحولات چند هفته و ماه آینده برای ایران، مردمش و بطور کلی منطقه تعیین کننده خواهد بود. حمایت از این مقاومت بهترین راه برای اعاده دمکراسی و پرهیز از مقابله جویی های بیشتر است. غیر عاقلانه است که غرب مسئولیت خود در حمایت از یک جامعه مصمم، شجاع و تعیین کننده را نادیده بگیرد.
نویستده: لرد مگینیس
لرد کن مگینیس (Maginnis ) از درامگلاس (Drumglass ) عضو مجلس لردهای انگلستان و کمیته پارلمانی انگلستان برای ایران آزاد است.
 29 مه 2013