آنچه که بالاترین دستور کار ولی فقیه باقی مانده است تلاش جمهوری اسلامی برای دستیابی به سلاح هسته ای است که بدون شک یکی از پر فشارترین چالشهایی است که تهران با آن مواجه است و یک موضوع است که در برابر آمریکا و متحدین آن جمهوری اسلامی را در گودال قرار میدهد.
ناظران انتخابات را معادل یک جوک میدانند – یک کلاهبرداری صرف در یک رژیم توتالیتر به ریاست یک حاکم دیکتاتور و اقتدار گرا.
مخالفان میگویند این انتخاباتی تحت حاکمیت ملاها است و نتیجه آن توسط ولی فقیه علی خامنه ای که با چالشهای جدی داخلی و بین المللی مواجه است کنترل میشود.
در حالی که ساعت به سرعت در حال تیک تاک است رهبر [رژیم] باید در مورد موضوع هسته ای تصمیم خود را بگیرد. اتحاد او با رژیم متزلزل سوریه، تنها متحد رژیم ایران در منطقه، در حال اضافه کردن سوخت و مهمات به اختلافات جناحی تشدید شده است.
به طور داخلی، با یک اقتصاد از هم پاشیده در یک حکومت دینی بحران زده است که هر روز هواداران خود را از دست میدهد.
چگونگی انجام انتخابات و چه کسی را خامنه ای مد نظر دارد تا جایگزین محمود احمدی نژاد کند سمت گیری رژیم او را در این بحران تعیین خواهد کرد. اگر او یکی از افراد مورد اعتماد خود را انتخاب کند این بدان معنی است که رژیم با تناقض بیشتر درونی به پیش خواهد رفت. این امر با انقباض بیشتر و نقش برجسته تر برای سپاه پاسداران همراه خواهد بود.
ترجمه این امر در صحنه بین المللی جنگ و اختلاف بیشتر و شانس بسا کمتر برای هرگونه توافقی بر سر موضوع هسته ای خواهد بود. این امر چشم انداز رویارویی نظامی با غرب را افزایش میدهد.
اگر خامنه ای تصمیم به گشایش [انبساط] بگیرد و اجازه دهد اصلاحات واقع شود، این امر در نهایت منجر به فروپاشی رژیم او خواهد شد. بالاتر از هر چیزی، ولی فقیه رژیم میخواهد از تکرار قیام ۲۰۰۹ زمانی که جنگهای خشمگینانه خیابانی رژیم او را تقریبا سر نگون کرد پرهیز کند.
اما صحنه سیاسی ایران از یکپارچگی کاملا به دور است. یک جنبش نیرومند به پیشگامی یک مقاومت سازمان یافته با هدایت رهبر کاریسماتیک آن خانم مریم رجوی وجود دارد که خواهان تغییر رژیم است.
مقاومت ایران معتقد است که نه استمالت و نه مداخله نظامی خارجی کلید و راه حل بحران ایران است. خانم رجوی که رهبری ائتلاف شورای ملی مقاومت ایران را بر عهده دارد یک راه حل جایگزین سوم ارائه داده است: تغییر دمکراتیک در ایران به دست مردم و مقاومت آنها. شورای ملی مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران به عنوان نیروی پیش برنده آن خواهان یک جمهوری غیر مذهبی و دمکراتیک، برابری جنسیتی، و یک ایران غیر اتمی است. این پیام در گوش ایرانیان در خانه و در تبعید طنین انداز است.
تابستان گذشته حدود صدهزار ایرانی از سراسر جهان در پاریس گرد هم آمدند تا این خواسته را بازگو کنند. یک گروه از ستارگان سیاسی و شخصیتهای برجسته و پارلمانی از امریکا، اروپا و جهان اسلام به آنها پیوست.
بسیاری از ایرانیانی که با آنها صحبت کردم احساس میکنند که مرگ رژیم به سرعت در حال نزدیک شدن است.
برغم اعدام 120هزار نفر از حامیان سازمان مجاهدین خلق ایران در سه دهه گذشته، این مقاومت در داخل ایران سازماندهی دوباره داشته است.
با وجود یک جمعیت جوان ناراضی که در وضعیت کنونی هیچگونه آینده ای را نمی بیند، پیغام اپوزیسیون میتواند به سرعت به توده ها برسد. با کمکهای درست بین المللی، این مقاومت میتواند تغییر رژیم ایجاد کند و ایران را در راد درست دمکراسی و احترام به حقوق بشر قرار دهد.
13 اردیبهشت 1392 – 3 مه 2013

دیوید ایمس، یک عضو پارلمان انگلستان از حزب محافظه کار، رئیس کمیته پارلمانی بریتانیا برای ایران آزاد است.