انگار همین دیروز ماه آوریل بود که نبش سمت راست این میدان ـ میدان ملل ـ و مقابل دفتر اروپایی سازمان دول، میز کتاب را چیدیم و با فاصله کمی از آن صندلیها را و بعدها چادری هم به عنوان سر پناه بالای سرمان آویختیم که نه سر پناه بلکه بیشتر سراب بود و از شکافهای تنگ یا گشاد آن، همه باران و برف آن سال با دست و دلبازی تمام بر سر و رویمان بارید. حالا اما در این ژانویه سرد ژنو، هزار روز از آن آوریل اول گذشته، هزار روز شادی و رنج سپری گشته، هزار روز بیم و امید را پشت سر گذاشته، هزار روز شادی و رنج سپری شده و هزار روز از تاریخ مقاومت کم نظیر ملتی اسیر و ستم دیده را نوشته و نوشته اید پس هزاران درود بر شما. بر تک تک متحصنین ژنو، یاران پایدار اشرفیان، یاران روزهای سخت، شبهای خستگی که با عزم و رزم سیاسی به خصوص طی اعتصاب غذای جانفرسای گذشته، دشمن شیاد خون آشام و مشاطه گران بی شرم آن را به چالش کشیدند و با پایمردی و شهامتی همشأن اشرفی، مانند سایر اعتصاب غذا کنندگان در سراسر دنیا، ضمن ایفای نقش مهم خود در پشتیبانی از پیشگامان آزادی مردم ایران، با تحصن هزار روزه نیز نمونه نادری را در تاریخ مقاومت و مبارزات سیاسی ملل به ثبت رساندند. درود بر همه شما. طی هزار روز گذشته گرچه هزار بار با صد هزار چشم خونبار در سوگ دلیران اشرفی گریسته و در اضطراب و دلهره از سرنوشت نامعلوم هفت گروگان اسیر در چنگال مالکی جنایتکار، ساعت شمار زمان هنوز در سکوت و سکون ایستاده اما با انگیزه از اسطوره های رشادت و استقامت اشرفی در لیبرتی، ما نیز با اراده ادامه رزم سیاسی، امروز هزارمین روز برگزاری تحصن ژنو را با شادی و امید به پیروزی محتوم بر پا میداریم و خوب میدانیم که این همه نیز بر هراس و کابوس دائم دستار بر سران غاصب ایران خواهد افزود طوری که حالا نیز با توجه به مجموع شرایط عراق و منطقه و پس از گذشت مدتها از ابطال لیست منحوس تروریستی دوباره رژیم دست به دامان واسطه بدنام استعمار کهنه، آیتالشیطان جک استرا شده که بی میل نیست مانند مالکی رژیم دست به اقدامات مشابه قبل بزند. یا حتی پس از ارتکاب جنایت در اشرف که آن را مهمتر از فروغ جاودان می نامد، به خصوص پس از گزارش اخیر ارتش آزادیبخش، با انبوه نوشتار و گفتار و تبلیغات از فیلم و سایت گرفته تا نبش قبر مزدوران اجنبی یا وطنی باز به شیطان سازی از چهره مجاهدین رو آورده تا برای ادامه سرکوب و ارتکاب جنایات بعدی در لیبرتی، زمینه لازم را فراهم نماید که البته عدم قدرت و غیرت امریکا برا ی پایبندی به انجام تعهد و مسئولیت مکتوب در قبال تضمین سلامت و امنیت مجاهدین نیز، تروریستهای ملا ـ مالکی را تحت نامهای جعلی در انجام جنایت و کشتار بازهم بیشتر جری و هار خواهد کرد. سمپاتی پنهان و آشکار مستر اوباما به عمامه داران و اشتغال فکری نه چندان زیاد او به مسأله سوریه، ارثیه خونین به جا مانده از آتش افروزی بابا بوش و پسر در عراق و صدور تروریسم و بنیادگرایی توسط ملایان مانع از چشم پوشی یا فرار مستر پرزیدنت از زیر بار مسئولیت رسمی امریکا برای انجام تعهد نسبت به قرارداد تضمین حفاظت مجاهدین نخواهد بود مگر اینکه وی با سرخوردگی از پایان دور دوم ریاست در کاخ سفید، به جای ترمیم حیثیت بر باد رفته امریکا باز بخواهد همچنان بی اعتنا به شرایط وحشتناکی که با حمایت امریکا از مالکی و حضور تروریستهای ملایان در عراق بوجود آمده است و به بهانه مدرن و مدره بودن جلاد جدید ایران دوباره علنا دست فاشیسم دینی و دست نشاندهاش را در عراق در کشتار، جنایت و صدور تروریسم در سوریه، عراق و ایران باز بگذارد. در غیر اینصورت بر عهده امریکاست که بنا بر مسئولیت پذیرفته خود، مالکی را فورا به آزادی هفت گروگان اشرفی وادار نماید، نسبت به انجام وظایف محوله برای امنیت و سلامت ساکنان لیبرتی سریعا اقدام نموده و با استفاده از نفوذ گسترده خود در سازمان ملل، از دبیرکل بخواهد تا انتقال ساکنان لیبرتی به کشورهای امن، تیم مانیتورینگ سازمان ملل برای ممانعت از تهاجم و موشک باران مجدد لیبرتی، در این کمپ مستقر گردد، یک گروه بیطرف بین المللی بدون حضور نمایندگان دولت مالکی ـ به عنوان شریک جرم ـ ضمن تحقیقات حضوری و مصاحبه با شاهدان عینی بازمانده از جنایت بزرگ در اشرف، عاملین قتل عام اول سپتامبر را برای کشاندن به پای میز محاکمه معرفی و گزارش دقیق تحقیقات را رسما منتشر نماید. اما نکته آخر اینکه ..... به گواهی تاریخ مبارزات، سرنوشت شایسته ملل با رنج و عزم خودشان رقم خواهد خورد. در این راستا مردم دلیر و به پاخاسته ایران نیز به اتکا به پیش قراولان قهرمان اشرفی در لیبرتی و پشتیبانی همه یارانشان در سراسردنیا سرانجام رژیم فاشیسم مذهبی را بی اعتنا به همه شیفتگان، مماشاتگران و مزدورانش سرنگون ساخته و بهاران خجسته آزادی را برای مردم و میهن به ارمعان خواهند آورد. آن روز دیر نیست، در راه است .......
9بهمن92