صرف‌نظر از نتایج حاصله از جلسه شورا و بحث‌های رد و بدل شده میان نمایندگان عضو این شورا و صرف‌نظر از تلاش‌های پشت پرده رژیم آخوندی و اذناب اقتصادی آن برای منحرف نمودن موضوع سرکوب خونین مردم ایران و قیام کنندگان، به یقین این اقدام نمادین تحولی بزرگ در راستای حقوق بشر نوین و نخستین پیروزی برای تمامی حامیان حقوق انسانی به‌ویژه مقاومت ایران می‌باشد.
سخن از خواسته‌ای است که اکنون با گذشت بیش از سه دهه از استقرار دیکتاتوری مذهبی در ایران همواره در رأس خواسته‌ها، تلاش‌ها و اهداف مجاهدین و مقاومت ایران بوده است.
اعتراف سران سرکوبگر رژیم بر نقش مجاهدین در راه افتادن سیل بین‌المللی علیه دیکتاتوری ولی‌فقیه را پاسدار مقدم فر اینگونه به تصویر کشیده است: «دم خروس رو اینها نشان دادند چطور؟ بلافاصله ترامپ آمد موضعگیری کرد... اینها اگر... اینطور موضعگیری نمی‌کردند یعنی منافقین نمی‌آمدند اطلاعیه حمایتی بدهند و موضعگیری کنند رسانه هاشون فعال بشوند... این‌قدر زود هول شدند اینها سریع یا ترامپ بیاد سخنگوی وزارت‌خارجه شون بیاد وزیر خارجه شون موضع بگیره دیگران چقدر هول و با سرعت دو روز سه روز از حوادث گذشته بود سریع آمدند».
به موازات این روند مهم، وجود ۶۴ قطعنامه علیه نقض حقوق بشر در ایران و وجود گزارشگر ویژه برای رسیدگی به سرکوب، اعدام، دستگیری و بربریت ساری و جاری در ایران، خود به‌خوبی مبین وجود واقعیتی بنام «سرکوب سیستماتیک» از سوی دیکتاتوری ولی‌فقیه در میهن امان می‌باشد.
به موازات این واقعیات نیز اکنون مردم جهانی به عینه می‌بینند که این دیکتاتوری خون‌ریز چگونه با گلوله بست جوانان، زنان باردار و اقشار به جان آمده علیه ظلم، ستم، و با گسیل گزمگان ولایت و حکومتی نظامی اعلام نشده، مذبوحانه تلاش دارد تا قیام را در نطفه خفه کند.
دستگیری‌های کور، قطع شبکه‌های اینترنتی و به‌ویژه شبکه‌های مجازی، کهریزکی کردن دستگیر شدگان برای نمایش‌های تلویزیونی و یا اعدام‌های هرچه بیشتر و به صحنه آوردن فرماندهان مزدور سپاه، بسیج و ارتش و یا ایجاد فضای امنیتی شدید در شهرهای کشور آینه تمام قد سرکوب خونین مردم و گرسنگان در ایران می‌باشند.
نماینده آمریکا در شورای امنیت، نیکی هیلی با اشاره به واقعیت‌های غیرقابل انکار از وضعیت بحرانی در ایران آخوند زده می‌گوید: «طی هفته گذشته آنچه که در کشور ایران اتفاق افتاده، چیزی است که جهان باید به آن توجه کند. این واقعه خود بیان خودجوش حقوق بشر است. مردم ایران در بیش از ۷۹ نقطه در سراسر کشور بپا خاسته‌اند. این نمایش قدرتمندی از سوی مردم شجاعی است که آنقدر جانشان از دولت سرکوبگر خود به لب رسیده که حاضرند در اعتراض علیه آن، جان خود را به‌خطر بیندازند. جهان باید شجاعت آنها را تحسین کند».
بر این منطق است که باید به جوهر این جلسه مهم و اساسا بردن این پرونده خونین به شورای امنیت ملل متحد نگریست. خامنه‌ای طلسم شکسته با ترفندها و بکارگیری تمامی امکانات مردم ایران تلاش نمود تا جلسه شورا را از واقعیت‌های روز در ایران منحرف نماید. دروغگویی های مشمئز کننده نماینده دیکتاتوری جلسه شورا و وارونه نمایی واقعیت‌های غیرقابل انکار در ایران و به‌ویژه سرکوب خونین قیام کنندگان که صحنه‌های دردآور آن را اکنون جهانیان در رسانه‌های خارجی و شبکه‌های مجازی به‌وفور می‌بینند، تنها گوشه‌ای از این تلاش‌های مذبوحانه بود.
همچنین در این راستا باید به یاوه‌گویی‌های رژیم در جلسه شورای امنیت مبنی بر عدم مداخله دیگر کشورها «در امور داخلی ایران» اشاره نمود. این درخواست عوام فریبانه در حالی صورت گمی گیرد، که بنا بر تمامی شواهد، دیکتاتوری خون‌ریز ولایت ید طولایی در دخالت در کشورهای منطقه، شاخ آفریقا و آسیای میانه دارد.
ارسال نیروهای تروریستی، آموزش و کمک‌های مالی و تسلیحاتی، راه‌اندازی شبکه‌های اطلاعاتی، مشارکت مستقیم در جنگ علیه مردم سوریه و عراق و یمن، و یا ارسال موشک به نیروهای تحت امر خود، تنها گوشه‌هایی از این پازل دخالت می‌باشند. بر این منطق است که مردم قهرمان سوریه با بیش از نیم میلیون کشته و مجروح تبعات سنگین دخالت‌های مستقیم نیروی تروریستی قدس را با گوشت و پوست خود لمس می‌کنند باز بر این منطق است که در جای جای جهان ما رد پای تروریسم صادراتی رژیم را از آرژانتین تا ایالات متحده و اروپای مرکزی و سپس تا شرق آسیا را به‌خوبی می‌بینیم.
