ولید فارس نوشت: «اکنون که رئیس جمهور ترامپ برجام را تأیید نکرده، با تصمیم مهمی مواجه است که سیاست ایالات متحده در قبال آینده رژیم ایران چه باید باشد.
پس از اعلام استراتژی جدید آمربکا، دونالد ترامپ باید تعهد خود را برای حمایت بیشتر از مردم ایران در مبارزه آنان برای آزادی علیه رژیم وحشی و افراطی سرکوبگر که حاکم بر ملت خود است، نشان دهد...
سخنرانی ترامپ در سازمان ملل متحد به طور مشخص رژیم ایران را دشمن مردم خود دانست که یکی از مهمترین عوامل بی ثباتی در منطقه می باشد. مریم رجوی، رهبر ائتلاف طرفدار دموکراسی که به عنوان "شورای ملی مقاومت ایران" شناخته می شود، در پاسخ به این سخنرانی, ترامپ را به عنوان اولین رئیس جمهور آمریکا عنوان کرد که "ضرورت تغییر در ایران توسط مردم ایران را تأکید کرد ".
دولت ترامپ قبلا به مطلوب بودن سیاست تغییر رژیم اشاره کرده بود, در حالی که وزیر امور خارجه رکس تیلورسون حتی در ماه ژوئن به کمیته کنگره گفت که سیاست آمریکا باید شامل "حمایت از عناصر در داخل ایران می باشد که در نهایت منجر به انتقال صلح آمیز این دولت گردد".
اما نه تنها تیلرسون و نه هیچ مقام رسمی دیگر کاخ سفید تا آنجا پیش نرفته اند که ابزارهایی که این امر را ممکن می سازند را نشان دهند».
ولید فارس در ادامه می‌نویسد: «چندین چیز وجود دارد که باید انتظار داشته باشیم که دولت ترامپ تا چه اندازه در مورد پیگیری بیانیه اولیه خود در مورد «انتقال صلح آمیز» و گزینه های آینده که مردم ایران با آن مواجه هستند جدی می باشد. دولت ایالات متحده باید آماده باشد تا ژست قاطعی در حمایت از کل شهروندان این کشور و به علاوه جنبش اپوزیسیون ارائه دهد.
به این ترتیب، شاید ضروری تر از این عملکرد نمادین, رهبری آمریکا در تلاش برای تحقیق بین المللی در مورد جنایات گذشته دولت ایران علیه جنبش طرفدار دموکراسی باشد.
در تابستان سال ۱۹۸۸ حدود ۳۰ هزار زندانی سیاسی ایران پس از فتوای خمینی اعدام شدند. سازمان های حقوق بشر این واقعه را به عنوان یک جنایت علیه بشریت به رسمیت شناخته اند، اما در رسانه های غربی و قطعا در محافل سیاسی غربی, به شدت نادیده گرفته شده است…رئیس جمهور ترامپ در حال حاضر نشان داده است که مایل به شکستن سکوت در مورد تغییر رژیم در ایران می باشد. این مسئله دور از انتظار نیست, که از او بخواهیم که سکوت را در مورد یکی از فاحش ترین نقض حقوق بشر در تاریخ مدرن بشکند. هیچ وسیله ای ضروری دیگری برای نشان دادن همبستگی با مردم ایران در پیوستن به خواست خود برای عدالت بهتر از این مورد وجود ندارد, و همچنین فشار آوردن برای شناساندن چنین جنایاتی به عنوان ماهیت رژیم ایران می باشد».
