در این گزارش آمده است: در دی‌ماه ۹۶ اعتراضات ضد حکومتی در سراسر کشور رخ داد و معترضان علیه فقر، فساد و سرکوب سیاسی در بسیاری از شهرهای ایران دست به تظاهرات زدند و نیروهای امنیتی از سلاح گرم و گاز اشک‌آور و خشونت مفرط علیه اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم استفاده کردند تا آن‌ها را پراکنده کنند.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد وضعیت مدافعان حقوق بشر، در مورد شکنجه و بدرفتاری در زندان‌ها می‌افزاید: مدافعان حقوق در معرض شکنجه ازجمله اعدام‌های مصنوعی، ضرب و شتم، محرومیت از خواب و عدم دسترسی به رسیدگی پزشکی مناسب قرار می‌گیرند.
این گزارش می‌افزاید: آزادی بیان در ایران به رسانه‌های حکومتی و سرکوب هرگونه صدای متفاوت محدود می‌شود. در سال ۲۰۱۸ بسیاری از شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی در ایران فیلتر شدند. هم‌چنین فعالان کارگری، سندیکایی و محیط زیستی در یک سال گذشته با فشارها و بازداشت‌های خودسرانه روبرو شدند.
