ارومیه دیگر احیا نمی‌شود!

دولت آخوند روحانی که در شیادی و دروغگویی دست «گوبلز» را از پشت بسته است، همواره در تبلیغات حکومتی اینگونه القاء می نماید که گویی خشکسالی دریاچه تاریخی ارومیه عنقریب متوقف و حیاط، نشاط و شادابی به طبیعت این خطه سابقا زرخیز بازخواهد گشت!.

اما بسیاری از کارشناسان مسائل زیست‌محیطی در حاکمیت آخوندی نه تنها این سخنان را به سخره گرفته‌اند، بلکه همواره بر برگشت ناپذیر بودن این پروسه مخرب که اکنون جان میلیون ها هموطن ما را در بخش‌های بزرگی از آذربایجان غربی و شرقی به خطر انداخته است، تأکید کرده‌اند.
تازه‌ترین نمونه آن سخنان اخیر یک کارشناس محیط‌زیست است که از وی به‌عنوان «پدر کویر شناسی» در ایران نام برده می شود، می باشد.

وی در این رابطه ضمن به چالش کشیدن سیاست های مخرب رژیم آخوندی در نابودی منابع آب و بویژه دریاچه ارومیه، می گوید: «من تأکید دارم که ارومیه را هیچ چیز خشک نکرد مگر خود انسان. ارومیه دیگر احیا نمی‌شود. در اطراف دریاچه ارومیه هم سدسازی کردند و هم چاه‌های بسیاری حفر کردند. بعد از انقلاب گفتند کشاورزی را توسعه دهیم. به همین منظور اطراف دریاچه چاه زدند؛ و بعد از کشاورزی گفتند، صنعت را توسعه دهیم. همین شد که بعد از چند وقت دیدند، دیگر آب نداریم». (سایت حکومتی عصر ایران ۲۹ فروردین ۱۳۹۷)

این سخنان اشاره مستقیم به سیاست های مخربی است که بیش ازچهار دهه از سوی ارگان های مافیایی و باند های وابسته به سپاه پاسداران در سراسر کشور به اجرا درآمده است.
سد سازی های فله ای، استفاده ابزاری از منابع آبی زیر زمینی، حفر قنات و چاه های غیر استاندارد و بیمورد، خشک کردن جنگل ها و مراتع سبز و یا راه اندازی پروژه های مشکوک نظامی بر بستر آب های روان، به یقین بخش کوچکی از این سیاست های مخرب حاکمیت می باشند.

وی در ادامه تأکید می کند: «هر دریاچه سه منبع آبی دارد؛ رودها‌، باران و آب‌های زیرزمینی. وقتی کنار ارومیه چاه حفر می‌کردند، حواسشان به آب‌های زیرزمینی نبود. الآن دیگر ارومیه احیا نمی‌شود، زیرا هر چه به روی آن آب ببندند، جمع نمی‌شود. به دلیل وجود چاه‌ها، آب از زیر می‌رود؛ طبق قانون ظروف مرتبط».

بدین سان مشاهده می شود که تمامی تلاش های دروغین رژیم با شعار «احیای دریاچه ارومیه» تنها مصرف «آرام نگهداشتن جامعه» و بویژه بیش از ۷ میلیون ساکنین این مناطق را دارد، زیرا با بروز خشکسالی و وزش باد و توفان، قریب ۱۰ میلیارد متر مکعب نمک های روان در سطح دریاچه به حرکت درآمده و آنها را بسوی مزارع، روستاها و شهرهای اطراف دریاچه سوق خواهند داد.
در منطق این پروسه مخرب نیز از هم اکنون با بروز توفان های نمک، به انتظار بیماری های ریوی، چشم، گوارشی و انواع سرطان های پوستی، بیماری های قلبی و یا خشک سالی مزارع و مراتع سبز و جنگل ها در این خطه خواهیم بود.