با نیم نگاهی به شهرهای میهن و به‌ویژه به واحدهای تولید و صنعتی که در آن تجمعات اعتراضی کارگران صورت می‌گیرد، به‌خوبی می‌توان به وجود واقعیتی بنام «تداوم قیام» در شهرهای کشور پی برد.
سخن از مجموعه اعتراضاتی است که علیه ظلم، ستم و استثمار بیش از ۱۳ میلیون کارگر میهن امان از سوی دیکتاتوری ولی‌فقیه و بازوان مافیایی آن در واحدهای تولیدی و کارگاه‌ها، علیه عدم پرداخت حقوق ومعوقات در رژیم آخوندی که اکنون به «صنعتی نوین » تبدیل شده است، از سوی کارگران به جریان می‌افتد.
به موازات این واقعیت نیز باید به نبود قراردادهای کاری، وجود قراردادهای سفید که بر اساس آن به کارفرمایان حکومتی هر زمان اجازه اخراج زحمت کشان را می‌دهد، نبود بیمه‌های درمانی، وضعیت مخرب کارگاه‌های تولیدی، ورشکستگی کارخانه‌ها، نبود استانداردهای امنیتی و اساسا «نبود امنیت شغلی» در حاکمیت فاسد و غارتگر ولی‌فقیه اشاره نمود تا پازل بحران در جامعه کارگری که به انضمام خانواده‌های خود بالغ بر «۴۰ میلیون» نفر می‌باشند را بهتر تجزیه و تحلیل نمود.
در این راستا، نیم نگاهی به رسانه‌های حکومتی تنها طی روزهای اخیر که مملو از وجود اعتراضات و اعتصابات کارگری است، خود بهترین ادله برای وجود بحران معیشتی و نارضایتی در میان کارگران کشور است. برای نمونه خبرگزاری حکومتی ایرنا (۵ اسفند ۱۳۹۶) در گزارشی به اعتراضات و تجمعات مهمترین کارخانه لبنی استان تهران اعتراف کرده و می‌نویسد: « کارگران این کارخانه روز شنبه به دلیل عدم پرداخت دستمزد و حق و حقوق» دست به تجمع اعتراضی زده اند.
در نمونه‌ای دیگر خبرگزاری سپاه پاسداران، فارس (۵ اسفند ۱۳۹۶) در گزارشی از تجمعات اعتراضی کارگران تعاونی سهام عدالت می‌نویسد: «کارکنان تعاونی‌های سهام عدالت امروز برای چندمین بار برای دریافت مطالبات خود مقابل وزارت امور اقتصادی و دارایی تجمع کردند. این کارکنان خواستار پرداخت مطالبات ۳۶ ماهه خود شده‌اند و نسبت به بی‌تفاوتی سازمان خصوصی‌سازی و وزارت اقتصاد تجمع کرده‌اند».
همچنین خبرگزاری حکومتی ایلنا (۶ اسفند ۱۳۹۶) در گزارشی اعتراف می‌کند: «روز شنبه ۵ اسفند، برای سومین روزمتوالی، نمایندگان هزار کارگر شرکت آهاب در اعتراض به عدم پرداخت ۷ ماه حقوق مقابل ساختمان مرکزی شرکت در خیابان شیخ بهایی شمالی تجمع کردند».
چنین نمونه‌هایی در سراسر میهن اشغال شده ما اکنون به‌وفور یافت می‌شود. اعتراضات کارگری کیان تایر، نیشکر هفت‌تپه، سد سفارود در رضوانشهر، موسسه حکومتی البرز، صنعت فولاد و معدن اهواز، کارخانه چوکا، نخ سمنان، مترو نوبنیاد تهران، فولاد خرم آباد، اتوبوس‌رانی تهران، شهرداری آبادان، کیان کرد ملایر، سد سیازاخ دیواندره، سازه‌های فلزی شهریار، فریکو سیرجان، پتروشیمی ماهشهر، شرکت ملی حفاری ایران، شهرداری آبادان، هپکو اراک و یا تعاونی مسکن تنها نمونه‌های کوچکی از ابعاد اعتراضات کارگری طی روزهای اخیر می‌باشند.
بنا برداده های حکومتی آمار اعتراضات سراسری و مردمی طی هفته‌های گذشته نه تنها کاهش نیافته، بلکه به‌شدت روبه فزونی گذاشته است. یک کارگزار حکومتی پیشتر ضمن اعتراف به این روند از وجود متوسط «۲۰» حرکت اعتراضی در روز خبر داده بود.
