اقتصاد ایران در محاصره «بحران سه ضلعی»

با افزایش روند روبه رشد بحران اقتصادی در حاکمیت آخوندی که به یقین معلول سیاست های میهن برباده ولی فقیه طی دو دهه گذشته بوده است، اکنون متولیان دولت آخوند روحانی بی محابا از وجود «بحران سه ضلعی» سخن به میان آورند که عنقریب اقتصاد بشدت ضربه خورده کشور را به ورطه سقوط خواهند کشاند.

بنابریک گزارش حکومتی محمد باقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی در دولت آخوند روحانی در این رابطه «وضعیت آب، محیط ‌زیست وصندوق بازنشستگی» را سه راس این مثلث عنوان کرده است.
وی (سایت حکومتی دنیای اقتصاد 26 بهمن 1394) در این رابطه می افزاید: «صندوق بازنشستگی کشوری ورشکسته است؛ بنابراین در برنامه ششم برای آن تصمیم‌گیری شده است. این سه مساله مهم به سمت بحران می‌رود؛ اگر برای آن فکری اساسی نشود مشکلات زیادی پیش می‌آید. هم اکنون دولت حقوق بازنشستگی لشکری و بخشی از کشوری را پرداخت می‌کند؛ بنابراین در حال حاضر از یک نفر کارمند کسورات بازنشستگی کم و به هفت نفر پرداخت می‌کنیم».
 همچنین رئیس اتاق بازرگانی حکومت نیز در رابطه با بحران «صندوق بازنشستگی» طی مطلبی اعلام کرده است: «وضعیت صندوق‌های بازنشستگی بیش از حد نگران‌کننده شده است و بسیاری از صندوق‌های بازنشستگی در ایران به وضعیتی رسیده‌اند که به‌زودی از پرداخت تعهدات خود باز خواهند ماند».
این کارگزاران حکومتی عامدانه اشاره ای به ابعاد دو راس دیگر این مثلث شوم یعنی بحران آب و محیط زیست نکرده اند اما از آمارهای رژیم می توان استنتاج نمود که برای مثال بحران آب طی سالهای آینده به یکی از چالش های بزرگ در بسیاری از استان های کشور تبدیل خواهد شد و تهدید بروز «جنگ آب» در مناطق وسیعی از ایران محتمل به نظر می رسد.
در این رابطه سایت حکومتی عصر ایران (11 تیر 1393) نوشته بود: «یک تحقیق موردی روی تنش آبی درمنطقه خشک و درحاشیه کویرگناباد دراستان خراسان نشان می دهد آب می تواند جرقه ای باشد برای درگیری های بی جهت میان اهالی منطقه به شکلی که درسال 59 بین بخشی از اهالی گناباد با منطقه مجاورآن «کاخک» سربرداشت آب ازمنابع زیرزمینی درگیری مسلحانه پیش آمد و 6 نفرکشته شدند».
این گزارش حکومتی در ادامه به تبعات و صدمات ناشی از بحران آب پرداخته و افزوده بود: «ازسوی دیگرمشکل کم آبی و آلودگی آب آشامیدنی می تواند تاثیرات گسترده ای را بر روند افزایش مهاجرت و تغییر مشاغل به دنبال داشته باشد. کارشناسان و مسئولان برای نمونه ازاصفهان نام می برند ومعتقدند خشک شدن آب زاینده رود طی سال های گذشته و نبود آب کافی برای کشاورزی درحاشیه رودخانه باعث از بین رفتن برخی مزارع، تغییرشغل کشاورزان و مهاجرت آن ها به شهر اصفهان شده است».
ایضا در رابطه با بحران محیط زیست که اکنون به خشک شدن بسیاری از تالاب های تاریخی، دریاچه های آب شور و شیرین کشور و همچنین به خشکسالی گسترده رودخانه ها و منابع آبی راهبرده است، باید اشاره نمود. دریاچه هایی همچون ارومیه، پریشان، بختگان، هامون و یا مرداب تاریخی گاوخونی و یا زاینده رود تنها نمونه های کوچکی از ابعاد این بحران را به نمایش می گذارند.