فاجعه دریاچه ارومیه فقط به خشکسالی ختم نمی شود

«وقتی نور چشم‌هایمان را می‌زند و چشم‌مان می‌سوزد، می‌فهمیم اوضاع اصلا خوب نیست. غبار نمکی داریم و بلورهای نمک مثل آینه عمل کرده و نور را به سمت شهر منعکس می‌کند». اینها صحبت‌های یکی از ساکنان دردمند شهر قوشچی، نزدیک‌ترین شهر به دریاچه ارومیه است. سخنانی که به یقین گوشه ای از ابعاد فاجعهای زیست محیطی در حوزه دریاجه ارومیه را به نمایش می گذارد. بحران بحدی است که برخلاف تمامی ارزیابی های متولیان حکومت آخوندی مبنی بر محدود بودن ابعاد فاجعه زیست محیطی در حوضه دریاچه ارومیه، یک کارگزار حکومتی در بخش ستاد احیای دریاچه در آذربایجان غربی در سخنانی به ابعاد وحشتناک شیوع بیماری های مختلف سرطان مانند پوست، چشم، ریه و همچنین سقط جنین در این منطقه خبرداده است.

بنابر گزارش سایت حکومتی «شهروند»: «همه از احتمال می‌گویند، از این‌که چه اتفاقاتی در حاشیه دریاچه ارومیه با روند خشکی و تبدیل شدن آن به شوره‌زار قرار است، رخ دهد و چه تبعاتی را با خود همراه کند؛ اما گزارشی رسمی از وضع سلامتی ساکنان اطراف دریاچه ارومیه در گذشته و اتفاقاتی که اکنون درحال رخ دادن است، منتشر نمی‌شود. تنها خبرهایی که از این منطقه به گوش می‌رسد، وضع دریاچه و مقایسه تراز آبی آن در گذشته و حال است و این‌که چه اقداماتی برای احیای دریاچه انجام شده. هیچ خبر رسمی از وضع مردم و روند بیماری‌ها شنیده نمی‌شود و شنیده‌ها، همه احتمال و مشاهدات مردم، مسئولان محلی و اعضای ستاد احیای دریاچه ارومیه است».
همچنین سایت حکومتی فرارو (1 مهر 1394) به گوشه های دیگری از ابعاد فاجعه زیست محیطی اعتراف کرده و می افزاید: «سایه کوچ اجباری، وحشتناک‌ترین سایه‌ای بود که می‌توانستند بر سر خود ببینند. سایه‌ای که با روند رو به خشکی دریاچه ارومیه هر ‌سال به آن نزدیک‌تر می‌شدند و نگرانی‌هایشان از آینده بیشتر. حالا سایه‌های دیگری را هم بر سر خودشان می‌بینند. سایه سرطان، مشکلات پوستی و ناراحتی‌های چشمی و در یک کلام، سایه بیماری. آمارهای رسمی خبری از افزایش بیماری‌های پوستی، سرطان و… نمی‌دهند، هر چه هست، گزارش‌هایی است که برخی مسئولان و مردم محلی با توجه به افزایش موارد ابتلا به بیماری‌ها در اطراف‌شان یا مشکلاتی که برای دام‌های منطقه همچون سقط جنین پیش آمده، از افزایش بیماری در منطقه و مشکلاتی حکایت می‌کنند که سلامتی ساکنان حاشیه‌ای دریاچه ارومیه را تهدید می‌کند، آن هم بدون این‌که گزارشی رسمی از این افزایش‌ها و نگرانی‌ها خبر بدهد».

این گزارش در ادامه به نقل از یک کارگزار حکومتی اضافه می کند: «در پی این نگرانی‌ها،‌ نماینده استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان غربی، چندی پیش از افزایش 2,5 برابری اشعه ماورای بنفش در اطراف دریاچه ارومیه خبر داد و گفت: «این میزان افزایش می‌تواند پاسخی برای بالا رفتن آمار سرطان در اطراف دریاچه ارومیه باشد. این موضوع پدیده‌ای است فیزیکی به نام آلبدو یا سپیدایی. این پدیده به بازتاب نور اشاره دارد که چه مقدار از نوری که به سطح یک جسم می‌تابد، بازتاب می‌شود. این بازتاب در اجسام مختلف متفاوت است که در خاک، آب و برف رخ می‌دهد. کمترین بازتاب نور در آب و بیشترین در برف است. درحال حاضر به دلیل این‌که دریاچه ارومیه خشک شده و بلورهای نمکی جای آب دریاچه را گرفته است، بازتاب نور از حدود ۵‌درصد به ۱۵‌درصد رسیده؛ یعنی ٢, ۵ تا سه برابر شده است. این آلبدو یا سپیدایی، ارتباط مستقیم با مقدار تولید امواج فرابنفش و مادون قرمز دارد. مقدار آلبدو که ٢, ۵ برابر می‌شود، میزان اشعه فرابنفش هم دو برابر خواهد شد. باید توجه داشت که اشعه فرابنفش، ارتباط نزدیکی با سرطان‌هایی همچون پوست دارد».