بنا براین گزارش (خبرگزاری حکومتی ایلنا 13 مرداد 1394) ابریشمی گفت: «حدود 81 هزار واحد صنعتی کوچک در کل کشور وجود دارد که 26 درصد آنها با ظرفیت بیش از 70 درصد،‌30 درصد با ظرفیت بین 50 تا 70 درصد، 27 درصد با ظرفیت کمتر از 50 درصد و 17 درصد غیرفعال هستند».
این کارگزار حکومتی  در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر چه تعداد واحد صنعتی و با چند درصد توان مشغول فعالیت هستند و طی 8 سال گذشته چه میزان از این واحدها آسیب دیده اند؟ می افزاید: «همانطور که عنوان شد 28291 از واحدهای صنعتی فعال داخل شهرکها و نواحی صنعتی مستقر هستند که از این تعداد 36 درصد با ظرفیت کمتر از 50 درصد، 35 درصد با ظرفیت بین 50 تا 70 درصد و 29 درصد با ظرفیت بیش از 70 درصد مشغول به فعالیت می باشند. همچنین از تعداد 6239 واحد صنعتی غیرفعال، 7 درصد بین سالهای 70 تا 80 درصد، 16 درصد بین سالهای 80 تا 85 درصد و 77 درصد بین سالهای 85 تا 92 تعطیل شده اند».
این اعترافات در حالی است که پیشتر مدیر عامل حکومتی در بخش صنایع کوچک و شهرک های صنعتی (سایت حکومتی باشگاه خبرنگاران جوان 8 اردیبهشت 1393) به واقعیت دیگری اشاره کرده و گفته بود: «عمده دلایل تعطیلی این واحدها تامین مواد اولیه، نبود نقدینگی، نبودبازار، اختلاف شرکا بوده است که در این میان 3700 واحد به دلیل نبود نقدینگی تعطیل شده اند».  
براین منطق و با توجه به آمار های ضد و نقیض از سوی متولیان حکومتی می توان نتیجه گیری نمود که نرخ  تعطیلی واحد های صنعتی در کشورمنطقا بین 36 درصد تا 77 درصد قراردارد.  
همچنین معاون وزیر حکومتی در ادامه به نیاز شدید مالی رژیم برای سرمایه گذاری های خارجی اشاره کرد و افزود: «اگر دولت هدف خودرا تامین تسهیلات جهت بازسازی و نوسازی تنها 23 درصد از این واحدهای صنعتی قراردهد حدود 19000 واحد صنعتی به اعتباری معادل 100000 میلیارد ریال جهت تامین هزینه های بازسازی و نوسازی نیاز دارد».