مباحثی که ”هنوز قابل انتشار نیست”

برپایی سالمرگ خمینی دجال طی چند روز گذشته به باز شدن هر چه بیشتر سرکلاف شقه و شکاف در درون حاکمیت  آخوندی راه برده است.

نخستین آتشباری از سوی آخوند روحانی و با یادآوری سخنان بنیانگذار دیکتاتوری مذهبی بسوی ولی فقیه یک شبه انجام گرفت. وی با یادآوری در خلف وعده های مکرر خامنه ای (خبرگزاری حکومتی ایسنا 13 خرداد 1394)  گفت: «گرچه با بیان امام نهضت او ساخته شد، اما آخرین آجرش با رأی مردم بود». به دنبال این سخنان بود که ولی فقیه طلسم شکسته با «پاتک» خود بر سر قبر خمینی، آتش این جنگ را هرچه بیشتر دامن زد. هنوز دود و دم خامنه ای فروکش نکرده بود که اینبار رفسنجانی به جانبداری از رئیس جمهور حکومت به میدان آمد و با یاد آوری «بدهکاری تاریخی » خامنه ای به وی  برای رسیدن به پست رهبری و همچنین با اشاره به نقش خود در رساندن ولی فقیه به «تاج و تخت» (سایت حکومتی انتخاب 16 خرداد 1394) گفت: «بعد از رحلت امام اعضای خبرگان شبانه برای تشکیل جلسه به تهران فراخوانده شدند تا خللی در اداره کشور ایجاد نشود؛ در آن زمان 14 نفر قصد داشتند جریان انتخاب رهبری را به نحو دیگری رقم بزنند که اکثریت اعضا با تصمیم قاطع خود، رهبری آیت الله خامنه ای را اعلام کردند».
شاخ و شانه کشیدن رفسنجانی برای ولی فقیه در حالی صورت می گیرد که با تشدید جنگ گرگها در درون رژیم آخوندی، وی پیشتر مسئله راه اندازی «شورای رهبری» را بطور اصولی در چشم انداز قرارداده بود.. رفسنجانی در سخنانی (سایت حکومتی مشرق نیوز 8 اسفند 1393) در این رابطه از جمله گفته بود: «اگر خبرگان به وظیفه خودشان درست عمل کنند، در صورت نبودن یک فرد مناسب حتماً می‌توانند شورایی کنند. چون قانون شوراشدن هم باز است. شاید در آینده بدون شورا نتوانند کار درستی انجام بدهند».
رفسنجانی که اکنون ولی فقیه رادر آستانه توافق احتمالی اتمی بشدت به زیر ضرب برده است یکبار دیگر با به چالش کشیدن خامنه ای در سخنان دو روز گذشته خود، بحث شورایی در راس و عمود خیمه نظام  که خامنه ای بشدت از آن هراس دارد را این چنین بر پیشانی  مقام معظم می کوبد: «شخص خامنه ای در موافقت با رهبری شورایی سخنرانی کردند که در نهایت در رأی گیری، 45 نفر به فرد و 35 نفر به شورایی رأی دادند که در نتیجه با رد نظریه شورای رهبری، به انتخاب رهبری معظم انقلاب رسیدیم. مباحث انجام شده در مورد انتخاب شورایی ثبت و ضبط شده است که البته هنوز قابل انتشار و بازگویی نیست».
18 خرداد 1394