کودکان خیابانی قربانیان استثمار آخوندی - وجود هفت میلیون کودکان کار در ایران

بر اساس معیارهای بین المللی کودکان کار به کودکان و نوجونانی اطلاق می شود که در هرگونه فعالیت های اقتصادی بطور مستقیم و یا غیر مستقیم مشارکت داشته و بدین سان مورد آسیب های جسمی، روحی و روانی قرار می گیرند. چنین کودکانی همواره از آموزش و تحصیل محروم و مورد استثمار قرار می گیرند.

«در برخی محله‌های تهران بزرگ، همچون دروازه غار، کودکانی هستند که دست‌های کوچکشان، پینه بسته است، زیبایی صورت‌هایشان زیر لایه‌های چرک و سیاهی پنهان شده و پاهای خسته‌ آنان به کفش‌های پاره و نامناسب عادت کرده است، این‌ها کودکان کار هستند». (سایت حکومتی صراط نیوز 2 فروردین 1393)  
در حالیکه دولت آخوند روحانی از ارائه آمار دقیق کودکان خیابانی خودداری می کند، کارشناسان آسیب های اجتماعی براین باورند که قریب هفت میلیون کودک کار در ایران وجود دارد. «در حال حاضر آمار مشخص و دقیقی از تعداد کودکان کار در ایران وجود ندارد هرچند که برخی منابع و سازمان‌ها از وجود دو میلیون کودک کار در ایران خبر می‌دهند ولی آمارهای غیررسمی تعداد کودکان کار ایرانی را 7 میلیون نفر تخمین می‌زند که گفته می‌شود 40 درصد این کودکان را کودکان مهاجر تشکیل می دهد». (همان منبع بالا)
یک فعال حقوق کودکان نیز در این رابطه پیشتراز وجود کودکان کمتر از 5 سال و حتی نوزادانی که در آغوش مادر و به اجبار وارد چرخه کار می‌شود، خبرداده بود.
«در ایران نیز تعداد کودکان کار به دلایل گوناگون رو به افزایش است اما آمار دقیقی در مورد کودکان کار وجود ندارد. بیش از 20 هزار نفر کودک کار در تهران تایید شده است. درآمار تخمینی سازمان جهانی کار در سال 1995 بیش از 71,4 درصد کودکان بین 10 تا 14 سال در ایران از لحاظ اقتصادی فعال هستند». (دانشنامه ویکی پدیا)
دراین رابطه معاون آخوند روحانی در امور زنان و خانواده در سخنانی با اعتراف وجود به شکاف عمیق طبقاتی، بیکاری، اعتیاد، فقر و تورم در جامعه تحت حاکمیت ولی فقیه (سایت حکومتی عصر ایرن 16 اردیبهشت 1394) گفت: «شمار روز افزون کودکان خیابانی، دختران فراری از منزل، کودکان در معرض انواع آسیبهای جسمی – روانی و جنسی، خشونت های خانگی و همسرآزاری، بحرانهای روحی – روانی و افسردگی، انواع اعتیاد، بیماریهای صعب العلاج و بسیار پرهزینه، عصیان جوانان، مشکلات ناشی از تورم و گرانی، بیکاریهای آشکار و نهان، حاشیه نشینی و مهاجرت های انتخابی یا تحمیلی و دهها مشکل بزرگ و کوچک دیگر توان و یارای حل مشکل و مقابله با مسایل را از افراد و بزرگترها و حلقه های دوستان و خانواده ها و حتی نهادهای مدنی سلب کرده است».
این کارگزار حکومتی با اعتراف به یکی از بسترهای رشد کودکان کاردر کشور افزود: «بیش از دو میلیون و 563 هزار زن سرپرست خانوار در کشور شناسایی شده اند که بسیاری از این افراد مهارتهای لازم و پشتوانه کافی برای تامین نیازهای مالی افراد تحت پوشش خود را ندارند»
18 اردیبهشت 1394