ما همه یونس و حمید هستیم

خبر کوتاه بود، به کوتاهی ثانیه ها، به کوتاهی لحظه ها: «دستفروش تبریزی که در اعتراض به جمع‌آوری بساطش از سوی مأموران شهرداری اقدام به خودسوزی کرده بود، بر اثر شدت جراحات وارده درگذشت».

حمید فرخی دستفروش محروم تبریزی در اقدامی اعتراضی علیه اجحاف، فشارها، بی عدالتی و سرکوب گماشتگان رژیم آخوندی دست به خود سوزی زد. به یقین خودسوزی این هموطن که دومین نمونه آن طی یک ماه گذشته است، دل هر ایرانی آزاده را به درد می آورد و زنگ خطری است برای تمامی وجدان های بیدار بشری.
بنا براین گزارش (سایت مجاهدین خلق 1 اردیبهشت 1394) حمید «در تاریخ دوشنبه 31 فروردین جان باخت و در آرامستان وادی تبریز به خاک سپرده شده است،. او ”حمید فرخی دیزج ملک“ نام داشت. وی 45 ساله و دارای یک پسر و دو دختر بود».
سرنوشت حمید به مانند یونس عساکر با فقر و تهیدستی و ناعدالتی رقم خورده بود. آنهم در کشوری که بروی دریایی از نفت و گاز خوابیده است، اما در این کشور مردمانش به نان شب، به کار، به درمان و بهداشت به رفاه و آسایش محتاج اند. کشوری که در آن آزادی و آبادی و شکوفایی و عدالت اجتماعی سالیان سال است رخت بر بسته و مشتی عمامه بسر و نعلین پوش دزد و جانی و قاتل بر جان و مال و ناموس مردم آن دیار سوار شده اند.
در کشوری که اختلاف و شکاف طبقاتی در آن بیداد می کند و خط فقر به گفته متولیان ولایت فقیه از مرز 70 درصد گذشته است. کشوری که کارگران و زحمت کشان اش با شکم گرسنه سر بر بالین می گذارند و شرمنده روی خانواده اند. کشوری که در آن فروش اعضاء بدن به صنعتی با نرخ حکومتی تبدیل شده است. کشوری که کارگران آن ماههاست حقوق و مزایا و عیدی دریافت نکرده اند. کشوری که درآمد های ملی آن یا در جنگ ضد میهنی برباد رفت و یا در قمار اتمی. قماری که بیش از 300 میلیارد دلار خرج بردوش مردم آن گذاشته است. آری حمید و یونس ، همان یونس عساکر قهرمان که در اسفند ماه گذشته علیه بی عدالتی و بدلیل آنکه به مانند حمید گزمگان حکومتی بساط محقر میوه فروشی وی را مصادره کرده بودند، دست به خود سوزی زد. یونس نیز به مانند حمید زمانیکه برای کسب مجوز به شهرداری خرمشهر مراجعه کرد، با جواب منفی متولیان بی درد و شکم پرور حکومتی روبرو شد. فشارهای روحی و روانی ناشی از بیکاری و بی پولی و آینده ای تیره و تاریک آنقدر بر آنان مستولی گردید که سرانجام در اقدامی اعتراضی خود را در مقابل چشمان حیرت زده مردم شهرهایشان به آتش کشیدند.
نام حمید ها و یونس ها در حافظه تاریخی ما ایرانیان به یقین ماندگار خواهد ماند و
باشد تا مردم ایران روزی نه چندان دور ریش و ریشه آخوندی های جانی را با تمامی دستجات و باندهای چپاولگر آن به آتش بکشند.
مردم در سایت های اجتماعی نوشتند: “ حمید هم یک یونس عساکره بود. ما همه یونس و حمید هستیم “.
2 اردیبهشت 1394