سال گذشته بیش از 100هزار نفر شرکت کرده بودند. امسال بدلیل مصادف شدن با انتخابات فرمایشی رژیم در ایران معنای خاصی دارد. این انتخابات که بی سابقه ترین در 34سال حیات این رژیم است با بیرون انداختن یکی از ارکان رژیم یعنی اکبر هاشمی رفسنجانی توسط شورای نگهبان که دست نشانده خامنهای است، همراه بوده است. این کار و همزمان بیرون انداختن اسفندیاررحیم مشایی کاندید دولت، نشانگر ضعف علی خامنهای در راس رژیم است.
رفسنجانی بعنوان رئیس مجمع تشخیص مصلت رژیم، عضو مجلس خبرگان و رئیس سابق آن که در قانون رژیم می تواند رهبر را برکنار کند، تحول بسیار عمیقی است.
رژیم ایران بدلیل برنامه اتمی بحث برانگیزش، حمایت از گروههای تروریستی مثل حزبالله لبنان، دخالت در اموردخالی کشورهای مختلف از جمله عراق، سوریه و لبنان که هم اکنون علنا در سوریه عناصر سپاه پاسداران در حال جنگ هستند، منزوی است و اقتصادش مرده است. سرکوب مردم بی سابقه است بطوری که به گفته عفوبین الملل در سال 2012تنها 600تن را اعدام کرده و 67تن از این عده در ملاء عام اعدام شده اند. با اینکه تا انتخابات هنوز مدتی باقی است خطوط اینترنت در ایران تقریبا کار نمی کنند و بشقابهای ماهواره بطور گسترده در استانهای مختلف ایران جمع آوری می شوند.
خامنهای در وحشت از قیام مردم در دوره انتخابات، تن به این جراحی ها داد به رغم اینکه می دانست با این کار شکاف را تا اعماق هواداران ساده اش یعنی عناصر بسیج پیش خواهد برد.
بدلیل اختناق و سرکوب حاکم در ایران این گردهمآیی نماد مخالفت مردم ایران با این رژیم در تمامیت آن است. همچنین پیامی است برای دولتهای غربی که دست از مماشات با این رژیم بردارند. اگر ما طالب صلح در سوریه، عراق، لبنان، یمن، بحرین و سایر نقاط هستیم بایستی به مردم ایران کمک برسانیم که این رژیم را به کمک مقاومت سازمان یافته آن یعنی شورای ملی مقاومت و رئیس آن خانم مریم رجوی تغییر دهند. خانم رجوی در برنامه ده ماده ای خود برای ایران دمکراتیک فردا، خواهان لغو حکم اعدام، همزیستی مسالمت آمیز با تمام مردم دنیا بویژه همسایگان ایران در خاورمیانه، ایرنی عاری از سلاح اتمی و برابری کامل زن و مرد در تمامی عرصه های اجتماعی است.
هزاران نفر از ایرانیان مخالف رژیم از سراسر کشورهای نوردیک بویژه سوئد راهی این گردهمآیی می شوند.
وقت آن فرارسیده است که دولتهای غربی قاطعانه به رژیم ایران نه بگویند. پرونده نقض حقوق بشر این رژیم بایستی به شورای امنیت سازمان ملل سپرده شود و سران آن بدلیل کشتار 30هزار زندانی سیاسی در سال 1988به دادگاههای بین المللی تحویل شوند.
30خرداد 1392 – 20 ژوئن 2013