متقاعد کردن رژیم ایران، عربستان ، قطر و ترکیه به همکاری با آمریکا در یک معامله با تابلو حذف مالکی آسان نخواهد بود ولی این امر برای نجات عراق ضروری است
نیویورک تایمز-3مه 2013(13اردیبهشت): هیچ کس خواستار یک جنگ داخلی در عراق نیست، هرچند که حوادث  اوضاع را به این جهت سوق میدهند. تنها می توان با یک درک سیاسی جدید در میان سه گروه اصلی - اعراب سنی، اعراب شیعه و کردها - از جنگ اجتناب کرد. اما نخست وزیرعراق نوری مالکی آشفته تر از آن است که بتواند چنین چیزی را عرضه کند. بنابراین ایالات متحده، همراه با همسایگان عراق، باید به مالکی فشار بیاورند که استعفا دهد تا بتوان وی را با یک چهره آشتی جویانه تر جایگزین کرد.....
اگر مالکی، که در سال 2006 به قدرت رسید، دور اول موفقیت آمیزی داشت،  اما او فرصت  التیام جراحات ملی عراق را در دوره دوم نخست وزیری  خود که در سال 2010 آغاز شد، از دست داده است.
 او یک خط فرقه ای سفت و سخت در چالشهای سیاسی و امنیتی را پیش گرفته است. او مانع تلفیق سنیها در ارتش شد. او سیاستمدران ارشد سنی را به تروریسم متهم کرد، قدرت را از آنها سلب کرد و همکاری جامعه اهل سنت را از دست داد. نتیجه اینکه که سودای سیاسی حفظ دولت لرزان عراق در هم شکسته است.  
نایب رئیس جمهور طارق الهاشمی، از اهل سنت، هنوز در تبعید است و حکم غیابی اعدام به اتهام تروریسم علیه او صادر شده است. حرکت های مشابهی با زدن اتهام به وزیر امور مالی رافع العیساوی، یک سنی مدره، منجر به اعتراضاتی شد که اکنون منطقه مرکزی عراق سنی را فرا گرفته است... هفته گذشته حمله نظامی به یک تحصن اعتراضی تنها خشونت های گسترده تری را برای عراق به ارمغان آورده است.
روابط بین مالکی و کردهای عراق، که تا حد زیادی خود مختار هستند، پس از یک سال که در آن اختلافات ارضی تقریبا منجر به رویارویی نظامی شده بود، همچنان بر روی لبه چاقو قرار دارد .کردها درهمان حالی که نیروهای امنیتی به منطقه مورد مناقشه کرکوک می فرستادند، برای گرفتن امتیازاتی با دولت مالکی مذاکره می کردند. این هفته، منابع کردی امضای قرار داد جدیدی را گزارش کردند، اما بعد از تمامی خلف وعده ها، دلایل ضعیفی مبنی بر ثبات چنین توافقی وجود دارد.
با توجه به جنگ دوساله  داخلی شتابنده در سوریه،  بحرانهای فرقه ای و فروپاشی سیاسی در عراق ... چالشهای زیادی برای همسایگان عراق و ایالات متحده در برخواهد داشت.
اگر این کشورها بتوانند آقای مالکی را متقاعد کنند که استعفاء دهد، این برای سنیهای مدره یک پیروزی نمادین محسوب میشود... و می تواند به تمامی عراقیها نشان دهد که تغییر را می توان از طریق سیاست به دست آورد تا از طریق جنگ.
دموکراسی پارلمانی عراق می تواند با یک استعفا جان سالم بدر ببرد. برای نخست وزیر کناره گیری و جایگزین شدن با فردی که توسط مجلس انتخاب شود، امریست طبیعی.  سیاستمداران شیعه دیگری هستند که  میتوانند نفرات را جذب کنند و یک دولت وحدت ملی را رهبری کنند.
متقاعد کردن رژیم ایران، عربستان سعودی، قطر و ترکیه به همکاری با ایالات متحده در یک معامله سیاسی جدید، با تابلوحذف مالکی، آسان نخواهد بود. ولی این امر برای نجات عراق ضروری است.