این گزارش شامل برخی اسناد ویژه است، که از جمله آنها سندی است از کمیته پارلمانی انگلستان برای آزادی ایران که در25 می2012 منتشر شده، و در رابطه با حقوق‌بشر در ایران و نقض حقوق‌بشر در حق مجاهدین خلق در کمپ های اشرف و لیبرتی و داخل ایران می‌باشد. این سند قتل‌عام120000 تن از اعضا و هواداران گروه اصلی اپوزیسیون ایران سازمان مجاهدین خلق، را بر اساس آن‌چه که در آن آمده، برجسته می‌سازد. این سند در قسمت دیگری، با ربط دادن اوضاع داخلی ایران به فشارهای رژیم ایران علیه ساکنان کمپ های اشرف و لیبرتی، گفته است ”این رژیم در مورد هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران هیچ رحمی از خود نشان نمی‌دهد، زیرا می‌داند که این گروه یک جنبش مقاومت به خوبی سازمان یافته است. فعالان سازمان مجاهدین خلق ایران نقش برجسته‌یی در خیزش سال2009 ایفا کردند.
سازمان مجاهدین خلق ایران همان سازمانی است که برای جهانیان پرده از پروژه اتمی سری رژیم ایران برداشت. به این دلیل، تهران می‌خواهد هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران را از بین ببرد، کسانی که حالا بین دو قرارگاه در عراق: قرارگاه اشرف و قرارگاه لیبرتی تقسیم شده‌اند. دولت عراق به میزان زیادی تحت کنترل تهران کار می‌کند“.. گزارش وزارت‌خارجه در بخش دیگری وضعیت بدی که3400تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در کمپ اشرف و کمپ لیبرتی در عراق، در آن به‌سر می‌برند را روشن ساخته است.
گزارش وزارت‌خارجه انگلستان اظهار داشته: ”در8آوریل (2011)، بر اساس گزارش هیأت همیاری ملل‌متحد در عراق، در حمله‌یی که دولت عراق علیه این کمپ راه انداخت36تن از ساکنان کشته و تعداد بیشتری مجروح شدند. به‌دنبال آن، دولت عراق تصمیم خود را مبنی بر بستن کمپ اشرف تا پایان سال2011 اعلام کرد. انگلستان به‌طور علنی رفتار دولت عراق را محکوم کرد و در طول سال2011 آن را ترغیب کرد که تضمین کند با ساکنان قرارگاه اشرف بر اساس حقوق و حفاظتی که به موجب قانون انسان‌دوستانه بین‌المللی و قانون داخلی عراق از آن برخوردار هستند، رفتار کند و به این تشویق و ترغیب خود ادامه داده است“.. این کمیته معتقد است دولت (انگلستان) کار قابل ذکری برای فشار بر عراق به‌منظور متوقف‌ساختن تعدی مستمر و نقض حقوق این ساکنان انجام نداده است، و در این گزارش می‌گوید: ”ما وزیر خارجه را تشویق کردیم که شخصاً در مقابل دولت عراق در مورد عدم به‌کارگیری زور علیه پناهندگان ایرانی بی‌دفاع مقیم در این کمپ دخالت کند، اما چیزی دال بر این‌که وزیر خارجه همانند این راه‌کار را به‌کار بسته باشد وجود ندارد. در واقع. در روزهایی که منجر به کشتار آوریل شد، کمیته ما به وزارت‌خارجه نوشت و در مورد تراکم استثنایی نیروهای نظامی عراقی در اطراف این کمپ هشدار داد، اما هشدارهای ما گوش شنوایی پیدا نکرد.
دولت انگلستان، عضو برجسته ائتلافی می‌باشد که دولت کنونی عراق را بر سر قدرت آورده است، و برای مثال این امکان را داشت عراق را از طریق کار در شورای امنیت سازمان ملل درباره عاقبت حمله مسلحانه علیه ساکنان غیرنظامی اشرف بترساند. اما این دولت در عمل به‌طور قابل انتظاری شکست خورد، و واکنش بعدی آن چیزی بیش از صدور یک بیانیه از طرف وزیر دولت نبود“.این گزارش هم‌چنین شیوه دیپلوماتیکی که دولت مالکی برای بردن عراق به سمت دیکتاتوری دنبال می‌کند و وخامت اوضاع در اشرف و لیبرتی را به هم ربط داده و در جای دیگری تأکید کرده است: ”به‌عنوان شریکی قوی در ائتلاف، روشن است انگلستان التزامات قانونی و اخلاقی دارد تا تضمین کند عراق به یک دیکتاتوری تبدیل نمی‌شود. کما این‌که واجب بود تضمین کند غیرنظامیان اشرف از سوی دولت عراق به درخواست رژیم ایران متحمل آسیبهای بیشتری نمی‌شوند“.. این گزارش هم‌چنین در رابطه با مسأله پذیرش ساکنان اشرف و لیبرتی از سوی کشورهای اتحادیه اروپا و نقش انگلستان در این خصوص خاطرنشان کرده است: ”انگلستان بسیار بسیار کم به‌منظور تشویق کشورهای اتحادیه اروپا برای پذیرش این پناهندگان از اشرف کار کرده است. ما انتظار داریم بیبنیم که انگلستان وضعیت وحشتناک حقوق‌بشر در کمپ اشرف و قرارگاه لیبرتی را مطرح کند“.. این گزارش روی مسأله مشخص کردن کمپ لیبرتی به‌عنوان قرارگاه موقت ترانزیت ایستاده و تأکید می‌کند که این کمپ یک قرارگاه موقت ترانزیت نیست و خواهان تغییر آن به یک قرارگاه دائمی تحت نظارت بین‌المللی شده است: ”در شورای امنیت ملل‌متحد کمپ آزادی به اشتباه محل موقت ترانزیت ( TTL ) نامیده شده است، در حالی‌که اولین گروه از این پناهندگان سه ماه قبل از اشرف به لیبرتی منتقل شده‌اند، و در این مدت یک نفر از آنها به کشور ثالث منتقل نشده است.
از شیوه کاری که کمیساریای عالی پناهندگان در این پروسه اتخاذ کرده کاملاً روشن است که این پروسه به نوعی طولانی مدت خواهد بود. این‌جا نوبت به انگلستان می‌رسد تا این مسأله را در مقابل آژانس پناهندگی ملل‌متحد گذاشته برای این‌که قرارگاه لیبرتی را به‌عنوان کمپ پناهندگی تحت نظارت ملل‌متحد به‌رسمیت بشناسد، و این کار با هدف جلوگیری از درد و رنجهای بیشتر پناهندگان بی‌دفاع در این مرکز توسط دولت عراق و تحت فشار ایران می‌باشد“.. این گزارش به مسأله اعدامها در ایران به‌طور کلی و اعدام اعضای سازمان مجاهدین خلق و خانواده‌های ساکنان اشرف اشاره کرده است: ”انگلستان هم‌چنین در مورد احکام اعدام صادره در داخل ایران در حق هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران و خانواده‌های ساکنان اشرف خیلی ساکت بوده است”.
در ماه می، دادگاه عالی رژیم ایران حکم اعدام زندانی غلامرضا خسروی (47ساله) را به دلایل سیاسی و اهدای کمکهای مالی به سازمان مجاهدین خلق ایران تایید و او را متهم به محاربه یعنی ”محاربه با خدا ”کرد... ... زندانبانان در زندان اوین از درمان پزشکی علی معزی (63ساله) خودداری می‌کنند، او از بیماری سرطان و نارسایی کلیوی و التهاب شدید مفاصل رنج می‌برد، و این کار زندانبانان به‌منظور کشتن او با مرگ تدریجی است... ... ماشاء الله حائری، 61ساله، یکی از خویشاوندان ساکنان اشرف است که به بیمارستان خارج زندان برای درمان منتقل شده است، او همراه با همسرش که در بند209 زندان اوین است دستگیر شده، و یکی از زندانیان سیاسی دهه هشتاد قرن گذشته بوده است. او از بیماریهای مختلفی از جمله بیماری قلبی و خونریزی داخلی رنج می‌برد و تاکنون دوبار سکته قلبی کرده است... ...
زندانی سیاسی خانم کبری بنازاده امیر خیزی بینایی خود را زیر شکنجه از دست داده، و به‌دلیل محرومیت از درمان از جانب رژیم در آستانه نابینایی کامل می‌باشد... ... متأسفانه در تهران یک اعدام سیاسی فاجعه‌بار دیگر قریب‌الوقوع است. این بار قربانی محتمل آن حمید قاسمی شال44ساله می‌باشد، او دارای تابعیت دوگانه کانادایی ایرانی است... ... این گزارش در پایان اصرار کرده که انگلستان باید در موضوع نقض حقوق‌بشر در ایران و آن‌چه که در حق ساکنان اشرف و لیبرتی در جریان است نقش داشته باشد و می‌گوید: ”انگلستان باید پرونده وحشتناک حقوق‌بشر در ایران و به‌خصوص برخورد با هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران را برای اتخاذ تدابیر لازمه به شورای امنیت احاله بدهد تا فوراً این اعمال غیرانسانی رژیم متوقف شود. هم‌چنین ما به دولت انگلستان اصرار می‌کنیم تدابیری برای پذیرش پناهجویان از کمپ اشرف (یا کمپ لیبرتی) در عراق به اجرا درآورد و اقداماتی برای متوقف‌ساختن آزار و اذیت دولت عراق در حق آنها اتخاذ نماید”.
6فروردین1392
