دلم آکنده از درد است
دلم آکنده از صبر است
دلم آکنده از شرم است
دلم لبریز از خشم است
دلم لبریز از خون است
دلم ناظر بر این صدق است
دلم ناظر بر این فدیه است
دلم.............................
خوشا آن رزم و آن هیبت
خوشا آن بزم و آن عشرت
خوشا آن عهد و آن پیمان
خوشا آن رسم و آن آئین
خوشا آن عاشقان روی ماه تو
خوشا آن میگساران کوی تو
خوشا آن دیدگان عکس روی تو
خوشا آن چهره های لاله گون تو
کجا دانند اینان .....................
حال آن مستان زنار بند
که از عهد الست است آن
بدارد از ازل آن عهد پولادین
که از خلقش ره آوردش
که اینان مست مستند ز شرب
مدام شراب روی ماه تو.....
خواهرم نمی دانم کجائی؟!
نمی دانم که آیا می توانی؟!
نای خود بگشائی و نافه بدوانی؟!
یا که صدای پای اهریمن ببری و ؟!
درون سینه ام شاد م نمائی؟!
و آیا درد خلقم را برایم باز بگشائی؟!
نمی دانم نمی دانم نمی دانم!!!
زبان شعر کجا دانم؟!
من آن ساکت پسر!!!
خدایا عقده از زبانم بگشا
خواهرم !
سخنم بگو!!!
حمید – باکو
