دیوید ایمس:
دیوید ایمس، نماینده پارلمان انگلستان
قبل از شروع صحبتهایم، مایلم از دوست محترم وزیر به خاطر بیانیه اش در 8 آوریل در محکوم کردن حملات به کمپ اشرف تشکر کنم. هرچند، من از چیزی که به نظرم یک توطئه سکوت درباره این موضوع است شوکه و متحیر شده ام. برایم بسیار مبهم است که چرا بی.بی.سی و رسانه های دیگر این موضوع را گزارش نکرده اند. این برای خانواده های آنهایی که در حملات اخیر مجروح شدند عمیقا ًمنزجرکننده و بدترین توهین است.
این مجلس کاملاً مطلع است که در 8 آوریل 2011، 2500 نیروی مسلح عراقی به دستور مستقیم نوری مالکی و به درخواست رژیم ایران با به کار بردن 140 خودروی زرهی یک حمله بیرحمانه را به کمپ اشرف، انجام دادند. این کمپ محل استقرار 3400 مخالف ایرانی عضو سازمان مجاهدین خلق ایران شامل1000 زن، است.
از این فرصت استفاده میکنم تا صدای خود را به محکومیت جهانی آن حمله بیرحمانه و سنگدلانه، حمله نظامی به شهروندان بی دفاع، بیافزایم. در نتیجه این حمله حداقل 35 ساکن کمپ، از جمله 8 زن، که بیشتر آنها در سنین 20 سالگی بودند، کشته شدند. بیش از 350 نفر مجروح شدند. از 35 کشته، 32 تن مورد اصابت گلوله به سر، سینه یا شکم قرار گرفتند و سه تن دیگر به وسیله هاموی و خودروهای نظامی عمداً زیر گرفته شده بودند. حداقل 225 نفر از 350 مجروح مورد اصابت گلوله های نیروهای عراقی قرار گرفتند.
حملة 8 آوریل تمام نشده است. نیروهای عراقی در داخل کمپ تقویت نیرو می کنند و چندین گردان مهندسی عراق یک خاکریز 6 کیلومتری را در لبة شمالی خیابان اصلی اشرف تکمیل نموده اند. مالکوم اسمارت، مدیر برنامه خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین الملل گفت: «نظر به ماهیت و گسترش این تأسیسات نظامی جدید، ما بسیار نگرانیم که نیروهای امنیتی عراق احتمالا دارند نقشه می کشند».
من قویاً از دولتمان میخواهم خواستهای ما را که امروز فهرست خواهم کرد به دولت عراق و نیروهای مسلح آن منتقل کند. آنها باید از هرنوع خشونت، تجاوز و حملات به خصوص استفاده از مهمات جنگی علیه آن پناهندگان متمدن و بی سلاح دست بکشند. بعلاوه آنها باید بلادرنگ تمام نیروهای مسلح را از کمپ اشرف خارج کنند.
برایان بینلی، نماینده پارلمان انگلستان :
آیا دوست گرامی من موافق هستند که اکنون عراقیها دیگر در زمینه محترم شمردن حقوق بشر در کمپ اشرف قابل اعتماد نیستند و دولت بریتانیا نه تنها باید اقدام کند، بلکه باید بر اساس قوانین بین المللی اقدام کند؟
دیوید ایمس، نماینده پارلمان انگلستان :
با دوست محترم موافقم، اما جلوتر می روم. من بیشتر از همه از نقش دولت آمریکا در این موضوع سرخورده شده ام. من از چندین لحاظ حیرت زده شده ام، که مختصراً به آنها اشاره خواهم کرد. با این وجود با دوست محترم موافقم.
من تأکید می کنم که ساکنان اشرف برای 25 سال است که در این کمپ هستند. آنها یک قطعه بیابان را با استفاده از منابع و پول خود به یک شهر کوچک تبدیل کرده اند. رسیدهای تمام مخارج آنها هنوز موجود است.
اکنون به موضع دولت عراق برمی گردم. مقامات عراقی مدعی شدند که تنها سه تن از ساکنان کشته شدند و اینکه طی این حمله هیچ مهمات جنگی مورد استفاده قرار نگرفت. هرچند، من این مجلس را به فیلمهای متعددی که روی وب سایت یوتیوب گذاشته شده و کانالهای تلویزیونی در جهان نشان داده شده ارجاع می دهم، که آشکارا نشان می دهند نیروهای عراقی به طور خودسرانه به سوی ساکنان بی سلاح شلیک می کنند و با خودرو آنها را زیر می گیرند.
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، طی بیانیه یی در محکومیت این حمله و در تأیید کشته شدن افراد گفت: «اغلب مورد اصابت گلوله قرار گرفته بودند، و به نظر میرسد تعدادی با عبور خودرو از روی آنها کشته شده اند».
ساده بگویم، یک جمعیت شهروند بی سلاح قتل عام شدند. من تصاویر و عکسهای کسانی که در آن حمله بیشرمانه مجروح شدند را به دوست محترم وزیر خواهم داد. کمیته حقوق بشر جامعه وکلا، در بیانیه یی در محکومیت این حمله تأیید کرد که، در فیلمهای این حملات، دیده می شد نیروهای عراقی به سوی ساکنان بی سلاح شلیک می کنند، و در همان حال خودروهای سنگین زرهی دیگران را زیر میگیرند.
وزارت خارجه آمریکا در بیانیه یی در 8 آوریل گفت که «این بحران و تلفات انسانی را دولت عراق و ارتش عراق شروع کرد».
باشد، خیلی خوب، ولی درباره اش چکار می کند؟ چرا بیمارستانها، که می توانستند به مجروحین برسند، هیچ کمکی نکردند؟ من به این مجلس یادآوری می کنم زمانیکه دولت عراق مسئولیت حفاظت کمپ اشرف را در ژانویه 2009 به دست گرفت، مقامات آمریکا علناً اعلام کردند عراق تضمینهای مکتوب داده بود که با ساکنان به طور انسانی و مطابق با قانون اساسی عراق، قوانین و تعهدات بین المللی رفتار میکند. من سند و مدرک دارم که ساکنان کشته و مجروح می شوند، ولی دولت آمریکا چکاری درباره آن میکند؟
جیم شانون :
آیا همکار گرامی اطلاعی در مورد اینکه دولت بریتانیا به دولت ایالات متحده در این رابطه مراجعه یی کرده باشد، دارند؟ با در نظر گرفتن اینکه دولت بریتانیا و ایالات متحده در یک ائتلاف با هم در عراق جنگیدند، آیا وقت آن نرسیده که آنها اقدامی سازنده تر بکنند؟ آیا دولت ما به دولت آمریکا مراجعه یی داشته است؟
دیوید ایمس، نماینده پارلمان انگلستان :
آقای محترم نکات بسیار خوبی می گوید. من هزاران بار گفته ام بسیار متأسفم که به جنگ با عراق رأی مثبت دادم، ولی او درست میگوید. آمریکا بریتانیا را تشویق کرد درگیر شود. امیدوارم وقتیکه وزیر به این مناظره پاسخ میدهد او به ما بگوید چه فشاری روی دولت آمریکا برای حل این مساله گذاشته می شود؟
با حمله 8 آوریل دومین بارست که دولت عراق بیرحمانه به ساکنان بیدفاع و بی سلاح به استفاده از مهمات جنگی و خشونت روی آورده است.
جو بنتون، نماینده پارلمان انگلستان:
من از همکار گرامی تشکر میکنم. من با وی در ابراز تنفرش در مورد آنچه در اشرف میگذرد سهیم هستم. من گزارشهای گوناگون و داستانهای دهشتناکی در مورد جنایات بسیار فجیعی که علیه بشریت رخ داده شنیده ام. ممکن است ایشان به این نکته اشاره کنند، اگر این چنین است معذرت میخواهم ولی من در مورد رسیدگی به مجروحین، مریضها و زخمیها بسیار نگران هستم. رها کردن اینگونه افراد نوعی دیگر از ضدبشر بودن است با درنظر گرفتن اینکه در هیچ چیزی نقشی نداشته اند، و این برای من بسیار تنفرانگیز است. من شکی ندارم که همکار گرامی این نکته را در نظر دارند ولی نمیخواستم موقعیت را بدون مطرح کردن این موضوع از دست بدهم.
دیوید ایمس، نماینده پارلمان انگلستان:
میدانم که دوست گرامی، فردی دلسوز و مهربان هستند و ایشان درست میگویند. در واقع، در نتیجه عدم رسیدگی پزشکی، فرد مجروح دیگری جان خود را از دست داده است. من درک میکنم که مشکلات دیگری برای دستیابی به مداوای مناسب وجود دارند، ولی کمی بعد به آن میپردازم.
در 20 آوریل 2009، وزیر کشور عراق در امضای بیانیه یی تأکید کرد که در یک جستجو در کمپ اشرف از سگ های پلیس خودشان استفاده کردند و اینکه هیچ مواد منفجره یا سلاحی پیدا نکردند. من رونوشت آن سند را دارم و آنرا به وزیر خواهم داد. این بسیار شفاف و روشن است که دولت عراق نه قصد دارد و نه می تواند از ساکنان کمپ اشرف حفاظت کند. دولت عراق بسیارضعیف است و در سطوح مختلف آن بسیاری هستند که به نیابت از رژیم ایران کار می کنند. در نهایت، برای حفاظت مناسب از ساکنان اشرف مطابق با قانون بین المللی نمیتوان روی آنها تکیه کرد و هرکسی که ادعای دیگری کند بسیار ساده اندیش است.
از طرف اکثریت نمایندگان این مجلس و 200 نماینده مجلس دیگر، از دولتمان مصرانه می خواهم از سازمان ملل بخواهد مسئولیت تأمین حفاظت کمپ را به عهده گیرد و تضمین کند که حقوق ساکنان آن نقض نشود و یک تیم نظارت دائمی را در کمپ مستقر کند. برای اجتناب از هرگونه تلفات جانی یا حملات خشونت بار، دولت عراق باید بلادرنگ نیروهای مسلحش را از کمپ، که یک منطقه غیرنظامی بی سلاح است، خارج کند.
دولت عراق اغلب رفتار کاملاً غیرقابل قبولش با ساکنان کمپ را تحت بهانه اعمال حاکمیت به عنوان یک دولت است انجام میدهد. بگذارید بصراحت بگویم که ساکنان کمپ به حاکمیت عراق احترام گذاشته اند. اشرف برای 25 سال مسکن آنها بوده است. عکسها و فیلمهای موجود آن را اثبات می کند. این یک واقعیت مبتنی بر اسناد و مدارک و بخوبی شناخته شده است. بعلاوه، این حق حاکمیت به هیچ وجه نمی تواند اجازه دهد عراق قانون بین المللی را نقض کند و حقوق بنیادین ساکنان تحت قوانین انساندوستانه بین المللی و کنوانسیون های ژنو نقض شود. من کپی یک کارت موقعیت حقوقی اشخاص حفاظت شده را که متعلق به یکی از ساکنان است دارم، که نیروهای چند ملیتی آنرا در 2004 صادر کردند. این کارت میگوید که، تا زمان تعیین تکلیف نهایی، آنها افراد حفاظت شده هستند.
سناتور جان کری، رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا، در بیانیه یی در محکومیت این حمله آن را «یک قتل عام» نامید، و چیزی که صورت گرفت، دقیقا همان قتل عام بود. آن قتل و خونریزی شهروندان بی دفاع، به دست ارتش عراق بود. کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد گفت: «باید یک تحقیقات کامل، مستقل و شفاف، صورت گیرد و هرکسی که به خاطر به کار بردن نیروی قهر بیش از حد، مقصر شناخته شود، باید محاکمه شود».
من خواهان تشکیل یک هیأت حقیقت یاب بین المللی، و نه هیأت تعیین شده از طرف دولت عراق که خودش مسئول این حمله بیرحمانه بود، هستم که این وظیفه را به عهده بگیرد تا عاملان این جنایت علیه بشریت، کسانی که دستور کشتار ساکنان بی سلاح را دادند و کسانی که آن را اجرا کردند در دادگاههای بین المللی محاکمه شوند.
من لیستی از 11ساکن مجروح اشرف دارم که در وضعیت بسیار خطرناکی قرار دارند و ممکنست جان خود را از دست بدهند، و آن را به همراه رونوشتی از سخنرانیم و یک دی.وی.دی از فیلم حمله به وزیر خواهم داد. من درخواست میکنم که او در باره مواردی که امروز مطرح کردیم دست به عمل بزند.
بعلاوه، من جزئیاتی را در اختیار معاون وزیر خارجه در امور سازمان ملل قرار خواهم داد.
به دنبال قتل عام در روآندا، ابراز تأسف شد که جامعه بین المللی هیچ کاری برای متوقف کردن آن نکرد. در یک اجلاسیه جهانی در سال 2005، قانونی تصویب شد که تصریح میکند یک کشور مستقل مسئول حفاظت از مردم کشورش می باشد و اگر هر گونه علائمی وجود داشته باشد که جنایت علیه بشریت، نسل کشی یا جنایات جنگی در آستانه وقوع است، تمام کشورهای عضو ملل متحد مؤظفند برای متوقف کردن آن دخالت کنند. چنین دخالتی حاکمیت یک دولت را نقض نمیکند. بلکه به آن کشور کمک می کند تا درک کند که مسئولیت دارد از مردم خودش حفاظت کند. هم اکنون یک قتل عام در کمپ اشرف صورت گرفته و تمام علائم حاکی از این است که دولت عراق به تعهداتش نسبت به ساکنان اشرف عمل نکرده است. به جای آن، دست به یک قتل عام زده اند که در نتیجه آن، تا کنون 35 نفر کشته و صدها نفر مجروح شده اند.
من چهار نکته دارم که مایلم به وزیر بگویم. اول اینکه، از دولتمان می خواهیم از ملل متحد بخواهد مسئولیت تأمین حفاظت مناسب کمپ اشرف را به عهده گیرد و یک تیم دائمی در کمپ مستقر کند. دوم، دولت باید خواستار شود نیروهای عراقی بلافاصله کمپ را ترک کنند و از دست زدن به هرگونه حملات و تجاوزات دیگر خودداری کند. سوم، امیدوارم سازمان ملل متحد یک هیأت بین المللی تشکیل دهد تا عاملان این جنایت را به محاکمه بکشاند. و بالاخره آمریکا باید بلادرنگ برای مجروحین خدمات پزشکی فراهم کند.
من از وزیر و دولت مصرانه می خواهم این درخواستهای اصلی را به بالاترین سطوح در ملل متحد، اتحادیه اروپا و دولت آمریکا ارجاع دهد. میدانم که حمایت بسیار گسترده یی در مجلس عوام و مجلس دیگر برای حفاظت از ساکنان اشرف وجود دارد. نمیتوانم بفهمم چرا تلویزیون و رادیو و روزنامه هایمان درباره این وضعیت بسیار کم گزارش کرده اند. چرا یک توطئه سکوت وجود دارد؟ تا آنجاکه به اختیارات بین المللی مربوط میشود، حق کاملاً با ساکنان محروم شده در کمپ اشرف است.
پس از بیانیه وزیر در 8 آوریل، میدانم که میتوانم به او اتکا کنم تا کار درست را انجام دهد و مطمئن شود که به مجروحین و مصدومین در کمپ اشرف به خوبی رسیدگی میشود و ملل متحد یک حفاظت دائمی از آنها را در آینده به عهده میگیرد.
آلیستر برت، معاون پارلمانی وزیر امور خارجه انگلستان:
باعث خوشحالی فراوان است که شما ریاست جلسه را به عهده دارید آقای اسکات. اجازه بدهید که در آغاز از آقای ایمس به خاطر این بحث پارلمانی و همچنین به خاطر اینکه نکات صحبتش را از قبل برای من ارسال کرد، تشکر کنم. من میدانم که وضعیت در کمپ اشرف برای ایشان بسیار مهم است، همان گونه که برای بسیاری در مجلس عوام و اعیان. من همچنین از سایر همکاران که در این بحث صحبت کردند، تشکر کنم. وقایع کمپ اشرف باعت نگرانی فراوان برای دولت انگلستان و سایرین است.
دولت وقایع کمپ اشرف را مدتهاست از نزدیک دنبال کرده است. کارکنان سفارت ما در بغداد بازدیدهای کنسولی از کمپ به منظور بررسی کمک به کسانی که ممکن است شامل کمکهای کنسولی بریتانیا بشوند، داشته است. آخرین اینگونه دیدارها در تاریخ 16 مارس 2011 بود. ما معتقدیم تعداد کمی از ساکنان کمپ ارتباطاتی با بریتانیا دارند، اگر چه هیچکس تا کنون خواستار کمک نشده است. علاوه بر این دیدارهای کنسولی ما گفتگوهای مستمر در مورد وضعیت کمپ با همکارانمان در اتحادیه اروپا و آمریکا و دولت عراق داریم.
وضعیت، چالشهای پیچیده یی را در پیش رو میگذارد و همانگونه همکار گرامی نیز قبول دارند پاسخها ساده نیستند. مدت زیادی طول کشیده و به همین سادگی به پایان نمیرسد. دولت عراق یک تعهد طولانی مدت در مورد بستن کمپ دارد و این موضوع را مشخصاً به ساکنان کمپ گفته اند. حاکمیت عراق تمامی کشور را در برمیگیرد، ازجمله کمپ اشرف ولی ما همراه با همکارانمان در اتحادیه اروپا معتقدیم که استفاده از قهر شیوه حل مشکل اشرف نیست، و من در این رابطه بیشتر خواهم گفت. به هرحال این مسئولیت دولت عراق است که حقوق بشر ساکنان اشرف را محترم بشمارد و حفاظت کند.
سازمان ملل بازدیدهای هفتگی از کمپ دارد و به طور مستمر در تماس تلفنی با نمایندگان ساکنان کمپ است. سازمان ملل متحد همچنین دیدارهای هفتگی با کمیته اشرف در دولت عراق دارد.
. همانگونه که گفته ام عراق مؤظف است با ساکنان اشرف درکادر قوانین عراق و معاهدات بین المللی حقوق بشری که به آنها متعهد است، عمل کند.
حالا در مورد وقایع 7 و 8 آوریل میخواستم صحبت کنم. ما به همراه همکاران بین المللی مان، در زمینه فراخوان به عراق حول موضوع توقف خشونت علیه ساکنان اشرف فعال بوده و هستم. دوست گرامی من نماینده ساوث اند جنوبی ( دیوید ایمس) به درستی به بیانیه یی که در تاریخ 8 آوریل صادر کردم اشاره کرد و اکنون خوب است آن را تکرار کنم. که در کتاب پارلمان نیز ثبت شود:
دولت بریتانیا از گزارشهای مبنی بر اینکه روز گذشته تعدادی از شهروندان در شهر اشرف کشته و زخمی شده اند، نگران است. من به شدت هرگونه از دست دادن جان را تقبیح میکنم و تسلیتهای خالصانه ام را نثار خانواده های آنها میکنم.
دولت عراق به ما تضمینهای مکرری مبنی بر اینکه با ساکنان اشرف به شیوهیی انسانی و در کادر قوانین عراق و قانون اساسی آن کشور و تعهدات بین المللی اش رفتار خواهد کرد، داده است. ما از دولت عراق میخواهیم که به این تعهدات پایبند باشد. سفیر ما در عراق نگرانی ما را در بالاترین سطح به وزارت خارجه عراق ابراز کرده است. ما از دولت عراق میخواهیم عملیات خشونت بارش را در کمپ اشرف فوراً متوقف کند و مطمئن شود که ساکنان امکان دستیابی کامل به رسیدگیهای پزشکی را داشته باشند.
نکته آخری که در مورد رسیدگیهای پزشکی در بیانیه آمده پاسخ همکار گرامی جوبنتون و تعدادی دیگر از نمایندگان میباشد.
بیانیه ادامه میدهد:
این بسیار مهم است که دولت عراق اقدامات فوری برای آرام کردن وضعیت اتخاذ کند و مطمئن شود که حقوق بشر ساکنان محترم شمرده میشود. ما از درخواست یونامی ـ ارگان همیاری سازمان ملل در عراق ـ مبنی بر فرستادن یک تیم نظارت به کمپ اشرف در اسرع وقت مطلعیم و از این درخواست کاملاً حمایت میکنیم و از دولت عراق میخواهیم سریعاً این اجازه را بدهد. ما به کلیه طرفها فراخوان میدهیم که به یک گفتگوی سازنده که بتواند به یک راه حل طولانی مدت برای این وضعیت منجر شود وارد شوند.
دیوید ایمس، نماینده پارلمان انگلستان:
آیا دوست محترمم فکر می کند که وزارت خارجه می تواند تسهیلات سفر یک گروه کوچک از نمایندگان مجلس را به کمپ اشرف فراهم کند تا وضعیت را از نزدیک بینند؟
آلیستر برت، معاون پارلمانی وزیر امور خارجه انگلستان:
من به سؤال دوست گرامی مستقیماً پاسخ نمیدهم، زیرا باید در مورد امنیت دوست گرامی و سابقه امر و همه چیز مشورت بگیرم.
علاوه بر صدور بیانیه ام در تاریخ 8 آوریل مبنی بر محکومیت کشته شدن و زخمی شدنها که هم اکنون آن را قرائت کردم، کاترین اشتون نماینده عالی اتحادیه اروپا نیز تقریباً همین کار را کرد. نمایندگان بریتانیا نیز که در محل بودند بر این پیام تأکید کردند. سفیر ما در بغداد و مسئولین نمایندگیهای اتحادیه اروپا در بغداد در تاریخ 4 آ وریل با نخست وزیر عراق ملاقات کردند تا وضعیت کمپ اشرف را بررسی کنند. سفیر ما میزبان یک ملاقات با ملل متحد و ایالات متحده و اتحادیه اروپا در 7 آوریل به منظور بحث حول نگرانیها بود و در تماس تلفنی با وزیر خارجه عراق از وی خواست تا دولت عراق به طور فوری به نمایندگی ملل متحد اجازه ورود به کمپ را بدهند. ما همچنین خواهان توقف فوری خشونت- از هر نوع آن- شدیم، که بتوانیم هر قدر شفاف تر موضع مان را بیان کرده باشیم.
آخرین گزارشها حاکی از آن است که وضعیت در کمپ اشرف همچنان حاد ولی آرام است. دولت عراق به یک تیم کوچک پزشکی آمریکایی اجازه ورود به کمپ را در تاریخ 10 آوریل داد. من مطلعم که به دنبال فشارهای بین المللی از سوی بریتانیا و سایر کشورها، عراقیها نهایتاً اجازه دستیابی به امکانات پزشکی را دادند. یک دیدار از کمپ در تاریخ 14 آوریل توسط مقامات سازمان (ملل متحد) انجام گرفت، یک مشاور نظامی بریتانیایی یونامی نیز میان آنها بود. سازمان ملل از یک محل نگهداری اجساد که به صورت صحرایی در درون کمپ ساخته شده بود، بازدید کرد و از 28 جسد عکسبرداری کرد. روزگذشته ملل متحد در تماس با سفارت ما در بغداد تأیید کرد که در وقایع اخیر 34 تن کشته شدند و بیش از 70 تن زخمی شدند. من تکرار میکنم که ما اینگونه وقایع را محکوم میکنیم.
وضعیت کنونی در کمپ اشرف باعث نگرانی زیاد دولت بریتانیا است و ما به طور کامل در مورد این موضوع فعال خواهیم بود. ما امیدواریم که دفتر همیاری سازمان ملل متحد در عراق ازجمله سفارت ما اجازه ورود به کمپ را برای بررسی وضعیت بیابند. ما به همکاری با شرکای بین المللی مان برای فشار گذاردن روی دولت عراق جهت احترام به حقوق ساکنان اشرف ادامه خواهیم داد.
