پیام زندانی سیاسی خسرو رهنما

از زندانیان مقاوم دهه ۶۰ به مدت ۷ سال

دستگیری مجدد در تهران در مراسم چهارشنبه‌سوری ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ 

خسرو رهنما تاکنون مجموعاً۱۱ سال و نیم در زندان بوده است

تکرار قتل عام و کشتار سال ۱۳۶۷

کشتار و قتل‌عام نیروهای سیاسی از فردای انقلابِ به سرقت رفته سال ۵۷ توسط شیخ، بسا با ابعادی وسیعتر و با سرعتی بیشتر از شاه در حال انجام است. این رژیم قرون وسطائی دغدغه ای جز بقاء و حفظ نظامش ندارد.

جوهر اعدامهای وحشیانه‌ای که در زندانها به اجرا در می آید نیز همین است. کما اینکه جوهر مماشات با غرب هم همین است و بس.

در مقابل، عشق به مردم و نگاه به فردای روشن این سرزمین در مقاومت و نیروهای سازمان یافته(کانونهای شورشی) که با این رژیم در نبرد هستند، موج میزند.

اکنون امید به آینده و پایان همه ستمگریهای شیخ که جنایات شاه خائن را تکمیل کرد و حاصل جانفشانی های انقلاب ضد سلطنتی را به سرقت برد، در این نیروی سازمانیافته مجسم گردیده است.

دو یار هم بندی مان مجاهدان شهید بهروز احسانی، مهدی حسنی و دیگر آزادی ستانها و دهها هزار شهید سربدار برای آزادی، که توسط این رژیم اعدام شدند، نشانگر ماهیت ضدبشری و عقب مانده این رژیم است.

با کوچک شدن دنیا و ارتباط انسانها با هم و درد مشترک آنان، علل جنگ و مماشات برای همه ملموس و انسان را به‌ یاد مماشات با هیتلر که تا آخرین لحظه به کشتار زندانیان در اردوگاهها ادامه داد، می‌اندازد.

 در اینجا از مجامع بین المللی و سازمانهای حقوق بشری برای نجات جان شش برادر و هم بندی عزیزم وحید بنی عامریان، بابک علیپور، محمد تقوی، پویا قبادی، شاهرخ دانشورکار و ابوالحسن منتظر در زندان قزلحصار و جواد وفائی ثانی، محبوس در زندان وکیل آباد مشهد و دیگر زندانیان در انتظار حکم اعدام، استمداد میطلبم.

انقلاب و سرنگونی کار کانونهای شورشی و مردم ایران است.

مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر

خسرو رهنما - زندان قزلحصار - ۲۷/٩/۱۴۰۴