تسلیت‌ها در فقدان استاد وارسته دکتر محمدعلی شیخی

 

ابراهیم مازندرانی:

دوست همرزم و دلاورم، یار روزهای سخت و پر فراز و نشیب، دکتر محمدعلی شیخی و یار دیرین و وفادار آقای مسعود رجوی با بیش از ۴دهه مقاومت و مبارزه در سنگر آزادی به دیار رفیق اعلی شتافت. فقدان دریغ‌انگیزش برایم بسیار سنگین بود و قلبم را فشرد، اما میدانم او همه جا با همه صفا و صمیمت‌اش حضور خواهد داشت.

پرواز استاد بزرگ مقاومت و پایدار در صحنه رزم دانشگاهها را به خانم مریم رجوی و مسئول شورای ملی مقاومت و همه اعضای شورای ملی مقاومت و فرزاندان گرامیش تسلیت می‌گویم و به روح بزرگ آزاد مرد دانشگاهها درود می‌فرستم.

یاد و خاطرش همیشه در قلب و ضمیرم جاودان خواهد بود و راهش را ادامه خواهم داد. بی‌شک جای خالی او را همه هم‌رزمانش در جامعه اساتید و دانشگاهیان پر خواهند کرد.

-----------------------------------------------------------------

 اصغر ادیبی:

برخی انسان‌ها، پیش از آن‌که از جهان بروند، از مرگ عبور کرده‌اند. دکتر شیخی یکی از آنان بود.

نه از سر بی‌اعتنایی به زندگی، بلکه از شدت ایمان به معنایی که زندگی را شایسته زیستن می‌کند. او از همین تبار بود.

مرگ، برای او حادثه‌ای ناگهانی نبود؛

مرگ را سال‌ها پیش، در آگاهی، در انتخاب، و در ایستادن‌های بی‌بازگشت، پشت سر گذاشته بود. آن‌گاه که جان را گرو راهی گذاشت که درست می‌دانست، نه آسان؛ و آگاهانه بهایش را پذیرفت، نه با شکوه، که با سکوت و صلابت.

او از آن انسان‌هایی بود که تصمیم، در وجودشان اتفاق می‌افتاد، نه در زبانشان. وقتی راهی را برمی‌گزید، دیگر جهان نمی‌توانست او را از آن بازگرداند. نه تهدید، نه تبعید، نه غربت، نه دوری از خانه و خانواده. حتی آن‌جا که پناهگاه، خود به تبعید بدل می‌شد، اراده‌اش ترک برنمی‌داشت.

ایمان او، شعاری نبود که با رویدادها تغییر کند؛

ریشه‌ای بود که هرچه تندباد سهمگین‌تر می‌وزید، عمیق‌تر در خاک فرو می‌رفت. شناختش از راه و باورش به درستی آن، چنان صادقانه بود که رنج را کوچک می‌کرد و ترس را بی‌اثر.

او برای خود چیزی نخواست؛

و همین بی‌چشمداشتی، او را بزرگ می‌کرد.

از آنانی بود که بی‌ادعا می‌ایستند، اما ایستادن‌شان تکیه‌گاه دیگران می‌شود. و شاید به همین دلیل، مرگ نیز نتوانست او را بترساند؛ زیرا کسی که زندگی را به تمامی بخشیده است، چیزی برای از دست دادن ندارد.

اکنون نبودنش سنگین است؛

نه فقط برای یارانش، که برای همه آنان که آزادی را نه یک واژه، بلکه یک مسئولیت می‌دانند. اما راهی که با چنین ایمانی پیموده شده، با رفتن یک انسان متوقف نمی‌شود. راه، او را به خاطر خواهد داشت؛ و ادامه خواهد یافت.

روزی که این سرزمین آزاد شود،

نام او در فهرست بلند آنان خواهد بود که بی‌هیاهو، اما استوار، تاریخ را یک گام به جلو راندند.

و آن روز، جامعه‌ای که امروز شاید او را کمتر شناخته است، خواهد دانست که بعضی انسان‌ها، نه با مرگ، که با ماندگاری معنا می‌یابند

 

----------------------------------------------------------------- 

 

حسین سعیدیان:

رییس جمهور برگزیده مقاومت خانم رجوی عزیز،

با نهایت تأسف خبر درگذشت دکتر محمدعلی شیخی را بشما و خانواده ایشان و همه اعضا و یاران مقاومت ایران تسلیت میگویم.  ما یکی از نمادهای برجسته ایستادگی و وجدان علمی و آکادمیک را از دست دادیم. به عنوان یک دانشگاهی و استاد، می‌توانم عمق این اندوه را درک کنم و با شما و خانواده دکتر شیخی در این غم شریک هستم. امیدوارم یاد، خدمات و راه پربار ایشان، الهام‌بخش همه ما در ادامه مبارزه برای آزادی ایران باشد.

با احترام و همدردی صمیمانه،

----------------------------------------------------------------- 

 

مهدی سامع:

با تاسف و دریغ، دکتر محمدعلی شیخی، مسئول کمیسیون دانشگاهها در شورای ملی مقاومت ایران، از موسسان «استادان متعهد دانشگاهها و مدارس عالی کشور» و از مخالفان سرسخت استبداد دینی حاکم بر ایران، بامداد روز دوشنبه ۲۴آذر ۱۴۰۴ درگذشت.

زنده‌یاد محمدعلی شیخی، از استادان متعهد دانشگاه و از مخالفان «ارتجاع فرهنگی» موسوم به «انقلاب فرهنگی» در اردیبهشت ۱۳۵۹ و تعطیلی دانشگاهها بود و تا آنجا که در توان داشت علیه استبداد دینی و یورش مزدوران خمینی به دانشگاهها مبارزه کرد.

فقدان تاسف برانگیز محمد علی شیخی را از جانب خود و رفقایم در سازمان چریکهای فدایی خلق ایران به خانواده و بستگان، به ویژه به مریم و سارای عزیز، به جامعه دانشگاهیان ایران، به اعضا و مسئول شورای ملی مقاومت ایران و به همه آزادیخواهان تسلیت می‌گویم

 

-----------------------------------------------------------------

 

زینت میرهاشمی:

یادش روشن و نامش ماندگار

آقای دکتر شیخی عزیز، دوست و یار شورایی، از اعضای شورای ملی مقاومت ایران، امروز ما را ترک کرد. خاطرات شیرینی از خود برای ما به جای گذاشته است و از نزدیک شانس آشنایی با او را داشتم. ماندگاری اش در مقاومت، انتخابش در مبارزه و وفاداری به آرمانش در «نه» گفتن به دیکتاتوری ولایت فقیه و تلاش و امید برای رسیدن به آزادی ستودنی بود.

فقدان او را به دخترانش سارا و مریم عزیز، به خانواده و اعضای شورای ملی مقاومت  و خانواده بزرگ مقاومت تسلیت می گویم.

 

-----------------------------------------------------------------

 

محمد حسین تسوجی:

لطفاً مراتب تسلیت مرا به مناسبت درگذشت دکتر شیخی به رئیس جمهور منتخب، خانم رجوی، و همه رفقای شورای ملی مقاومت ایران ابلاغ کنید. همچنین به خانواده شیخی تسلیت می‌گویم! با احترام، ت

 

-----------------------------------------------------------------

 

دکتر صوفی سعیدی:

با اندوه و تأثر عمیق، درگذشت همکار گرانقدر و استاد وارسته، دکتر محمدعلی شیخی را به خانواده بزرگ مقاومت ایران صمیمانه تسلیت می‌گویم. او انسانی متعهد، آزاده و استوار در راه آرمان‌های دانشگاه، آزادی و مقاومت بود و یاد و نامش به‌عنوان یاری وفادار و اندیشمندی مسئولیت‌پذیر، همواره در حافظه همکاران و یارانش در شورای ملی مقاومت ایران زنده خواهد ماند. فقدان ایشان ضایعه‌ای بزرگ است. برای خانواده محترم، دوستان و همسنگرانش صبر و شکیبایی آرزو می‌کنم و به روان پاکش درود می‌فرستم.

 

-----------------------------------------------------------------

 

مسلم اسکندر فیلابی :

با تاسف زیاد امروز ۱۵ دسامبر ۲۰۲۵ خبر درگذشت دوست وهمرزم و همسنگرعزیزم در شورای ملی مقاومت ایران دکتر محمدعلی شیخی مسؤل کمیسیون دانشگاه های ایران را دریافت کردم.

درگذشت این دوست عزیزم را به خانواده و مسعود و مریم و تمام اعضائ شورای ملی مقاومت و مجاهدین وهواداران مقاومت تسلیت عرض می‌کنم

روحش شاد و یادش گرامی باد

 

-----------------------------------------------------------------

 

بهرام مودت:

استاد وارسته مقاومت چندی بود که به‌خاطر بیماری در بیمارستان بستری بود.

دکتر شیخی یار و غمخوار همیشگی مجاهدین عضو شورای مدیریت دانشکده فنی دانشگاه تهران از بدو انقلاب ضدسلطنتی تا ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، از مؤسسین تشکل «استادان متعهد دانشگاهها و مدارس عالی کشور» و از اعضای اولیه شورای ملی مقاومت ایران بود.

 

--------------------------------------------------------

 

عزیز پاکنژاد:

دکتر محمد علی شیخی دوست، یار و همرزم گرامی شورایی بدرود حیات گفت و اندوهی بزرگ بر قلبم به جا گذاشت. درگذشت دریغ انگیز او را به فرزندان و خانواده او و به همه همرزمان شورایی و خانواده مقاومت و مبارزین راه آزادی ایران تسلیت می گویم. راهش ادامه دارد. عزیز پاک نژاد ۱۵ دسامبر ۲۰۲۵، ۲۴ آذر ۱۴۰۴

 

------------------------------------------------------

 

حمیدرضا طاهرزاده:

در جاودانگی دکتر محمدعلی شیخی مسئول کمیسیون دانشگاه‌ها در شورای ملی مقاومت ایران

درگذشت جانکاه و تکان‌دهنده دکتر محمدعلی شیخی، استاد برجسته سابق دانشگاه تهران، نه خاموشی یک انسان، که فقدان یکی از ستون‌های سترگ شرافت، آگاهی و مقاومت در دانشگاه ایران است. پس از دریافت درجه دکتری با رتبه ممتاز در مهندسی صنایع و معدن از انگلستان، به دانشگاه تهران پیوست و به سمبلی بی‌همتا از ایستادگی، تعهد و شجاعت در این دانشگاه بدل شد.

او از آن دست انسان‌های آزاده ای بود که زندگی‌شان جملگی درس و وفا بود، سکوت‌شان فریاد و نام‌شان مرز روشن میان تسلیم و ایستادگی. با رفتن او، دانشگاه ایران یکی از صداهای اصیل و بی‌امان آزادی‌خواهی خود را از دست داد، اما راهی را که گشود، هرگز خاموش نخواهد شد.

دکتر شیخی نزدیک به نیم قرن در تمامی طوفان‌ها، خیانت‌ها و آزمون‌های سخت تاریخ، وفادارانه یار و یاور رهبر مقاومت، آقای مسعود رجوی، مسئول شورای ملی مقاومت و سازمان پرافتخار مجاهدین خلق ایران بود.

استاد محمدعلی شیخی، از نخستین بنیان‌گذاران شورای ملی مقاومت ایران، از روزهای خیزش علیه ستم‌شاهی تا نبرد بی‌امان با ارتجاع خون‌ریز خمینی، و از مقاومت انقلابی پس از ۳۰ خرداد تا سال‌های تبعید و ایستادگی، تبلور وجدان بیدار دانشگاه بود. او سند زنده این حقیقت است که دانشگاه ایران هرگز در برابر دیکتاتوری زانو نزده و نخواهد زد.

درود بی‌پایان بر روح پرفتوحش که با شجاعتی آتشین، در برابر فاجعه‌آفرینی خونین خمینی در دانشگاه‌ها، تحت عنوان «انقلاب فرهنگی»، قد علم کرد و با تأسیس گروه «استادان متعهد دانشگاه‌ها و مدارس عالی»، سنگر آزادی و علم را پاس داشت.

دکتر شیخی با مرزبندی‌های روشن و قاطع در برابر شاه و شیخ و با مواضعی بی‌تزلزل در مقابل مزدوران و خیانتکاران، الگویی بی‌نظیر از صداقت، شرافت و ایستادگی سیاسی بود. سخنان و نوشته‌های روشنگر او در جلسات شورا، همچنان چراغ راه و سندی جاودان از وفاداری بی‌چون‌وچرای او به آزادی است.

اگرچه فقدان او اندوهی ژرف بر دل ما نشاند، اما راه و رسم مبارزاتی‌اش، تأکیدش بر مرزبندی با شاه و شیخ و تعهد والا و بی‌بدیلش به آزادی، به ویژه برای دانشجویان و دانشگاهیان، زنده، اثرگذار و چراغ راه آینده باقی خواهد ماند. دکتر محمدعلی شیخی صدای خاموشی‌ناپذیر اعتراض، شجاعت و آزادی‌خواهی دانشگاهیان ایران بود.

او مدافعی خستگی‌ناپذیر برای آزادی آکادمیک، حقوق دانشجویان و اساتید و نماینده خواست‌های پیشرو متفکران و دانش‌پژوهان ایران برای رهایی دانشگاه‌ها از زنجیرهای ارتجاع و استبداد دینی بود.

این ضایعه بزرگ را به خانم مریم رجوی، رئیس جمهور شورای ملی مقاومت، به مسئول شورا و رهبر مقاومت، آقای مسعود رجوی، به همسنگران شورایی او، به یاران مجاهدش در اشرف ۳، به اشرف‌نشان و کانون‌های شورشی و با نهایت همدردی به خانواده دلبندش بویژه فرزندان گرامی‌اش تسلیت می‌گویم.

بی‌تردید دانشجویان و اعضای هیأت علمی دانشگاه‌های کشور، که چنین استاد والایی از میان آنان برخاست، راه پرافتخار او را تا سرنگونی رژیم ولایت فقیه و برقراری آزادی و دموکراسی در ایران ادامه خواهند داد.

با درود به روان همرزم سفرکرده مان دکتر شیخی

 

-----------------------------------------------------------------

 

منشور وارسته:

با تاسف فقدان دوست و همرزم شورایی، دکتر شیخی عزیز را به بازماندگان ایشان و خانواده مقاومت تسلیت می گویم. یاد عزیزش گرامی و نامش جاودان باد. منشور وارسته.

 

-----------------------------------------------------------------

 

جمشید پیمان:

استاد وارسته مقاومت، دکتر محمدعلی شیخی، جاودانه شد

دکتر محمدعلی شیخی یار و غمخوار همیشگی مجاهدین، عضو شورای مدیریت دانشکده فنی دانشگاه تهران، از مؤسسان تشکل «استادان متعهد دانشگاهها و مدارس عالی کشور» و از اعضای اولیه شورای ملی مقاومت ایران بود و تا آخرین روز زندگیش برای آزادی ایران سرسختانه و خستگی ناپذیر مبارزه کرد.

درگذشت او را به خانواده ی ارجمندش، دانشگاهیان آزادی خواه ایران و یاران و همراهانش در شورای ملّی مقاومت، تسلیت می گویم!

نام وُ یادش گرامی و چراغ راهش فروزان باد!

پیرِ بُرنادلِ بلند اندیش

آذرین دیده‌یِ‌ اهورا کیش

همه‌ی عمر غرق استغنا

آن ستُرگِ به جان وُ دل درویش

رفت تنها زِ سرزمینِ وفا

«از شمارِ خِرَد هزاران بیش»*

*مصرع از: رودکی

جمشید پیمان،۲۰۲۵/۱۲/۱۵