استاد وارسته مقاومت چندی بود که به خاطر بیماری در بیمارستان بستری بود.

دکتر شیخی یار و غمخوار همیشگی مجاهدین عضو شورای مدیریت دانشکده فنی دانشگاه تهران از بدو انقلاب ضدسلطنتی تا ۳۰ خرداد۱۳۶۰، از مؤسسین تشکل «استادان متعهد دانشگاهها و مدارس عالی کشور» و از اعضای اولیه شورای ملی مقاومت ایران بود.

خانم رجوی فقدان استاد دکتر محمدعلی شیخی را که یک سرمایة بزرگ علمی و سیاسی از آغاز انقلاب ضدسلطنتی در دانشگاه تهران بود، به جامعه اساتید و دانشگاهیان، و همسنگران او در شورا و تمام مقاومت ایران، به خانواده و بستگان او و به ویژه به مسئول شورا که دکتر شیخی 5 دهه در تمام فراز و نشیب‌ها و تحولات یار و یاور او بود، تسلیت گفت.

 استاد وارسته دکتر محمد علی شیخی متولد  ۱۳۲۵ در تهران که به راستی تا آخرین روز حیات دلش برای کانون‌های شورشی پر می‌کشید، از اولین روزهای حاکمیت فاشیسم دینی به مخالفت با سیاستهای ارتجاعی این رژیم پرداخت و پشتیبان مستحکم انبوه دانشجویان مبارز و آزادیخواه بویژه انجمن دانشجویان مسلمان هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران بود.

 دکتر شیخی در سال ۱۳۴۹ با اخذ رتبه اول در رشته مهندسی معدن با ارائه تز خود در رابطه با تهیه مواد معدنی فوق لیسانس  مهندسی معدن گرفت و در فروردین سال۱۳۵۰ از سوی دانشگاه تهران جهت ادامه تحصیل و اخذ درجه دکترا به انگلستان رفت و در  دانشکده متالورژی و تهیه مواد در دانشگاه بیرمنگام به تحصیلاتش ادامه داد.

دکتر شیخی در سال ۱۳۵۳  با ارائه تز خود در باره «تأثیر نیکل در استخراج مس» فوق لیسانس مهندسی متالورژی استخراجی گرفت

وی تحصیلات خود را در رشته مهندسی متالورژی صنعتی با تحقیقات درمورد «تأثیر کار مکانیکی بر روی ساختمان کریستالی صفحات مسی و مطالعه تغییرات خواص مکانیکی این نوع صفحات» ادامه داد و در اردیبهشت سال ۱۳۵۷ در مهندسی متالوژی صنعتی درجه دکترا گرفت.

دکتر شیخی سریعاً در تیرماه ۱۳۵۷ به خاطر جنبش انقلابی به ایران بازگشت و به عنوان استادیار در رشته معدن در دانشکده فنی دانشگاه تهران مشغول به کار شد.

او در اغلب تظاهرات و تمام فعالیتها در دانشگاه در جریان انقلاب ضدسلطنتی شرکت و نقش پیشتاز داشت.

پس از بازگشایی دانشکده فنی در 15اسفند 1357 دکتر شیخی عضو «کانون مستقل استادان» به‌عنوان نماینده گروه مهندسی معدن در شورای مدیریت دانشکده فنی انتخاب گردید و این نمایندگی را تا ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ به‌عهده داشت.

علاوه بر این دکتر شیخی به عنوان نماینده  دانشکده فنی در سلسله جلسات تدوین طرح مدیریت دانشگاه تهران شرکت داشت.

 وی به عنوان نماینده شورای دانشکده در جلسات ارتباط صنعت معدن با دانشکده فنی که از سوی بنیاد مستضعفان در ابتدای انقلاب تشکیل می‌شد، شرکت کرد اما از نخستین جلسه با گماشتگان آخوندهای انحصارطلب و غارتگر درگیر شد و تحت پیگرد قرار گرفت.

 حمایت مستمر دکتر شیخی از مجاهدین و به ویژه دعوت مسعود رجوی به گردهمایی اساتید دانشگاهها در دانشکده‌های ادبیات دانشگاه تهران و اقتصاد دانشگاه ملی برای سخنرانی و کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای ملی از جرایم دکتر شیخی بود.

دکتر شیخی پس از کودتای سیاه ضدفرهنگی خمینی در اردیبهشت ۱۳۵۹ و تعطیلی دانشگاهها به برگزاری گردهمایی نیروهای مترقی و روشنفکران علیه این کودتا و انتشار جزواتی به نام «گزارش به خلق» مبادرت کرد که تا سالگرد تعطیل دانشگاهها ادامه داشت، بیانگر جنایاتها و خیانتهای رژیم خمینی در رابطه با دانشگاههای ایران بود و باعث تعقیب او گردید.

استاد شورشگر از آن پس ناگزیر به زندگی مخفی روی آورد و سپس مخفیانه از ایران خارج شد و به شورای ملی مقاومت پیوست و در تصویب تمام مصوبات و اسناد شورا به مدت ۴۴ سال فعال و پیشقدم بود

دکتر شیخی در سالهای ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲ همراه با ملی پوش فوتبال ایران حسن نایب آقا نمایندگی شورای ملی مقاومت در یونان را بر عهده داشت.

دکتر شیخی در سال ۱۳۶۶ با شمار دیگری از پناهندگان ایرانی، در یک معامله کثیف با رژیم خمینی، از فرانسه به گابن تبعید شد و پس از یک اعتصاب غذای ۴۲ روزه دولت شیراک ناگزیر از بازگرداندن آنها به فرانسه گردید.

 از دکتر شیخی کتابها، مقاله ها و تحقیقات مختلفی مانند کارنامه ۲۰ ساله رژیم آخوندها در دانشگاهها و کارنامه خاتمی در دانشگاه. به جای مانده است.

خانم رجوی : زندگی و مبارزه دکتر شیخی یار و یاور دیرین مسعود و از نخستین اعضای شورای ملی مقاومت، چه در دوران ستم شاهی و چه در مبارزه ضد ارتجاعی و  سرکوب خمینی و چه در مقاومت انقلابی پس از ۳۰ خرداد، شاخصی از ایستادگی و مقاومت دانشگاه و دانشگاهیان ایران در برابر دیکتاتوری است.

به روح پرفتوحش درود که با شجاعت تمام در برابر فاجعه‌آفرینی خونین خمینی در دانشگاه‌های ایران تحت عنوان «انقلاب فرهنگی» به مخالفت برخاست و در دفاع از سنگر آزادی گروه «استادان متعهد دانشگاه‌ها و مدارس عالی» را تأسیس کرد.

خانم رجوی : دکتر شیخی با مرزبندیهای قاطع و روشن در برابر شیخ و شاه و در مقابله با عوامل و مزدوران رژیم و خیانتکاران، مواضعی سازش‌ناپذیر داشت و نوشته ها و سخنان او در جلسات شورا درخشان و روشنگر است.

فقدان دکترشیخی دریغ انگیز است اما راه و رسم مبارزاتی و تأکیدات او بر مرزبندی با شاه و شیخ و تعهد این استاد وارسته و متعهد به ویژه برای دانشجویان و دانشگاهیان، زنده و اثرگذار و چراغ راهنماست.

 خانم رجوی: راستی که دکترمحمدعلی شیخی صدای خاموشی ناپذیر اعتراض و آزادی‌خواهی دانشگاهیان در دهه‌های گذشته بود.

 او مدافع خستگی ناپذیر آزادی آکادمیک و حقوق دانشجویان و اساتید و نماینده خواست‌های پیشرو متفکران و دانش‌پژوهان ایران برای آزادی دانشگاه‌های کشور از زنجیرهای ارتجاع و استبداد دینی بود.

 خانم رجوی: فقدان دریغ‌ انگیز او را به مسئول شورای ملی مقاومت ایران و به هم‌سنگران او در این شورا و مخصوصاً به یاران اشرف‌نشان و کانون‌های شورشی تسلیت می‌گویم و با فرزندان گرامی‌اش صمیمانه همدردی می‌کنم.

بی‌تردید دانشجویان و اعضای هیأت علمی دانشگاه‌های کشور که چنین استاد والایی از میان‌شان برخاست، راه او را تا به زیر کشیدن رژیم ولایت فقیه و برقراری آزادی و دموکراسی در ایران ادامه خواهند داد.