اجلاس عمومی کنگره آمریکا - سخنرانی رندی وبر نماینده کنگره از تکزاس

 

اجلاس عمومی کنگره آمریکا

سخنرانی رندی وبر نماینده کنگره از تکزاس

۹ دسامبر ۲۰۲۵

 

رندی وبر

پیش از من خانم ول هویل نماینده کنگره از اوریگان

درباره حقوق زنان و دختران سخن گفت

خانم رجوی برای حقوق زنان، دختران و به‌علاوه مردان نیز مبارزه می‌کند

او یک برنامه ۱۰ماده‌یی دارد

رد حجاب اجباری و حکومت مطلقه ولایت فقیه

تأیید حاکمیت مردم در یک جمهوری مبتنی بر رأی همگانی

 

آزادی بیان، احزاب سیاسی، تجمعات، مطبوعات

انحلال و برچیدن سپاه پاسداران، نیروی تروریستی قدس

نیروی بسیج، وزارت اطلاعات و تمامی گشتها و نهادهای سرکوبگر

بازگشت حاکمیت به ایران توسط مردم ایران رخ خواهد داد

آنها سرنوشت خود را خواهند نوشت و آینده خود را تعیین خواهند کرد

به همین دلیل است که من از مریم رجوی حمایت می‌کنم

روح مبارزه علیه استیلای قهرآمیز، امروز در خیابانهای تهران

شیراز، اصفهان و بیش از ۱۰۰۰شهر و روستا در سراسر ایران زنده است

ما از تاریخ خودمان می‌دانیم که وقتی مردمی برای آزادی قیام می‌کنند

بهترین کاری که جهان می‌تواند انجام دهد این است که در کنارشان بایستد

 

رئیس جلسه: نماینده محترم از تگزاس، آقای وبر، برای ۶۰دقیقه به‌عنوان نماینده و رهبر اکثریت شناخته می‌شود.

رندی وبر – نماینده کنگره آمریکا

متشکرم، آقای رئیس.

از شما متشکرم، آقای رئیس. در ادامه، در این لحظه، مایلم وقت را به نماینده محترم از اوریگان واگذار کنم. برای اظهارات ایشان که هر چقدر مایل باشد می‌تواند وقت صرف کند.

ول هویل– نماینده کنگره آمریکا

متشکرم. متشکرم، آقای رئیس. من برای حمایت از یک ایران آزاد و در همبستگی با زنانی که رهبری این مبارزه را برعهده دارند، برخاسته‌ام. این زنان خواستار کرامت انسانی اولیه، حق زندگی بدون ترس، صحبت آزادانه، و تصمیم‌گیری در مورد زندگی خود هستند. برای مدت طولانی، آنها به‌دلیل مطالبه همان آزادی‌ها، ساکت شده، زندانی، و حتی کشته شده‌اند. اما آنها هم‌چنان شجاعانه اعتراض می‌کنند و پافشاری می‌ورزند. آنها نه فقط برای خود، بلکه برای دختران و خانواده‌هایشان مبارزه می‌کنند، تا نسل بعدی بتواند با امید به جای ترس و فرصت به جای سرکوب رشد کند.

مردم ایران شایسته آینده‌ای بدون ترس، آینده‌ای با آزادی بیان، آزادی اجتماعات، و حق انتخاب رهبران و مسیر خود هستند. من در کنار زنان ایران ایستاده‌ام. من در کنار شجاعت آنها ایستاده‌ام، و به مبارزه برای آینده‌ای که در آن هر فردی در ایران بتواند آزادانه زندگی کند، آزادانه صحبت کند، و بدون ترس رویاپردازی کند، ادامه خواهم داد. متشکرم، و من وقت خود را واگذار می کنم.

رندی وبر – نماینده کنگره آمریکا

نماینده محترم وقت خود را واگذار کرد. آقای رئیس، ممنون از این‌که اجازه دادید این کار را انجام دهیم. می‌خواهم بگویم که امشب من برای صحبت کردن برخاسته‌ام در حالی که ما هم‌چنان آنچه را که در برابر ما آشکار می‌شود بررسی می‌کنیم. مهم است که به یاد داشته باشیم که مبارزه برای مردم ایران یک کشمکش دور و ناآشنا نیست. می‌دانید، از بسیاری جهات، این مبارزه پژواک قلب تپنده داستان خود ماست داستان آمریکا. . ما مردمی بودیم تحت استیلای قهرآمیز کسانی که اعتقاد داشتند قدرت متعلق به حاکمان است، نه شهروندان. بنیان‌گذاران ما می‌دانستند که به چالش کشیدن اقتداری که از گوش دادن امتناع می‌کرد به چه معناست. آنها می‌دانستند ایستادن، اغلب به تنهایی، و اعلام این‌که حاکمیت متعلق به مردم است یعنی چه. آنها حرفه، آبرو و خانواده‌هایشان را به خطر انداختند. آنها همه چیز را به خطر انداختند تا نسل‌های آینده ملتی را به ارث ببرند که بر پایه حقوق، نه سرکوب، بلکه بر پایه آزادی بنا شده باشد. و آقای رئیس، آن روح امروز در خیابانهای تهران، شیراز، اصفهان و بیش از ۱۰۰۰شهر و روستا در سراسر ایران زنده است.

ما اغلب درباره انقلاب آمریکا صحبت می‌کنیم، اما به ندرت درنگ می‌کنیم تا واقعاً آن را بشناسیم. جنبشی از مردم عادی که از پذیرش این موضوع امتناع کردند که سرنوشتشان توسط شخص دیگری برایشان تعیین شود. آنها باور داشتند که حق الهی دارند تا آینده خود را شکل دهند. و این دقیقاً همان چیزی است که مردم ایران امروز به آن باور دارند.

این شباهت عمیق، عمیق‌تر از آن چیزی است که گاهی اوقات می‌بینیم. زمانی که آمریکا رکود بزرگ را تحمل کرد، زمان شک، ترس، و عدم قطعیت بود. اما رهبرانی مانند فرانکلین روزولت به مردم آمریکا یادآوری کردند که ناامیدی هرگز سرنوشت نیست. بگذارید این را تکرار کنم. ناامیدی هرگز سرنوشت نیست. او به آنها گفت که شجاعت، اتحاد، و ایمان می‌تواند یک ملت کامل را از آستانه نابودی احیا کند.

آقای رئیس، امروز مردم ایران دوران سخت فروپاشی اقتصادی، سرکوب سیاسی، و ترس دائمی خود را سپری می‌کنند. با این حال، آنها هم‌چنان می‌ایستند، هم‌چنان راهپیمایی می‌کنند، هم‌چنان امیدوارند.

وقتی جهان آزاد در قرن بیستم با تجاوز مواجه شد، صداهایی مانند وینستون چرچیل از تسلیم شدن در برابر ناامیدی خودداری کردند. او حقیقت را گفت، حقیقت را در حالی که دیگران سکوت کردند. او قاطعیت را تقویت کرد در حالی که دیگران سست شدند. او فهمید که تنها یک رهبر شجاع، که با صراحت و جسارت و قاطعیت صحبت می‌کند می‌تواند انرژی اخلاقی میلیون‌ها نفر را برانگیزد، ما در حال حاضر این را در مریم رجوی می‌بینیم و من در لحظه دیگری بیشتر در مورد آن صحبت خواهم کرد.

همان نیاز امروز برای مردم ایران وجود دارد. رهبرانی مانند او که حقیقت را می‌گویند و ملتهایی که قاطعانه در کنار او و پشت سر او می‌ایستند. و شاید بیشترین شباهت را با دوران حقوق مدنی خود ما داشته باشد. زمانی که آمریکا با عمیق‌ترین نقص‌های خود مواجه شد و با این حال قوی‌تر، عادلانه‌تر، و وفادارتر به آرمانهای بنیان‌گذاری خود بیرون آمد.

دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور یک بار گفت، و نقل‌قول می‌کنم: «کمان جهان اخلاق طولانی است، اما به سوی عدالت خم می‌شود». آن کمان وقتی خم می‌شود که افراد شجاع بایستند. وقتی که مردم از سکوت کردن امتناع کنند خم می‌شود، و وقتی کشورهای آزاد صدای خود را به کسانی که از صدا محروم شده‌اند قرض می‌دهند خم می‌شود.

جناب رئیس، دقیقاً این همان چیزی است که امروز در ایران شاهد آن هستیم: جنبشی که نه توسط قدرتهای خارجی کنترل می‌شود و نه توسط نخبگان سیاسی هدایت می‌گردد، بلکه از دل مردم عادی ایران زاده شده که صرفاً کرامتی را می‌خواهند که خداوند برایشان مقدر کرده است.

اجازه دهید صریح بگویم: بازگشت حاکمیت به ایران از سوی خود مردم ایران رخ خواهد داد. آنها سرنوشت خود را خواهند نوشت. آنها آینده خود را تعیین خواهند کرد. آمریکا باید در کنارشان بایستد، نه برای هدایت مسیرشان، بلکه برای تأیید آن؛ نه برای تحمیل اراده خودمان، بلکه برای حمایت از حق آنها در بیان ارادهٔ خودشان. به همین دلیل است که من از مریم رجوی حمایت می‌کنم؛ زیرا ما از تاریخ خودمان می‌دانیم که وقتی مردمی برای آزادی قیام می‌کنند، بهترین کاری که جهان آزاد می‌تواند انجام دهد این است که در کنارشان بایستد.

جناب رئیس او یک برنامه ده‌ماده‌ای دارد. اجازه دهید همین‌جا آن برنامه ۱۰ماده‌ای را بخوانم:

۱. رد حجاب اجباری و حکومت مطلقه ولایت فقیه، تأیید حاکمیت مردم در یک جمهوری مبتنی بر رأی همگانی و کثرت‌گرایی.

۲. آزادی بیان، احزاب سیاسی، تجمعات، مطبوعات و اینترنت؛ انحلال و برچیدن سپاه پاسداران، نیروی تروریستی قدس، لباس‌شخصی‌ها، نیروی بسیج، وزارت اطلاعات، شورای انقلاب فرهنگی و تمامی گشتها و نهادهای سرکوبگر در شهرها، روستاها، مدارس، دانشگاهها، ادارات و کارخانه‌ها.

جناب رئیس، کمی پیش بانوی محترم از اوریگان درباره حقوق زنان و دختران سخن گفتند؛ خانم رجوی برای حقوق زنان، دختران و به‌علاوه مردان نیز مبارزه می‌کند.

۳. طرح ۱۰ ماده‌ای متعهد به آزادی‌های فردی و اجتماعی و حقوق‌بشر بر اساس اعلامیه جهانی حقوق‌بشر، انحلال تمام نهادهای سانسور و تفتیش عقاید، پیگیری عدالت برای زندانیان سیاسی قتل‌عام شده، ممنوعیت شکنجه و الغای مجازات اعدام است.

ماده شماره ۴ از طرح ۱۰ماده‌ای، جدایی دین از دولت و آزادی ادیان و مذاهب.

۵. برابری کامل جنسیتی در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی؛ الغای هر گونه تبعیض، حق انتخاب آزادی پوشش، به این فکر کنید که چقدر این امر می‌تواند ساده باشد حق انتخاب آزادی پوشش، حق آزادانه ازدواج، طلاق، و کسب تحصیل و اشتغال، ممنوعیت هر گونه بهره‌کشی از زنان تحت هر بهانه‌ای.

۶. قوه قضاییه و نظام حقوقی مستقل منطبق با استانداردهای بین‌المللی، مبتنی بر فرض برائت، آقای رئیس، حق وکیل مدافع، حق تجدیدنظر، حق داشتن محاکمه علنی، استقلال کامل قضات، الغای شرعیت آخوندی و انحلال دادگاههای انقلاب اسلامی.

۷. خودمختاری و رفع تبعیض مضاعف علیه ملیتها و اقوام ایرانی، منطبق با طرح شورای ملی مقاومت ایران برای خودمختاری کردستان ایران.

۸. عدالت و فرصت برابر در اشتغال و کارآفرینی برای همه مردم ایران در اقتصاد بازار آزاد؛ احیای حقوق کارگران، کشاورزان، پرستاران، کارمندان، معلمان و بازنشستگان.

۹. حفاظت و احیای محیط‌زیست که زیر رژیم ملایان به‌شدت قتل‌عام شده است.

و نهایتاً ماده ۱۰ طرح او، ایران غیراتمی که هم‌چنین عاری از سلاحهای کشتار جمعی است، صلح، همزیستی و همکاری بین‌المللی و منطقه‌ای.

جناب رئیس، نمی‌توانم بهتر از آنچه خانم رجوی گفته است بیان کنم. این موضوع حتی برای امنیت خود ما اهمیت دارد. برای ثبات منطقه‌یی قطعاً اهمیت دارد. اما مهم‌تر از همه، اهمیت دارد چون آمریکا همواره باور داشته که آزادی انسانی نه ایده‌ای غربی است و نه صرفاً آمریکایی؛ بلکه حقیقتی جهان‌شمول است.

حکومت ایران که توسط مردمش ساخته شود، با نیروی مردمش پیش برود و در برابر مردمش پاسخگو باشد، نیرویی برای ثبات خواهد بود، نه آشوب؛ نیرویی برای رفاه، نه ویرانی؛ نیرویی برای امید، نه ناامیدی.

داستانهای مردم ایران امروز به طرز شگفت‌آوری شبیه داستانهای مردم آمریکا در طول تاریخ ماست: مقاومت، شجاعت، تسلیم‌ناپذیری در برابر استبداد، مصمم به واگذاشتن جهانی بهتر به فرزندانشان.

تاریخ به ما نشان می‌دهد که وقتی مردمی حاکمیت مستقل را مطالبه می‌کنند و جهان آزاد از آنها حمایت می‌کند، جهان تغییر می‌کند. این در سال ۱۷۷۶ اتفاق افتاد. در تاریک‌ترین روزهای قرن بیستم در اروپا اتفاق افتاد. در جنبش‌های عدالت و برابری در خاک خودمان اتفاق افتاد. و می‌تواند دوباره برای مردم ایران اتفاق بیفتد.

این دعا و آرزوی ماست.

سی اسپن ۱۹ آذر ۱۴۰۴