در آستانه برگزاری نشست حکام و ارائه یک پیش نویس از سوی چهار کشور غربی برای صدور قطعنامه جدید علیه پروژه اتمی رژیم آخوندی،  خامنه ای درمانده با دستپاچگی، کمال خرازی مشاور خود در زمینه راهبردی را به میدان فرستاد تا در مصاحبه ای با شبکه سی ان ان، ملتسمانه از ایالات متحده خواستاربرگزاری دور دیگری از « مذاکرات » شود.

واقعیت در این میان آن است که خامنه ای عامدانه دست به راه اندازی سیاستی بنام « نه جنگ ، نه صلح » با هدف خرید وقت زده است. بدین سان وی تلاش دارد تا برای سه سال آینده و حضور رئیس جمهور کنونی در کاخ سفید، فرصت خریده و به تبع آن بحران را از سر بگذراند.

کد‌واژه هایی مانند « ما هرگز میز مذاکره را ترک نکرده ایم » ، و یا بیان این جملات از سوی پاسدار عراقچی مبنی براینکه « مذاکره نشانه ضعف نیست؛ نشانه حاکمیت عقل است»، تماما در پازل بستن «چترامنیتی » و خرید وقت با ادعای « مذاکره خواهی»  قراردارند.   

به یقین این عجز و التماس ها، آنهم تنها چند روز مانده به برگزاری نشست آژانس بین المللی انرژی اتمی ترجمان سیاست بازی با طرف مقابل و نیزوحشت آخوندی از صدور قطعنامه جدید و به تبع آن راه افتادن سیل دیگری از تحریم های کمر شکن نیز می باشد.

علائم و نشانه ها برای این روند را پیشتر رافائل گروسی ، مدیرکل آژانس در آخرین گزارش سه ماهه خود به بیرون درز داده بود. براساس این گزارش که بخش هایی از آن از سوی منابع خبری منتشر گردیده ، هشدار داده شده که « اطلاع آژانس از موجودی مواد هسته‌ای در ایران در تاسیسات آسیب‌دیده، از جمله اورانیوم با غنای بالا قطع شده است».

همچنین در این گزارش آمده است که رژیم  ایران اجازه ورود بازرسان به مراکز هسته‌ای تخریب شده در جنگ ۱۲ روزه را نداده است.

دراین راستا نیز ایلات متحده و سه کشور اروپایی موسوم به تروئیکا در پیش نویس ارائه شده تاکید کرده اند: « ایران باید «بدون تأخیر» اطلاعات دقیق درباره وضعیت مواد هسته‌یی و تأسیسات تحت پادمان را در اختیار آژانس قرار دهد». ( خبرگزاری رویترز ۲۸ آبان ۱۴۰۴)

این روند در حالی است که از فردای جنگ 12 روزه و تخریب بخش بزرگی از زیر ساخت های اتمی و موشکی رژیم، خامنه ای عامدانه از هرگونه همکاری موثر با آژانس بین المللی انرژی اتمی سرباز زده است.

عدم اجازه ورود بازرسان به سایت های بمباران شده، مخفی نگهداشتن محل بیش از ۴۱۰ کیلو اورانیوم غنی شده بالای ۶۰ درصد و یا محل اختفای سانتریفیوژ های مدل بالا که بتازگی در یک سایت جدید راه اندازی شده اند و نیز ادامه غنی سازی با درصد بالا، تماما در چارچوب ادامه بازی « موش و گربه » با آژانس می‌باشد.

همچنین برخلاف ادعاهای پاسدار عراقچی مبنی براینکه گوئیا « در حال حاضرغنی‌سازی به‌دلیل حمله به تأسیسات هسته‌ای انجام نمی‌شود»، داده های قطره ای، اما  سخن از آن دارند که رژیم آخوندی بطور شبانه روزی در تلاش برای احیا و ادامه پروژه ساخت بمب اتم می باشد.

راه اندازی سایت موسوم به « کلنگ گزلا» در زیر کوه های زاگرس که بتازگی برملا گردید ، مهر تائیدی بر دروغگویی های آشکار رژیم در صحنه دیپلماتیک را دارند.

هدف خامنه ای با بیان چنین مهملاتی به یقین آرام نمودن طرف های مقابل و کاهش حساسیت‌های بین‌المللی برای پروژه های اتمی رژیم می باشد.

دراین رابطه روزنامه واشینگتن‌پست بتاریخ جمعه چهارم مهر گزارش کرده است که «  تصاویر ماهواره‌ای از محل جدید ،  نشان می‌دهد حکومت ایران در ماه‌های اخیر فعالیت‌های عمرانی در این سایت زیرزمینی را افزایش داده است.

این روند حاکی از آن است که (رژیم) ایران کار بر روی برنامه هسته‌ای تسلیحاتی خود را به‌طور کامل متوقف نکرده و احتمالا با احتیاط در حال بازسازی ظرفیت‌های از دست‌رفته است».

بدین سان مشاهده می شود که در چنین مختصاتی و درصورت تصویب یک قطعنامه دیگر علیه رژیم آخوندی، بازنده این‌دور از بازی نیز به مانند همیشه خامنه‌ای خواهد بود. لذا گذشته از مجموعه « هارت و پورت های روزانه » از سوی متولیان و دستگاه های تبلیغاتی حکومت، دیکتاتوری ولی فقیه در زمینه راهکارهای سیاسی بواقع در « فلج » کامل بسر می برد.

این وضعیت اتاق های فکر رژیم را برسر یک دوراهی میان « قطع رابطه » با آژانس و یا «همکاری و شفاف سازی» برسر پروژه اتمی قرارداده است. آنچه که خامنه ای تلاش می کند ، حرکت در میان این شکاف تا به امروز بوده است. 

قطع رابطه با آژانس بین المللی انرژی اتمی و به تبع آن خروج از« پیمان ان پی تی » در منطق خود می تواند هم به ابعاد تحریم ها ضریب بزند و هم زمینه برای یک درگیری نظامی دیگر را مهیا نماید.

همکاری شفاف باآژانس نیز به معنای بازگشایی محل اختفای بسیاری از زیربنا ها و سایت ها می‌باشد که رژیم آخوندی با هزینه های کمر شکن طی سه دهه گذشته برای راه اندازی آنها سرمایه گذاری های کلان و استراتژیک کرده است.