خانم مریم رجوی: در ۲۶ اوت ۱۷۸۹ اعلامیه حقوق بشر و شهروندی به مثابه یک دستآورد تاریخی برای بشریت به تصویب مجلس موسسان ملی فرانسه رسید. آیا قابل تصور است که امروز دولتها در حال مماشات با رژیمی باشند که تمامیت این اعلامیه را نقض میکند؟
در ماه ژوییه، حداقل ۱۱۴نفر اعدام شدند. در دوره پزشکیان ۱۶۳۰ اعدام شدند. به دو دلیل: اول اینکه رژیم از مردم میترسد و دوم عدم مجازات و پاسخگویی مسئولان این جنایتها
مردم روزانه رنج میکشند. نه برق وجود دارد نه آب، نه نان و قیمتها بسیار بالاست. اعتراض روزانه در همه جا جریان دارد. مردم شیراز و کازرون به خیابانآمده و فریاد میزدند «آزادی، آزادی». اعدام و سرکوب تنها راه جلوگیری از قیام مردمی است.
کسانی که این جنایات را امروز مرتکب میشوند همان کسانی هستند که قتلعامهای دهه۶۰ و بهخصوص ۶۷ را انجام دادند و از مجازات مصون ماندهاند
رئیس قضاییه آخوندها در ۱۹مرداد، وجود زندانی سیاسی در ایران را انکار کرد. هدف نقض ابتداییترین حقوق زندانیان سیاسی است. رژیم شاه هم وجود زندانیان سیاسی را تکذیب میکرد اما بعد از انقلاب همه دیدند که او وحشیانهترین شکنجهها را علیه زندانیان سیاسی اعمال میکرد
هماکنون دست کم ۳۷۰۰ زندانی سیاسی درایران وجود دارد که رژیم آنان را شکنجه میکند. با یورش به زندانیان بیدفاع، انداختن آنان در قفس، انتقال به انفرادی و محلهای مخفی، جلوگیری از درمان و پروندهسازیهای ساختگی برای افزودن دوره محکومیت و تبعید به زندانهای دورافتاده
هواداران مجاهدین را پیدرپی به اعدام محکوم میکنند
اعدامشدگان را مخفیانه دفن میکنند و پدران و مادران زندانیان دستگیر میشوند و دارایی آنها مصادره میشود
کارزار سهشنبههای نه به اعدم در بهمن۱۴۰۲ در قزلحصار شروع شد و اکنون هر سه شنبه در ۵۰زندان ایران اعتصاب غذا انجام میشود
مساله ایران فقط موضوع اتمی یا موشکی نیست. نباید اجازه داد حقوق نادیده گرفته شود. سیاست غرب در این چهار دهه، به بنبست رسیده است. علت آن نادیدهگرفتن مهمترین عنصر یعنی مردم و مقاومت سازمانیافته است
ما همواره گفتهایم که راه حل نه جنگ خارجی است و نه مماشات، بلکه سرنگونی بهدست مردم و مقاومت ایران است
از نظر ما علاوه بر آزادی، عدالت شالوده اصلی هر حکومت دموکراتیک است. اگر در نظام آینده ایران عدالت برقرار نباشد، هرج و مرج و انتقامجویی و دیکتاتوری جایگزین قانون میشود
هفته گذشته رژیم در یک اقدام ضدانسانی اعلام کرد قطعه ۴۱ بهشت زهرا را به پارکینگ تبدیل میکند. در این قطعه، هزاران مجاهد که در دهه 60 به شهادت رسیده اند دفن هستند. رژیم میخواهند آثار جنایت را بپوشانند
طبق قوانین بینالمللی از بین بردن آثار نسلکُشی و جنایت علیه بشریت ادامه و مشارکت در این جنایتها محسوب میشود
کتاب، «نسلکشی مجاهدین- قتلعام۶۷ در شهرستانها» تصویری از قتلعام سال۶۷ در سراسر ایران را نشان میدهد، اسناد این کتاب که با زحمت زیاد گردآوری شده ،هر خوانندهیی را غرق بهت و حیرت میکند، هم به خاطر ابعاد جنایت و هم استقامت فرزندان ایران
کارزار بزرگ دادخواهی تا بهدستآوردن همه اسامی و مزارهای شهیدان ادامه دارد.
خونهایی که برای آزادی ایران نثار شده و رنجی که در این ۴دهه مردم ایران متحمل شدهاند، در برنامه مقاومت ایران برای ایران آزاد به گُل نشسته است
مطابق این برنامه در ایران فردا، مردم باید از همه آزادیهای مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقها و کنوانسیونهای بینالمللی از جمله میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، کنوانسیون علیه شکنجه و کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان برخوردار شوند.
شورای ملی مقاومت خواهان لغو حکم اعدام، منع هرگونه شکنجه تحت هرعنوان ،آزادیکامل بیان، عقیده، اجتماعات، مذهب، مطبوعات، لغو قوانین شریعت آخوندی، انحلال سپاه پاسداران، بسیج و وزارت اطلاعات، دادگاهها و دادسراهای ضدانقلاب و برپایی یک نظام قضایی مستقل مبتنی بر اصل برائت، حق دفاع، حق دادخواهی، حق برخورداری از محاکمه علنی و استقلال کامل قضات می باشد.
آنچه ما میخواهیم یک رویا نیست. هدفی است که برای بهدست آوردن آن از هفتخان رنج و شکنجه و زندان و شیطانسازی گذشتهایم. و برای آن از هیچ فدا و از خودگذشتگی فروگذار نخواهیم کرد.آزادی گنجی گرانبهاست که رنجی گران میطلبد. برای آزادی ایران تا آخر ایستادهایم.
ژان فرانسوالوگاره:دیروز جشن آزادی پاریس بود... این همیشه لحظهای پر از احساس برای همه پاریسیها و برای همه کسانی است که پاریس و فرانسه را آزاد کردند.
این همچنین یک تاریخ مهم است زیرا پایان ماه اوت یادآور تراژدی کشتار پایان اوت ۱۹۸۸ است؛ زمانی که بر اساس یک فتوای آیتالله خمینی، در عرض چند هفته بیش از سی هزار قربانی به قتل رسیدند.
ما یک یادبود به همراه ژاک بوتو و خود من در شهرداری منطقه اول و در شهرداری منطقه دوم بنا نهادیم، این مراسم را به مناسبت پایان ماه اوت برگزار کردیم.
دیدن این چهرههای قربانیان و شهیدان که از تاریکی و فراموشی دوباره برمیخیزند، احساسی عمیق و شدید به همراه دارد و بهگمانم مهم است که در هر پایان ماه اوت این یادآوری انجام شود.
و این همچنین لحظهای بسیار نمادین است، زیرا سازمان مجاهدین خلق ایران، نزدیک به شصت سال است که بیوقفه در حال فعالیت است.
پس ما اینجا نیز به سالگردی نزدیک میشویم و در طی تمام این دههها، فعالیت قهرمانانه و خستگیناپذیر مقاومت ایران دستاوردهایی داشته است. امروز رژیم ملاها بیش از هر زمان دیگری تضعیف شده است.
ژئوفرا بولارد شهردار منطقه 17پاریس:اگرچه فرهنگ هزارانساله ایران و زیبایی میراث آن ستودنی است، اما آنچه همواره بیش از هر چیز بر من اثر گذاشته است، مبارزه شجاعانه زنان و مردان ایرانی برای آزادی و دموکراسی در کشورشان بوده است.
این مقاومت که ریشه در بیش از ۴۰ سال فداکاری دارد، احترام و ستایش ما را برمیانگیزد. وضعیت حقوق بشر در ایران هولناک و غیرقابل تصور است.
من با قاطعیت مجازات اعدام در ایران را محکوم میکنم و تصمیم گرفتهام بیهیچ قید و شرطی از برنامه ۱۰ مادهای خانم مریم رجوی ، که افتخار حضور در میان ما را دارند ، حمایت کنم.
برای من، این برنامه چشماندازی روشن و دموکراتیک از آینده ایران ترسیم میکند.
ما شهرداران فرانسه در سراسر کشور و در همه استانها حمایت نیرومندی از مقاومت ایران به عمل آوردهایم. بیانیهای تاکنون توسط بیش از ۱۰۰۰ شهردار در فرانسه امضا شده است که نقش سرکوبگرانه رژیم علیه زنان و مردان در ایران را محکوم میکند و با قاطعیت اعلام میکند که هر دو دیکتاتوری ـ دیکتاتوری شاه و دیکتاتوری ملاها ـ مردود است.
این بیانیه خواستار آن است که پاسداران، سپاه، یعنی «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» در فهرست سازمانهای تروریستی قرار گیرند.
ژیلبرت میتران رئیس بنیاد «فرانس لیبرته»:تاریخ ایران در بیش از چهل سال گذشته زیر سلطه ملاهاست. این تاریخ یک دیپلماسی گفتگوی ترسآلود و مماشاتگرانه با رژیم است. دیپلماسیای که شکست خورده، بیاعتبار شده و دیگر هیچ دلیلی برای وجود ندارد.
رژیم ملاها از این تغذیه کرده و مصونیت و بیکیفری او را تشویق کرده تا بیوقفه همین مسیر را ادامه دهد، زیرا این تنها راه بقای اوست. ایران رکورد شوم بیشترین تعداد اعدام به نسبت جمعیت را دارد.
بیش از صد هزار مخالف از سال ۱۹۷۹ اعدام شدهاند. بیش از سی هزار زندانی سیاسی، عضو یا هوادار سازمان مجاهدین خلق، در سال ۱۹۸۸ قتلعام شدند. هزار اعدام در سال گذشته (۲۰۲۴) و تاکنون ششصد و پنجاه اعدام از آغاز امسال.
بر اساس ده سازوکار ویژه دیگر سازمان ملل در چهارم ژوئیه گذشته، جامعه بینالمللی باید تحقیقاتی در مورد سرمقاله خبرگزاری فارس سفارش دهد، باید شواهد جنایتها را حفظ کند، باید مانع اعدام زندانیان سیاسی شود و مسئولان جنایات گذشته و حال را به محاکمه بکشاند.
جامعه بینالمللی در سال ۱۹۸۸ با سکوت خود شکست خورد. امروز نمیتواند همان اشتباه را تکرار کند.
دانیل میتران ایرانی نبود. او مجاهد نبود. او یک مقاوم در برابر ستم، دیکتاتوریهای گوناگون، نقض حقوق بشر و بیعدالتی بود. او همیشه در کنار شما بود، خانم مریم عزیز، و بنیاد او که امروز من نمایندگیاش را دارم همچنان در کنار این مبارزه باقی میماند؛ مبارزهای که از آن شما و ملت ایران است.
دکتر مارک الیس مدیر عامل کانون وکلای بین المللی:مقامهای رژیم همچنان از مجازات اعدام بهعنوان ابزاری برای سرکوب سیاسی بهمنظور ایجاد رعب و جلوگیری از هرگونه احیای اعتراضات سیاسی بهره میگیرند. در واقع، ایران در میانه یک موج اعدام بیسابقه قرار گرفته است.
همزمان، مقامات ایرانی کارزار چند دههای خود را برای محو شواهد جنایات گذشته تشدید کردهاندو این نکته برای جامعه حقوقی اهمیت ویژهای دارد. این بخشی از یک استراتژی است برای حذف نشانههای فیزیکی اعدامهای جمعی از طریق تخریب عمدی گورهای جمعی.
باید روشن بگوییم: موج اخیر اعدامها و تخریب گورهای دستهجمعی دو روی یک سکه حقوقیاند،هر دو برای تثبیت مصونیت از مجازات بهکار گرفته میشوند
با اعدام مخالفان امروز در تاریکی و پنهانکاری، و با از میان بردن شواهد کشتارهای دیروز، رهبران ایران در پی آنند که مردم را مرعوب سازند و خود را از پاسخگویی برهانند.
پیام آنها روشن است: هیچ مخالفتی تحمل نخواهد شد و حقیقت جنایتهای گذشته باید عملاً دفن شود. اقدامات آنان بازتاب الگویی از جنایات فاحش است که آشکارا ناقض حقوق بینالملل است.
این اعمال سوءرفتارهای پراکنده نیست، بلکه بخشی از کارزار مستمری است که حقوق بنیادین بشر و معیارهای انسانی را نادیده میگیرد. جنایت علیه بشریت، نقض کنوانسیونهای ژنو و قوانین حقوق بشر، و حتی نسلکشی، همگی از جمله جنایاتی هستند که توسط مقامات ایرانی ارتکاب مییابد.
از جانب خودم خوشحالم که اعلام کنم «کانون وکلای بینالمللی» برنامهای را برای برجسته کردن جنایات رژیم ایران امروز آغاز خواهد کرد و ما بهعنوان جامعه حقوقی در برابر این جنایات و عاملان آنها خواهیم ایستاد تا آنها را به عدالت بکشانیم.
معماران این جنایات نباید توهم داشته باشند که زمان به سود آنهاست. چنین نیست. با بزرگداشت یاد کسانی که از گورهای جمعی ۱۹۸۸ تا چوبههای دار فوریه ۲۰۲۵ جان باختند، تأکید میکنیم که زندگی آنها ارزش داشت و قانون در کنار آنان ایستاده است. ما نباید اجازه دهیم داستانشان با بولدوزر به فراموشی سپرده شود.