گفت: مجاهدین اصلا تو ایران طرفدار ندارند!
گفتم: اصلا؟
گفت: به هیچ وجه!
گفتم: یعنی صفر؟
کمی مکث کرد و گفت: تقریبا!
گفتم: از کجا آمار گرفتی انقدر دقیق؟
گفت: خب مشخصه دیگه!
گفتم: باشه اصلا فعلا بیا فرض کنیم تو راست میگی و کم طرفدار هستند. ولی قبول داری که اگه بگی صفر و در حد صفر، تنها خودت و حرفت رو بیاعتبار میکنی؟
فقط زل زد تو چشمهام و چیزی نگفت.
ادامه دادم: ببین، اولا این همه طرفدار مجاهدین در تبعید که مسلما از کره مریخ نیومدند، از داخل ایران اومدند و هموطنان خودمون هستند. فقط فرقش اینه که توی فضای آزاد میتونند علنا اعلام هواداری کنند. حتی داخل ایران هم که خیل زندانیهای سیاسی هوادار مجاهدین و دستکم دهها هزار اعضای کانونهای شورشی هستند که تنها کسری رو شده از بخشِ در صحنه و فعالِ این قضیه هستند. در ضمن خانوادههای دهها هزار قتل عام شده و به خاک افتاده راه آزادی از این گروه رو هم اضافه کن.
نگاهی کرد و چیزی نگفت و تنها با حرکت سر توافق ضمنیاش رو ابراز کرد.
گفتم: خب کدوم نیروی دیگه این همه طرفدار فعال داره؟ و اگه این رو به مثابه نمونه بگیریم، آیا تعداد طرفداران مجاهدین در کمترین حالت چندین برابر چیزی نیست که ما تنها نشونهای ازش اون هم توی اون فضای خفقان میبینیم؟
حتی اگه با همه این تفاصیل، باز هم بگیم مجاهدین تنها چند درصد تک رقمی هوادار دارند، اولا فکر نمیکنی که این بخش از جامعه، شجاعترین، جدیترین، موثرترین و با ارزشترین اون در مبارزه ما علیه دیکتاتوری مخوف حاکم بر ایرانه؟
اگه واقعا با رژیم مرز سرخ داری و دشمن قسم خوردهاش هستی، با چه منطقی میخوای قویترین و خطرناکترین و با دل و جرات ترین هماوردش رو حذف و سانسور کنی؟
از اون گذشته، مگه نه اینکه توی ایران فردا، قراره که مثل همه جوامع آزاد و دموکراتیک حقوق اقلیت و طرفداران هر حزبی به رسمیت شناخته بشه و کسی حق نداشته باشه که حتی تصور حذف کردنشون رو بکنه؟ وانگهی با فرض اینکه مجاهدین چند درصد جامعه رو تشکیل میدن، اون یکی حزب هم چند درصد، این یکی هم به همین شکل و... مگه غیر از اینه که همه این اجزای تشکیل دهنده جامعه، سرجمع میشه ملت ایران؟
مگه اینکه تو هم مثل رژیم آخوندی فکر میکنی و هرکسی عقیده و باور متفاوت داشته باشه (که عملا میشه اکثریت جامعه) را دوست داشته باشی که حذف یا سرکوب کنی و اگه قدرتش رو هم داشته باشی تبدیل میشی به یک دیکتاتور خونریز و قتل عام کننده لنگه خمینی و خامنهای؟!
تازه، این که یک امر جا افتاده است که حزبی که توی یک انتخابات رای کافی نداره، چه بسا تو انتخابات دیگه اکثریت آرا رو کسب کنه. میخوام بگم حتی اگه حق با تو باشه، از کجا معلوم مجاهدین در فرآیند کارزار انتخاباتی و تبلیغاتی نتونند موفق عمل کنند و برنده بشند؟
اگر هم که نشدند و حزب مورد علاقه تو برنده شد که خوش به حالت... اگر اون هم نه که هر دو میریم برای سری بعد!
خب ولی الان که زمان انتخابات نیست. پس فعلا از رویا بیا بیرون...
فعلا یه رژیم خونخوار داریم که باید سرنگونش کنیم! اهلش هستی؟ یا فقط دنبال چوب لای چرخ گذاشتنی و یا اینکه منتظری تا دیگران سرنگون کنند و تو مفتبری کنی؟