به یقین افزایش آمار برای انواع بیماری‌ها از جمله شیب تند سرطان در ایران آخوند زده ، ترجمان شکست سیاست های حکومت در زمینه تغذیه ، محیط زیست ، اقتصاد ، معیشت ، بهداشت و نیز دارو و درمان می باشد.
دراین راستا کافی است تا نیم‌نگاهی به آمار رشد سرطان طی سه دهه گذشته انداخته، تا بدین‌سان به عمق فاجعه‌ای که رژیم ضد ایرانی آخوندی برای مردم دردمند ما رقم است، پی ببریم.
تازه‌ترین داده از سوی رئیس مرکز تحقیقات سرطان سخن از این واقعیت دارد که ایران اکنون جزو ده کشور نخست دنیا در زمینه «رشد سرطان» می باشد.
وی در این رابطه اعتراف کرده است : « ریزفاکتورهای ابتلا به سرطان در ایران در حال افزایش است» و سرطان «دومین» عامل مرگ و میر در بین مردم می باشد.
عمق این اعترافات به معنای آن است که رشد انواع و اقسام سرطان در ایران ریشه در مجموعه بحران هایی است که اساسا حاکمیت برای مردم تولید نموده است. یک نمونه برای این واقعیت را می توان در بروز آلودگی شدید هوا، جنگل‌زدایی و یا خشکسالی برای بسیاری از بستر‌های آبی، رودخانه ها، دریاچه‌های سابقا تاریخی مانند ارومیه رویت نمود.
بروز خشکسالی در بسیاری از مناطق کشور در روند خود به برهم خوردن تعادل اکولوژیک راه برده و برای نمونه توفان های نمک و یا شن به مهم ترین عامل برای بروز انواع و اقسام سرطان ها مانند گوارشی، چشایی، بینایی، عوارض شدید قلبی و تنفسی انجامیده است.
براین اساس « سالانه حدود ۱۵۰ تا ۱۶۰ ایرانی از هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت به سرطان مبتلا می شوند» و « ایران ۳۰ درصد بیشترازدنیا، شیمی درمانی و ۹۴.۷ درصد تجویز بیشتری برای آم آی آر دارد».
همچنین در نمونه‌ای دیگر نیز می‌توان به ابعاد انتشار پارازیت از سوی دوایر امنیتی حکومت با اهداف مقابله با سیگنال‌های ماهواره‌ای و شبکه های اینترنت اشاره نمود که اکنون به بروز بیماری‌های عصبی، روحی و روانی و یا رشد بیماری سرطان و تومور های مغزی برای بسیاری از هموطنان راه برده است.
وی دراین رابطه ضمن به چالش کشیدن دولت نحس سیزدهم می افزاید: « بینید هر اقدام اجتماعی چهار مولفه دارد، حاکمیت، حکومیت، تولیت و ملت، اگر بلد نباشیم این چهارتا را همسو کنیم مردم ضرر می‌کنند». ( سایت حکومتی عصر ایران ۲۷ مرداد ۱۴۰۲)
این کارشناس حکومتی در ادامه به هزنیه های سنگین دارو ودرمان و وجود ناعدالتی برای دارو و درمان در دیکتاتوری ولی فقیه اشاره و می افزاید :« سرطان با فقر دست‌شان در گردن یکدیگر است، یعنی بعضی از سرطان‌ها در بعضی مراحل در فقیرها بیشتر از ثروتمندان است، فرض کنید من به‌همراه کسی‌که وضعیت مالی بدتری دارد، همزمان سرطان معده می‌گیریم، من به محض مشاهده کوچکترین علامت به‌واسطه درسی که خوانده‌ام و پولی که دارم به پزشک مراجعه می‌کنم اما آن فرد دیگر با تاخیر به پزشک مراجعه می‌کند».
سخن از هزینه های کمر شکن برای پیشگیری و یا درمان می‌باشد که اکنون بدلیل بروز فقر و فلاکت گسترده ، بسیاری از نیازمندان و یا بیماران را زمین گیر کرده است. بروز فقر نیز در منطق خود به راهکارهایی مانند « خود درمانی » برای میلیون ها خانوار انجامیده، امری که درچرخه مخرب خود به تاخیر برای تشخیص و النهایه درمان ختم می‌گردد.
به موازات این نکات نیز باید به فاکتورهای دیگری مانند افزایش سن و وجود ریزفاکتورهایی مانند سوء تغذیه، استرس های روزانه، نبود چشم انداز برای آسایش و امنیت، رشد بیکاری، طلاق و یا انواع و اقسام بحران های اجتماعی به‌عنوان عوامل مهم برای رشد انواع سرطان‌ها در ایران اشاره نمود.
براین اساس بسیاری از کارشناسان براین باور هستند که در صورت عدم جلوگیری از این بحران‌ها ، ایران تا سال ۲۰۴۰ میلادی از بسیاری کشور های اروپایی و آمریکا در زمینه رشد سرطان پیشی خواهد گرفت.
