او که متولد سال 1327 بود، از دوران شاه به هواداری از مجاهدین برخاست و از زندانیان سیاسی دوران شاه بود. وی پس از سرقت انقلاب مردم ایران توسط خمینی دجال به مجاهدت علیه ارتجاع و دیکتاتوری زیرپرده دین برخاست و در صفوف ارتش آزادیبخش، ازجمله در نبردهای آفتاب و چلچراغ و فروغ جاویدان و همچنین در دوران پایداری در اشرف و لیبرتی، درراه آزادی مردم و میهنش دلیرانه پیکار کرد.
درد و رنج‌های او از بیماری و فشارهای محاصره ضد انسانی پزشکی در اشرف و لیبرتی، هیچ خللی در اراده رزمنده و در اخلاص و پاکبازی او درراه خدا و خلق ایجاد نکرد، بلکه روان سرشار و رزمنده‌اش را بیش‌ازپیش صیقل زد و آبدیده کرد.
درحالیکه نام او در لیست‌های متعدد برای اعزام و معالجه در خارج از عراق قرار داشت علیرغم هشدارهای متعدد پزشکان و نمایندگان لیبرتی تا آبان 93 که به آلبانی منتقل شد، از معالجات موثر و درمان به‌موقع براثر محاصره ضدانسانی، محروم ماند.
رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، با درود به روان پرفتوح این مجاهد والا به‌عنوان بیست و هفتمین شهید محاصره ضد انسانی، دلاوری و اخلاص و ایستادگی او را نمونه یی دیگر از ارادة استوار مردم ایران برای نیل به آزادی و برچیدن بساط دیکتاتوری در ایران‌زمین توصیف کرد.
خانم رجوی با تسلیت به مجاهدان اشرفی، بار دیگر دولت آمریکا، یونامی، کمیساریای عالی پناهندگان و دولت عراق را به عمل به تعهدات مکرر و اقدام فوری برای خاتمه دادن به محاصره ضدانسانی و زندان سازی در لیبرتی فراخواند.