مرتضی نامور: «پختگی و ناپختگی گروگانگیرها» یا کهولت و اسقاط دستگاه مماشات

اخیراٌ جیمی کارتر تصمیم نیم بند دولت دمکرات« اوبااونا» مبنی براجازه ورود ندادن به «حمید ابوطالبی» که یکی ازنفرات رژیم درگروگانگیری اعضای سفارت امریکا درتهران بوده را مورد انتقاد قرار داده و بدین ترتیب یک چشمه «ناب» از رویکرد مماشاتگران را رو کرده و به دفاع ازگروگانگیر سابق پرداخته و ناصحانه از دولت امریکا خواسته که لغو ویزای او را با این اندرز مماشاتگرانه که «گروگانگیرهای سابق، دانشجویان جوانی بوده اند که امروزپخته شده اند» را لغو کنند.

قطعاٌ این حرف از یک دستگاه به شدت مماشاتگرانه که برروی اجاق «سه فتیله ای» لابی های طرفدار رژیم با حرارت بسیار بالا«مغزپخت» شده عرضه گردیده و چه دررویکرد فردی و چه رویکرد خطی ومماشاتگرانه به عمد میخواهد اینطور القا کند که گویی درسال پنجاه هشت عده ای از جوانان« ناپخته» که اسم مستعار ومحترمانه احمق است به طور خودانگیخته و مستقل باهم راه افتادند واز در و دیوار سفارت امریکا بالا رفتند و چهارصدوچهل روز اعضای سفارت را گروگان گرفتند وعمدا خود را به نفهمی میزند و«فراموش میکند» که خمینی لعنتی درآن زمان با اینکار و توسط این جوانان «نپخته» چه مانع و موانعی را ازسر راه خودش برداشت وباز هم «فراموش» میکند که جناب«ژنرال هویزر» با «الهام دهنده ی بزرگ رژیم» یعنی بهشتی اندکی قبلتر از آن زمان مشغول «پختن» چه آشی برای مردم ایران بودند، همچنین تجاهل میفرمایند که فرمان اینکار از اتاق «فکر» کدام حزب صادر شد و در آن اتاق چه «کسانی» نشسته بودند و آن«کسان» اکنون در کدام مواضع و در کدام «اتاق فکر» همچنان مشغول فکرند که چه بلایی بر سر ما و مردم ما بیاورند و با چه «کسانی» درچهارگوشه دنیا مشغول «پُخت وپَز» هستند.
آقای جیمی کارتر اگر شما یادتان رفته یا تجاهل مینمایید و یا دچار آلزایمر تاریخی شده اید ما مردم ایران که آش «دست پخت» درجزیره«گوادالوپ» را سی وپنج سال و روزی نه سه بار بلکه بیست و چهار بار خورده و تجربه کرده ایم را نمیتوان با رنگ کردن و«پخته شدن» این یا آن «کلیدبدست» یا «سید خندان» و امثالهم سیاه کرد امیدواریم که این سخنان شما نیز از روی «جوانی وناپختگی» و یا خدای نکرده عوارض وامراض کهولت نباشد.