این کارگزار حکومتی در ادامه می افزاید: « گرمایش جهانی، تغییر اقلیم، کاهش شدید ذخایر برفی در ارتفاعات، بارش‌های تند، سریع و رگباری باران در مدت زمان کوتاه، پراکنش زمانی و مکانی نامناسب باران، بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب زیر زمینی و.... همگی دست به دست هم داده و خشکسالی را ایجاد کرده است». (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۸ دیماه ۱۳۹۵)
واقعیت در لابلای این جملات این است که دولت آخوند روحانی تاکنون عاجز از ارائه سیاست های راهبردی در زمینه مبارزه با بی آبی، مانده و بر این سیاق با باز گذاشتن دستان مافیایی بنام «آب» در کشور ، عملا به این بحران ضریب دوچندان زده است.
سدسازی های غیر استاندارد، حفر بی حد و حصر قنات و چاه ها، سوء مدیریت، جاده و راه سازی های نابسامان در حاشیه دریاچه ها و رودخانه های تاریخی، برداشت های غیر علمی و غیر منطقی از منابع آب، استفاده های ابزاری از آب رودخانه ها برای پروژه های نظامی سپاه، بویژه در استان های اصفهان، یزد، خوزستان و مرکزی، تماما به بحران بی آبی در ایران دامن زده است.
همچنین وجود مافیای آب، ترجمان همان اهرم های فاسد و وابسته به نظام ولی فقیه است که با طرح های ضد ملی و پروژه های مخرب خود، بیش از 85 درصد ازمنابع زیر زمینی آب را به یغما برده اند و بدین سان در سایه وجود مشکلات اقلیمی، خشکسالی را در بسیاری از بخش های سابقا زرخیز نهادینه کرده اند.
سایت حکومتی اسرار نیوز ( ۳۱ تیر ۱۳۹۵) ضمن اعتراف به این واقعیات نوشت: «رتبه‌ ۱۳۲ ایران د‌‌‌‌‌ر بین ۱۳۳ کشور د‌‌‌‌‌نیا د‌‌‌‌‌ر رتبه‌ بند‌‌‌‌‌ی جهانی مد‌‌‌‌‌یریت منابع آب، خود‌‌‌‌‌ نشان‌د‌‌‌‌‌هند‌‌‌‌‌ه بحران موجود‌‌‌‌‌ د‌‌‌‌‌ر کشور است. خشکیدن ارومیه که عاملش ساخت ۵۶ سد است به یکی از بزرگترین معضلات کشور تبدیل شده است. شرایط در سه استان مرتبط با حوضه ارومیه، بحرانی و بسیار شکننده است. کلانشهرهای پرجمعیتی مانند تبریز و ارومیه در خطرند. سه استان از خشکیدن دریاچه به شدت متأثر شده اند و از طرفی، اجرای طرح ها و برنامه های کمیته نجات دریاچه ارومیه به دلیل این که مدیریت کمیته در حقیقت در دست مدیریت سازه ای با همان نگاه زنگ زده تقلیدی است، تاکنون بی نتیجه بوده است».
به موازات این واقعیات، باید به موضوع «امنیتی » شدن بحران آب در حاکمیت ولی فقیه اشاره نمود، امری که می تواند در دهه آینده به جنگ آب میان استان های مختلف بیانجامد. در این گزارش ضمن اذعان به این حقیقت و هراس حکومت از بروز چنین بحرانی هایی می افزاید: «بحران آب و محیط زیست، خطر بزرگی است که امنیت خوراک و امنیت ملی کشور را به شدت تهدید می کند. اکنون اعتراضات مردم حول (خشک شدن) دریاچه ارومیه وجود دارد و ظاهراً کمیته نجات و احیای دریاچه ارومیه در چنگال مافیای آب گرفتار شده است و امنیت ملی کشور در خطر است».