رژیم زهر خورده ولایت در جنایت و کشتار و سرکوب بدون وقفه، به‌مثابه تنها اهرم سرپا نگه‌داشتن خودش؛ لاعلاج است و ما به ازای بن بستهای لاعلاج؛ به فشار و سرکوب ماکزیمم بر تمامی اقشار مردم در داخل کشور و صدور تروریسم در خارج از مرزهایش مصر است.
در طرف مقابل، هر میزان از تلاش برای ساختن کانون فراگیر و جهانی حمایت از مردم ایران، در خدمت نیرو گرفتن ایستادگی و هموار شدن راه برای مردم و مقاومت ایران برای کوتاه کردن دست رژیم از جنایاتش است.
اعدام‌های بی‌وقفه؛ گسترش نقض وحشتناک حقوق بشر در تمامی پهنه‌های زندگی مردم ایران قرارگرفته بیش از نیمی از جمعیت کشور در «زیرخط فقر، خودکشی‌های دل‌خراش به‌عنوان دردآورترین نمود اعتراض به ستم آخوندها؛ اعتراضات روزانه در شهرهای مختلف؛ پایداری زندانیان سیاسی مقاوم و فراخوان‌های آن‌ها به شرکت در کهکشان؛ بیان وضعیت انفجاری جامعه‌ای است که به سرکوب استبداد دینی یعنی جنایتکارتر از دیکتاتوری؛ نه می‌گوید حتی به بهای جان دادن …
اما به پناه و پشتوانه برای ایستادن در برابر ستم جنایتکارترین حاکمیت تاریخ این میهن در دوران پایانیش، نیازمند است.…
کهکشان امسال به‌عنوان یک ضرورت میهنی برای جلب مؤثرترین حمایت‌ها و برای فریاد کردن «نه بزرگ» میهنی که اسیر است ولی تسلیم نیست؛ پیش روی ماست…تا این صدای مظلومیت و این صدای مقاومت به گوش جهان هرچه رساتر برسد.
حضور هریک از ما در کهکشان امسال شمعی برای برافروختن شب ظلمانی میهن است…
و پاسخ ما آری است! آری و حاضر!…