قبل از ورود در متن توافق که در 159 صفحه تنظیم‌شده و شامل یک متن اصلی و 5 ضمیمه است، باید یادآوری کرد که 20 سال گذشته با پافشاری بر این پروژه و هدر دادن سرمایه کلان مردم ایران، زندگی حداقل مردم ما را به نابودی کشانده، اقتصاد جامعه را ویران کرده، خاورمیانه را در آستانه یک رقابت هسته‌ای قرار داده است. اکنون با اجازه کشورهای بزرگ حق غنی‌سازی 3 و شش‌دهم درصد را کسب کرده است، به‌عنوان پیروزی قلمداد می‌کند. اگر قرار بود همین حد غنی‌سازی را به دست بیاورد، ده سال مخفی‌کاری و 12 سال مذاکره و مناقشه خسته‌کننده و صرف هزینه‌های نجومی چه نیازی بود؟ بسیاری از کشورهای جهان این امتیاز را به‌صورت شفاف دارند و غنی‌سازی اورانیوم را در کشور خود انجام می‌دهند. برزیل، ژاپن، انگلستان، هلند، آرژانتین، پاکستان، هند، آلمان، اسپانیا، بلژیک، ایتالیا، فرانسه، چین، روسیه و آمریکا به‌صورت علنی و شفاف قادر به غنی‌سازی اورانیوم برای تولید انرژی و یا مصارف علمی و تجاری هستند. بدون اینکه هیچ محدودیت یا مشکلی با سازمان ملل یا جامعه جهانی داشته باشند، بسیاری کشورها هم اورانیوم غنی‌شده 5 درصد برای مصارف خود از خارج آر کشور تهیه می‌کنند. بنابراین به‌رغم شیادی و دجال بازی‌های آخوندی، در مقابل امتیازهایی که داده و محدودیت‌هایی که پذیرفته، هیچی دریافت نکرده است. کاریکاتوری از غنی‌سازی را برایش نگه‌داشته‌اند که اگر 20 سال مخفیانه دنبال سلاح اتمی نمی‌بود و اگر جامعه جهانی به آن‌ها مشکوک نبود، می‌توانست مثل یک کشور دیگری همین سازوکار را داشته باشد. رژیم از 20 سال پیش به‌طور مخفیانه دنبال غنی‌سازی سه و شش‌دهم درصد برای کارهای تحقیقی و علمی نبوده است، بلکه با تمام قوا دنبال ساختن سلاح هسته‌ای بود، مقاومت ایران و سازمان مجاهدین جلویش ایستادند و با افشای مراکز مخفی غنی‌سازی، جام زهر دیگری برایش مهیا کردند. اکنون با پذیرش توافق‌های لوزان و وین، با پذیرش اجباری محدودیت‌ها آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، فعلاً امکان دستیابی به سلاح اتمی را ندارد و این اصلی‌ترین عقب‌نشینی از مقاصد بلندپروازانه و خطرناک رژیم و همان زهر کشنده‌ای است که به دلیل ترس از خیزش اجتماعی و قیام مردم به آنتن داد.
اکنون بامطالعه برخی مواد و یا ضمیمه‌های توافق وین به برخی از عقب‌نشینی‌های خامنهای از خطوط قرمزی که خودش بارها اعلام کرده بود، می‌پردازیم.
1- تحریم‌ها
خامنهای بارها گفته بود که در زمان رسیدن به توافق باید تمام تحریم‌ها یک‌باره لغو شود. درحالی‌که طبق سند انگلیسی ضمیمه پنجم، لغو تحریم‌ها در روز توافق یعنی 14 ژوئیه انجام نمی‌شود، بلکه مشروط به اجرای تعهدات کامل رژیم و بعد از گزارش راستی آزمایی آژانس در دسامبر امسال خواهد بود. رژیم تا ماه نوامبر فرصت دارد که تعهدات خود را اجرایی کند و بعد از گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، مبنی بر اجرای کامل تعهدات رژیم، طبق همین سند تحریم‌ها به‌صورت تدریجی و نه یک‌باره لغو خواهند شد.
طبق سند ضمیمه دوم در صورت عدم پایبندی رژیم به تعهدات مشخص‌شده، تحریم‌ها به‌صورت خودکار ظرف 65 روز بازخواهد گشت؛ و راه تحریم مجدد همچنان بازخواهد ماند.
بااین‌وجود تنها تحریم‌های مربوط به فعالیت‌های مخفیانه اتمی لغو می‌شوند و تحریم‌های مربوط به حمایت از تروریسم و دخالت در منطقه تغییر نخواهد کرد، تحریم‌های مربوط به توسعه موشکی به مدت 8 سال تحریم‌های تسلیحاتی تا 5 سال همچنان باقی خواهند ماند. رژیم اجازه فعالیت‌های موشک بالستیک را ندارد. مقامات رژیم بارها اعلام کرده بودند که با هیچ‌گونه محدودیت در برنامه‌های توسعه توان موشکی خود را قبول نخواهند کرد. رژیم نمی‌تواند سلاح به کشورهای منطقه به فروش برساند. امکان خرید سلاح‌های پیشرفته از کشورهای دیگر را ندارد.
همین‌طور قانون مصوب کنگره آمریکا در مورد کنترل فعالیت‌های مبادلات مواد هسته ای سه کشور ایران، کره شمالی و سوریه پابرجا خواهد بود. تحریم‌های ایالتی برخی ایالات آمریکا علیه رژیم همچنان باقی خواهد ماند. بنابراین در همین موضوع تحریم‌ها چندین مرز سرخ خامنهای زیرا گذاشته‌شده است،
2- غنی‌سازی
- مرز سرخ دیگر خامنهای که در سند ضمیمه اول از آن عبور شده، ظرفیت غنی سازی است که خامنهای در سخنرانی علنی خودش داشتن ۱۹۰ هزار سو (واحد جداسازی ایزوتوپهای اورانیوم) را مرز سرخ اعلام کرده بود، حال‌آنکه با ترتیب پذیرفته‌شده در توافق، تعداد سانتریفیوژهای مجاز رژیم حداقل تا ده سال بعد از اجرای توافق، از 19 هزار سانتریفیوژهای موجود، تنها می‌تواند 5060 سانتریفیوژهای قدیمی پی-۱ داشته باشد و ماکزیمم تا 3،6 درصد غنی‌سازی بکنند.
- خامنه ای تأکید کرده بود که تولیدات اورانیوم ما در کشور باقی خواهد ماند، حال‌آنکه بر پایه متن ضمیمه اول، حدود ده‌هزارم کیلوگرم اورانیوم غنی سازی شده در نطنز، باید به اکسید اورانیوم تبدیل و از ایران خارج شود. رژیم تعهد داده که تا 15 سال آینده 300 کیلو اورانیوم داشته باشد. یعنی فقط دو درصد آن باقی مهم‌اند. این کار باید در روز پایان تعهدات مرحله اول به‌عنوان پیش‌شرط انجام‌شده باشد.
- از مرکز غنی سازی فردو فقط کاریکاتوری باقی خواهد ماند تا حداقل 15 سال آینده اجازه غنی‌سازی در سایت فردو را ندارد و با نظارت آژانس و نصب دوربین‌های مختلف در آنجا، تنها برای کار مطالعه و تحقیقات علمی استفاده می‌شود.
3- بازرسی و پروتکل الحاقی
پذیرش بازرسی‌ها و پروتکل الحاقی عبور آشکار و علنی از مرز سرخ دیگری است که ولی‌فقیه ارتجاع شعارش را داده بود.
در سند ضمیمه اول. رژیم متعهد شده اجرای کامل پروتکل الحاقی را بر عهده بگیرد و آن را از تصویب مجلس نیز گذرانده و به اجرای آن شکل قانونی بدهد. درحالی‌که مجلس رژیم در سال 2006 بعد ا ز تصویب اولین قطعنامه شورای امنیت در زمان احمدی‌نژاد مخالفت خودش را با اجرای پروتکل الحاقی اعلام کرده بود و خامنهای هم در ماهه‌ای اخیر خودش بارها مخالفتش را با بازرسی‌ها و نظارت‌های مختلف اعلام کرد.
بازرسی‌های پذیرفته‌شده شامل موارد زیر است:
طبق پروتکل الحاقی اجازه بازرسی به هر تأسیساتی که آژانس مشکوک بداند، داده می‌شود و آژانس انرژی اتمی به‌طور مستمر مراکز اعلام‌شده کنونی را زیر نظر می‌گیرد تا برای تولید بمب هسته‌ای مورداستفاده قرار نگیرد.
رژیم پذیرفته که مرکز پارچین به‌طور جداگانه کنترل و بررسی شود، یعنی پذیرفته است که درباره فعالیت‌های مخفی گذشته به آژانس جواب بدهد. درحالی‌که بارها سر این مخالفت خودش را ا علام کرده بود؛ و گفته بود که به فعالیت‌های گذشته ما کاری نداشته باشید.
رژیم پذیرفته که مراکز نظامی را بااطلاع قبلی آژانس مورد بازرسی قرار گیرد، اما اگر رژیم درخواست را رد کرد در آن صورت به یک هیاًت داوری متشکل از کشورهای پنج بعلاوه یک مراجعه خواهد شد. در صورت عدم حل در هیأت مزبور به شورای امنیت سازمان ملل محول می‌شود.
علاوه بر پروتکل الحاقی رژیم پذیرفته است که آژانس به مدت 20 سال بر مراحل مقدماتی فرآوری سنگ معدن اورانیوم و آماده‌سازی‌هایی قبل از غنی‌سازی نظارت کند، که از امکان غنی‌سازی در آینده جلوگیری شود.
هرچند مقاومت ایران و رئیس‌جمهور برگزیده آن، خواهان اجرای کامل قطعنامه‌های شورای امنیت و قاطعیت جامعه جهانی در برچیده شدن همه سیستم غنی‌سازی رژیم بوده و هست، اما عقب‌نشینی‌های زبونانه خامنهای از خطوط قرمزی که خودش ترسیم کرده بود، بسیار آشکار است. مقاومت از آن استقبال می‌کند و باید واقعیت را برای مردم ایران روشن کرد که خامنهای از سر استیصال و درماندگی و از ترس قیام مردم و جوانان ایران عقب‌نشینی کرده است. طوری که ولی‌فقیه دجال در سخنرانی‌های بعد از توافق، مثل قبل نتوانست از پیروزی بر استکبار جهانی داد سخن براند، بلکه برای انحراف اذهان بسیجی های سرگردان از مردم می‌خواهد سر این موضوع بحث نکنند و به مسئولین بسپارند و جهت سرپوش گذاشتن بر عقب‌نشینی از خط قرمزهایش می‌گوید که توافق اتمی تأثیری در سیاست صدور تروریسم و بنیادگرایی به سراسر منطقه نخواهد داشت تا بدین‌وسیله مانع عملکرد زهری بشود که در رگ و ریشه نظامش آرام‌آرام جاری می‌شود.
