تلویزیون رژیم گفت:‌ ما هم‌اکنون در مقابل بندر عدن در استان جنوب غربی کشور یمن در کریدور بین‌المللی خلیج عدن در حال حرکت به سمت تنگه باب‌المندب و دریای سرخ هستیم. اما با توجه به کارشکنیهایی که پیش از این ما از عربستان سعودی شاهد بودیم در خصوص جلوگیری از کمکهای امدادرسانی این بار هم احتمال میدیم این امر صورت بگیره و به احتمال زیاد ما به سمت سواحل کشور جیبوتی تغییر مسیر بدیم.
تلویزیون رژیم - ۳۰ اردیبهشت ۹۴
 
پس از شکست ماموریت مداخله جویانه و عقب نشینی رژیم از اعزام کشتی حامل باصطلاح کمکهای انسانی به یمن، و محکومیت تیراندازی بسمت نفتکش سنگاپور و متوقف کردن یک کشتی تجاری دیگر، اینک رسانه های جهان ترفند رژیم در پشت این تحرکات را بر ملا می کنند. رویتر و العربیه گزارش دادند: استفاده رژیم ایران از ماجراجویی دریایی برای عرض اندام در خلیج فارس بوده است.
روز ۲۱ اردیبهشت رژیم آخوندی برای شکستن محاصره دریایی یمن که مشخصاُ برای سد کردن دخالت رژیم در این کشور و مقابله با رساندن تسلیحات بدست شبه نظامیان حوثی توسط ائتلاف عربی ایجاد شده بود، کشتی ”شاهد خرمشهر موسوم به نجات را از اسکله رجایی بندرعباس به‌سمت بندر الحُدیده یمن اعزام  کرد.
دوروز پس از حرکت این کشتی نماینده دولت یمن در سازمان ملل طی نامه ای به شورای امنیت هشدار داد که اگر رژیم ایران اجازه بازرسی از کشتی باری‌اش را به نیروهای ائتلاف عربی ندهد،به طور کامل مسئول هر اتفاقی خواهد بود که پس از ورود این کشتی به آب‌های یمن بوجود بیاید.
در همین حال پاسدار جزایری معاون ستادکل نیروهای مسلح رژیم تاکیدکردکه: حمله به کشتی کمک رسان ایرانی،آتش جنگ در منطقه را روشن خواهد کرد.
یک سرکرده نیروی دریایی رژیم هم از اعزام یک ناو گروه به این منطقه برای حمایت از کشتی رژیم سخن گفت
اما با کوتاه نیامدن کشورهای ائتلاف عربی و فقط یکی دو حرکت قاطعانه از جمله پرواز چند فروند هواپیمای جنگی آمریکا بر فراز کشتی رژیم و یک هلی کوپتر که رژیم آنرا ناشناس خواند، رژیم عقب نشینی کرد.
پیش از این آمریکا از رژیم ایران خواسته بود که کمک های خود را به جیبوتی بفرستد تا توسط سازمان ملل برای مردم یمن ارسال شود، اما رژیم که مقاصد دیگری غیر از کمک رسانی برای مردم یمن در سر داشت، حاضر به این کار نشد، و کشتی را سه هزار کیلومتر به بندرعباس برگرداند و محموله آنرا تخلیه کرد. مقامات یمن اعلام کردند که اگر رژیم واقعا قصد کمک به مردم را می داشت و بغیر از کمک های انسانی محموله دیگری حمل نمی کرد، می توانست کمک های خود را به سازمان ملل تحویل دهد.