سخنرانان:

سناتور جوزف لیبرمن
کاندیدای معاون ریاست جمهوری آمریکا
 در سال 2000   

سناتور روی بلانت
عضو ارشدکمیته های تخصیص بودجه و قوای مسلح
نایب رئیس کمیته کنفرانس حزب جمهوریخواه

سفیر جان بولتون
نماینده پیشین امریکا در سازمان ملل

ژنرال جک کین
معاون پیشین ستاد نیروی زمینی ارتش آمریکا

فرانسیس تاونزند، مشاوررئیس جمهور آمریکا
در امور امنیت داخلی و تروریسم 2004-2008

 سناتور بلانت- عضو ارشدکمیته های تخصیص بودجه و قوای مسلح
من سناتور بلانت از میسوری هستم و بسیار خوشوقتم که به شما در اینجا امروز خیرمقدم بگویم و هرآنچه را که ضروری است ما انجام می دهیم، تا مطمئن شویم شما این مکان را داشته باشید تا بتوانید این گفتگوی مهم را برگزار کنید

کمی بیش از یکسال است که تحریم ها علیه رژیم ایران تضعیف شده اند، چیزی که من در آن موقع فکر نمی کردم اتفاق بیفتد. هر روز،  من بیشتر و بیشتر مطمئن می شوم که چنین چیزی نمی باید اتفاق می افتاد و اینکه تحولات به سمتی می رفت که به نتیجه برسد. اما به آن نتیجه یی که به نظرمن در حال حاضر سمت گرفته است، نتیجه قابل قبولی نیست و ما نمی بایست بخشی از آن باشیم. البته شما در این باره با کسانی صحبت خواهید کرد که موضوع را در جزییات می دانند، کسانی که از خطیربودن موضوع در جزییات  مطلعند و آن را درک می کنند . به نظر من تمدید مذاکرات با رژیم ایران یک رویکرد به شدت غلط خواهد بود ، در حالی که آنها دقیقاَ کارهایی می کنند که ما نمی خواهیم آنها را انجام بدهند و جهان هم نمی خواهد این کارها را انجام دهند.
موضوع دیگری که من درگیر آن بوده ام موضوع بغایت مهم ساکنان لیبرتی است، کسانی که دراشرف  ما به آنها قول و تعهد (حفاظت) دادیم. ولی به این تعهدمان عمل نکرده ایم.
شما از یک مدیر برنامه خوب، فرانسیس تاونزند، سخنرانان عالی، سفیر  بولتون ، ژنرال کین، و دوست خوبم سناتور لیبرمن، که سالها در زمانی که من در مجلس نمایندگان بودم و او در سنا بود طی مدت کوتاهی که هر دو نفر ما در سنا بودیم، با هم تلاش می کردیم تا هرچه بیشتر کارهای مشترک پیدا کنیم و موضوعات سیاست خارجی و دفاع ملی همواره موضوعاتی بودند که من افتخار می کنم بگویم با جو لیبرمن در یک جبهه بودیم. او نمودی بسیار عالی است از اینکه خدمت به مردم چگونه باید باشد. او خیلی صریح است. او مطلع است. او مدافع دموکراسی و آزادی است و افتخار بزرگ من است که او را امروز معرفی کنم. سناتور لیبرمن.

 سناتور جوزف لیبرمن- کاندیدای معاون ریاست جمهوری آمریکا در سال 2000   
با تشکر از شما. من فکر می کنم آن تشویق ها در واقع برای شما بودند، سناتور بلانت. اجازه بدهید از شما برای کلمات پر از لطفتان تشکر کنم و فقط قبل از رفتن

سناتور بلانت بگویم او چه متحد اصولی و موثری است، اوچقدر به آزادی باور دارد، و او در کنار مقاومت ایران چقدر سخت مبارزه کرده و به آن ادامه خواهد داد تا اینکه رژیم ستمگری که آن کشور بزرگ رادر دست گرفته از قدرت بیرون انداخته شود. با تشکر از شما، روی بلانت بخاطر رهبری شما. [تشویق]
من واقعا افتخار دارم که در اینجا باشم. نمی دانم من در این اتاق چند بار بوده ام، اما هر بار که من به اینجا می آیم یک حس واقعی از تاریخ پیدا میکنم. برخی از حوادث بزرگ در تاریخ مجلس سنا در این اتاق  روی داده است، جلسات بزرگ استماع و استدلال بخاطرآزادی و عدالت، و بسیار مناسب است که ما امروز در اینجا هستیم. من می خواهم از هر یک از شما برای صرف وقت و تلاشی که برای آمدن به واشنگتن کرده اید تشکر کنم.
سوال این است، آیا گسترش مذاکرات هسته ای مسیر تهران را به بمب مسدود خواهد کرد؟ و من به شما یک جواب ساده خواهم داد و سپس سعی خواهم کرد آن را توضیح دهم. پاسخ من منفی است.

اگر شما دور مذاکرات را دنبال کرده باشید که میدانم کرده اید،کشور های1+P5، پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد، به علاوه آلمان، از جمله ایالات متحده، نسبت به رژیم ایران مرتب پیشنهاد پشت پیشنهاد داده اند. رژیم ایران اصلا حرکتی نکرده است. ما می خواهیم به یک توافق دست پیدا کنیم که  به ماتضمین دهد که این حکومت ایران، این دولت سرکوبگر افراطی قادر نخواهد بود به بمب دست یابد. اما چه کسی مراقب آن خواهد بود، و چه مدرک ثبت شده ای هست کهنشان دهد رژیم ایرانبه این موافقت نامه توجه کرده است؟ این رژیم،یک پیشینه وحشتناک دارد.
هر کاری که ما انجام داده ایم، از جمله تمدید هفت ماهه، درک رژیم ایرانرا تغییرنمیدهد. و هیچ دلیلی برای باور اینکه معامله نکردن بهتر از یک معامله بد است وجود ندارد. اما در حال حاضر، بر اساس تمام آن چیز هائی که در گذشته صورت گرفته،آمریکا سیاست خود را تغییرمیدهد، به نظر من، هیچ شانسی براییک معامله خوب وجود ندارد. متاسفانه هنوز هم خطر یک معامله بد، و عواقب آن وجود دارد.
چه کاری می تواند این وضعیت را تغییردهد؟ خوب، شما برای کمک به تغییردادن این وضعیت، به جا ی درست آمده اید، زیرا که کنگره قدرت این اقدام راپس از اول سال خواهد داشت. کنگره جدید خواهد توانست موضع مردم آمریکا را بیان کند، و واقعا بر روی دولت فشار اعمال  کند. و من می خواهم چهار چیز رایادآوری کنم که فکر می کنم کنگره میتواند آنها را انجام دهد و دولت می تواند آنها را انجام دهد. اول این که  اگر دولت بخواهد،و بایدبخواهد، روشن کند که در این مذاکرات امتیازات بیشتری به رژیم ایرانداده نخواهد شد. و هیچگونه رفع سریع و کامل تحریمها تا زمانی که رژیم ایران ثابت کند که از موافقت نامه ای که به شدت تحت نظارت و بازرسی است، پیروی خواهد کرد.
دوم،اینکه کنگره یک نقش صرف نظر نکردنی در چند زمینه دارد. یکی، چیزی است که قبلا به عنوان قانون منندز-کرک شناخته شده بود و اکنون به کرک-منندز معروف است: تحریم های اضافی. اگر یک معامله خوب وجود نداشته باشد، تحریم های سخت تر، فلج کننده تر بر روی این رژیم اعمال خواهد شد. به عبارت دیگر، فکر می کنم برای تغییر محاسبات،و برای رساندن آنها به این نتیجه گیری که در نبودن یک معامله، رژیم آنها چیز های بیشتری از ایالات متحده برای از دست دادن خواهد داشت.
کار دیگری که کنگره می تواند انجام دهد، و من می دانم که از اول سال در نظر گرفته خواهد شد، و فکر می کنم به تصویب خواهد رسید، قانونی خواهد بود که روشن می سازد هر توافقی که دولت در مذاکره با جمهوری اسلامی ایران انجام دهد نیاز به تایید کنگره داشته باشد. با آن،همانطور که واقعا هم هست، مانند یک معاهده رفتار شود. این توافق، زمانی که حاصل شود بر امنیت ما نتایجی مانند هر معاهده دیگری که در سال های اخیرمنعقد شده و یا بیشتر از آن در بر خواهد داشت. بنابراین  کنگره را وادار کنید که آن را تایید کند. آن روزها،  روز های سختی خواهند بود، آن روزها ازشما، و متحدان در سراسر کشور، خواسته خواهد شدکه بیائید.رئیس جمهور این قانون را وتو خواهد کرد، احتمالا لایحه کرک-منندز را وتو خواهد کرد.جمهوری خواهان، فکر می کنم بدون تردید برای لغو کردن وتو خواهند ایستاد. اما دموکرات ها گیرخواهند کرد، و مجبور به اتخاذ یک تصمیم دشوارخواهند شد. اما من فکر می کنم هنگامیکه آنها درک کنند مردم در طرف آنها و آن قانون هستند، و آنها این را از حوزه های خود بشنوند که به اندازه کافی از آنها حمایت وجود دارد،به لغو وتو رای خواهند داد.
وبعد، هر چند امیدواریم و دعا میکنیم که هرگز لازم نشود، رهبران رژیم ایران باید اعتقاد فعلی خود مبنی بر اینکه در صورت شکست مذاکرات، ایالات متحده برای غیر فعال کردن تاسیساتهسته ییآن اقدام نظامی نخواهد کرد، را کنار بگذارند. یک اقدام دیگر در کنگره این است که می توان آنرا مجوز پیشاپیش برای استفاده از نیروی نظامی نامید. به عبارت دیگر، دادن قدرت عمل به رئیس جمهور برای اقدام نظامی علیه برنامه هسته ییدر صورتیکه او تشخیص دهد که این کاربه نفع امنیت ملی ایالات متحده آمریکا است. یک اصطلاح  که از خیلی قدیم ها آمده اینست که گاهی اوقات بهترین راه برای رسیدن به صلح آماده شدن برای جنگ است. و یا اینکه از شما بترسند خیلی بهتر از آنست که شما را دوست داشته باشند. و ما با رژیم ایران سر و کار داریم،این که از ما بترسند قطعا خیلی بهتر از اینست که ما را دوست بدارند.
نتیجه اینکه هفت ماه بحرانی در پیش رو است، نه تنها برای روابط ما با رژیم ایران،بلکه برای روابط ما با بقیه جهان. و من بسادگی صحبت هایم را با ذکر این نکته مستقیم بر اساس تصمیماتی که قبلا گرفته شده است به پایان ببرم، و آن اینکه بسیاری از متحدان ما در سراسر جهان فکر می کنند ما یک ابرقدرت استیم که مایل به استفاده از قدرت خود نیست. آنها همچنین فکر می کنند که ما کشوری هستیم که زمان بیشتری را صرف تلاش برای جلب رضایت دشمنان مان میکنیم تا ایستادن در کنار دوستانمان. و بودن دریک چنین مکانی برای ما و جهان بسیار خطرناک است. اگر ایالات متحده با یک معامله بد موافقت کند،این نه تنها تاریخ در خاور میانه را در جهت منفی تغییرخواهد داد، بلکه  متحدان ما را در خاور میانه، و فراتر از آن تکان خواهد داد: آسیا و اقیانوس آرام، آفریقا، امریکای لاتین. به طوری که آنها شروع به یک نتیجه گیری خواهند کرد که آنها نمی توانند بر ما تکیه کنند. آنها یا به دنبال سلاح برای محافظت از خود شانخواهند بود، یاتلاش خواهند کرد تا خود را با قدرت های محلی،یا منطقه ای، که اغلب نسبت به منافع ما خصمانه هستند، همساز کنند.
در نهایت، ما یک بحران هفت ماهه در پیش داریم. و رفتاری که ما، آمریکا،در پیش میگیریم، نقش تأثیر تعیین کننده ای دراینکه آیا این جهان برای کودکان ما و نوه های ما آنطور که برایبیشتر ما بوده، امن و مطمئن و آزاد خواهد بود یا نه. خیلی از شما متشکرم، من مشتاقانه منتظر شنیدن نظرات شما هستم.  

 فرانسیس تاونزند-مشاور پیشین امنیت داخلی کاخ سفید
با تشکر از شما، سناتور لیبرمن. خوشوقتم که اینجا هستم، این افتخاری است که اینجا با این پنل، و مجددا با همه شما باشم. من لازم نیست به شما بگویم برخی از نکاتی که سناتور لیبرمن مطرح کرد فوق العاده مهم هستند. هفت ماه آینده شما می توانید موج تاریخ را در اینجا نه تنها در ایالات متحده، در ایران، در عراق، و برای افراد در

کمپ لیبرتی تغییر دهید. به این دلیل است که شما اینجا هستید.
وقتی ما حقوق بشر را در دستور کار نگذاشتیم، وقتی ما حمایت مالی ایران برای تروریسم را در دستور کار نگذاشتیم، از آرمانهایمان کنار رفتیم. درست همانطور که از وعده ای که به افراد کمپ اشرف داده بودیم کنار رفتیم.
اجازه بدهید من به این سوال پاسخ بدهم، آیا مذاکرات منجر به احتمال یک معامله خوب می شود، هر معامله ای؟ پاسخ نه تنها "نه" است.
بنابراین، وقتی کسی مانند سناتور لیبرمن به شما می گوید که کار سخت زیادی در هفت ماه آینده دارید که انجام دهید، من به شما بگویم، هیچ شوخی نیست. بنابراین باید به شما بگویم این یک افتخار است و یک امتیاز که اینجا با شما باشم. من با شما ایستاده ام، من از شما حمایت می کنم. و فقط با شما ایستادن واقعا یک افتخار است.
بسیاری از شما که من را می شناسید و با این افتخار که اینجا با شما در گذشته بوده ام، می دانید که چطور با اشتیاق و قویا در مورد کسانی که در کمپ لیبرتی باقیمانده اند حس می کنم. و ما دوستانی در اتاق داریم که واقعا به این چالش، صادقانه مثل من قدم گذاشته اند، متاسفم که بگویم ایالات متحده نکرده است.
مایلم فقط برای یک لحظه در مورد ساکنان کمپ لیبرتی صحبت کنم. آنها دسترسی به درمان پزشکی ندارند. این واقعا خلاف وجدان است رژیم ایران که دولت مالکی را تحت تاثیر قرار داد، همان افرادی که مسئول در دولت عراق برای شرایط در کمپ لیبرتی بودند در رژیم جدید عراق باقیمانده اند. آنها همچنان به انکار این حقوق اساسی بشر و خدمات به ساکنان کمپ لیبرتی ادامه می دهند
من به شما بگویم برای من امتیاز بزرگی است که صدایی برای ساکنان لیبرتی باشم. همانطور که بسیاری از شما می دانید، من احساس خویشاوندی واقعی با زنان لیبرتی می کنم که تلاش کرده اند پناهی برای خانواده خود از آسیب بیشترباشند. ما تلاش کرده ایم ادامه دهیم. خانم رجوییک نمونه و الهام بخش زنان در این جنبش بوده است، و صادقانه با وجود تهدیدات امنیتی علیه خود، همچنان یک صدای بین المللی برای زنان به ویژه در لیبرتی بوده است.
بدون شما که طرفداران لیبرتی در اینجا در سالن های کنگره باشید، آنها هیچ صدایی ندارند، و بنابراین ما در اینجا از شما حمایت می کنیم و امیدواریم که تشویق کننده و الهام بخش شما باشیم که اینجا در کنگره کار کنید و حامیان کسانی که در کمپ لیبرتی هستند باشید.

 سفیر جان بولتون
از شما بسیار متشکرم.

اکنون در دوران بسیار بسیار حساس و خطرناک در رابطه با برنامه تسلیحات هسته ای رژیم ایران بسر میبریم.
استراتژی آنها سوء استفاده حداکثر از فوائد مذاکرات است, چیزی که اساسا مطبوعات آمریکا آن را درک نمیکند. مطبوعات می پرسند آیا مذاکرات نتیجه مثبتی خواهدداشت؟ در صورتیکه باید بپرسند: آیا نتیجه این خواهد بود که برنامه تسلیحات هسته ای رژیم ایران واقعا برچیده خواهد شد؟

بطور کلی, آنها میخواهند مشروعیت بخرند و بگویند توانسته اند در مذاکرات سیاسی با آمریکا و سایر اعضای دائمی شورای امنیت بعنوان یک رقیب همتراز شرکت کنند, و نه بعنوان بانکدار مرکزی تروریسم بین المللی و یکی از بزرگترین تکثیردهندگان سلاح هسته ای. آنها تا بحال این توانایی را نشان داده اند که مذاکرات را به مسائل منطقه ای مربوط کنند و بدین ترتیب منفعت رژیم را تامین کنند. و روشن ترین مثال در این رابطه جنگ علیه داعش است که منافع رژیم ایران و منافع آمریکا بطور تصنعی و ظاهری متقارن است, یعنی از بین بردن داعش. اما مسئله بسیار پیچیده تر, که مربوط به کمک به دولت عراق میشود, تقویت موضع رژیم در مناطق باقیمانده عراق است. ما شاهد بوده ایم که رئیس جمهور آمریکا چهار بار به ولی فقیه رژیم خامنه ای نامه نوشته است. من هیچ نمونه مشابه در تاریخ آمریکا را سراغ ندارم که اینگونه کسی بدنبال یک تروریست ارشد بدود, کسی که مستمرا تعهدات این کشور به پیمان منع تکثیر تسلیحات هسته ای را نقض کرده است. و این نشانه درماندگی و استیصال برای امضای یک معامله است. من فکر میکنم آخوندهای حاکم در روانشناسی افراد مهارت دارند. آنها دقیقا میدانند که دولت اوباما چه انگیزه ای در سر دارد و نهایت سوء استفاده از آن را میکنند.
رژیم حق استفاده از برنامه صلح آمیز هسته ای را هم ندارد. این رژیم بطور روزانه پیمان منع تکثیر هسته ای را با تلاش برای دستیابی به سلاح اتمی نقض میکند. ما حتی به رژیم اعتماد نمیکنیم که کنترل یک الکترون سرگردان را داشته باشد چه برسد به قابلیت غنی سازی اورانیوم و تولید پلوتونیوم. ما میدانیم که وقتی رژیمی تصمیم بگیرد که از تسلیحات هسته ای خود دست بردارد به چه شکل عمل خواهد کرد. معمر قذافی بعد از سرنگونی صدام حسین این کار را انجام داد و بطور استراتژیک تصمیم گرفت که دست از برنامه تسلیحات هسته ای خود بردارد. و آمریکا و انگلیس به لیبی رفتند و آن تسلیحات را جمع آوری نموده و به «اوک ریج» در ایالت تنسی آمریکا منتقل کردند و هنوز هم آن تسلیحات در همانجاست. برنامه تسلیحات هسته ای را اینگونه میتوان متوقف کرد. اما این هیچ شباهتی به مذاکرات یک سال و نیم گذشته ندارد که احتمالا تا ژوئن سال آینده هم ادامه پیدا خواهد کرد.
و باید بگویم که در همین نقطه است که اپوزیسیون ایران, سازمان مجاهدین خلق ایران, طی این سالیان خدمت مهمی را به جهان آزاد کرده است. من برای اولین بار اسم سازمان مجاهدین خلق ایران را در همان دوران اولیه شنیدم, بیش از ده سال پیش, سالهای 2002 تا 2003. زمانیکه این سازمان در خلال کنفرانس های مطبوعاتی در رابطه با وسعت و گستره برنامه هسته ای آخوندها افشاگری مینمود. این اطلاعات سری بود که ما هم از آن اطلاع داشتیم اما نمیتوانستیم آنها را برملا کنیم. بنابراین من خوشحال شدم وقتی شنیدم که کسانی بطور رسمی این چالش جدی را به اطلاع مردم آمریکا و مردم اروپا می رسانند. و من از هیچ نمونه ای خبر ندارم که اطلاعاتی که سازمان مجاهدین خلق ایران طی بیش از ده سال افشا کرده است نادرست باشد.
مسیری که رژیم آخوندها طی سالیان طی کرده پیوسته این بوده که اول قرارداد امضا کند و در قدم بعد آن را نقض کند. یعنی اساس را روی تقلب میگذارد و وقتی مشخص شود که تقلب کرده, عقب نشینی میکند.
و این پدیده ای است که باز هم دیدیم در گزارش اخیر آژانس بین المللی اتمی مورد تاکید قرار گرفته که رژیم ایران پیوسته تلاش های آژانس برای تحقیق پیرامون زوایای تسلیحاتی برنامه خود را مختل کرده است. آژانس در طول سالیان اینگونه فعالیت های رژیم ایران را گزارش کرده است منجمله: ساختن نیم کره های توخالی که میتوانند با استفاده از اورانیوم غنی سازی شده یا پلوتونیوم باصطلاح حفره بمب اتمی را ایجاد کنند؛ ساختن چاشنی های الکترونیکی که حفره را با مواد انفجاری قوی احاطه میکند و همه آنها را بطور همزمان منفجر میکند تا با خرد شدن نیم کره توخالی انفجار اتمی حاصل شود؛ چاشنی های نوترونی که قدرت انفجار اتمی را افزایش دهند؛ و مخازن انفجاری بمنظور آزمایشهای ضربة انفجاری.
هیچیک از این موارد, هیچیک از آنها, موضوع مذاکرات نیست. مذاکرات تقریبا تماما بر روی غنی سازی اورانیوم و تولید پلوتونیوم متمرکز است, بدین معنی که, بر اساس آنچه ما از مذاکره کنندگان شنیده ایم, موضوعات محوری برنامه تسلیحاتی اصلا حتی روی میز هم نیست. این یک غفلت فی الواقع فاجعه باری است, زیرا برغم هر توافقی که بر سر غنی سازی اورانیوم حاصل شود, فعالیت تسلیحاتی سپاه پاسداران همچنان بلامانع ادامه خواهد یافت.
حقیقت این است که رژیم ایران 30 سال تمام است که در مورد این برنامه دروغ گفته است, و آنها امروز هم دروغ میگویند.
حال آنچه کنگره باید در واکنش به این شکست واضح استراتژیک و تاکتیکی (مذاکرات) انجام دهد این است که همه اقدامات لازم را اتخاذ کند تا از حصول این معامله جلوگیری کند.
تحریم ها صدمات اقتصادی به رژیم ایران وارد کرده اند اما نتوانسته اند سرعت برنامه تسلیحات هسته ای این رژیم را کاهش دهند. مدیر دفتر اطلاعات ملی آمریکا, ژنرال جیمز کلاپر, همین را در جلسه استماع سنا در اوائل امسال مطرح کرد. این زمانی است که باید حداکثر فشار را بر روی رژیم وارد کرد. در حالیکه قیمت نفت به کمتر از 60 دلار برای هر بشکه در سطح جهانی سقوط کرده است, رژیم با مشکل مواجه شده است. و تا بحال هم اقتصاد ایران را طی 35 سال گذشته ویران کرده است. و تحریم ها هم اثر خود را گذاشته اند. پس این زمانی نیست که ما بتوانیم فشارها را کم کنیم. به نظر من ما در نهایت باید از این هم فراتر برویم. من فکر میکنم تنها پاسخ بلندمدت به تهدید رژیم تهران این است که ایالات متحده اعلام کند سیاست رسمی آن سرنگونی رژیم آخوندها و برقراری یک دولت آزاد خواهد بود. رژیم آخوندی مورد نفرت جامعه است اما این نتیجه شاید فورا حاصل نشود. و این خطر وجود دارد که رژیم قبل از امکان سرنگونی به تسلیحات اتمی دست یابد.
و من فکر میکنم نمایندگان کنگره و سنا باید درک کنند که این امر نه تنها یک تهدید بسیار بزرگ خواهد بود, زمان آن است که آمریکا سیاست خود را تصحیح کند تا از وقوع تراژدی در چند سال آینده جلوگیری کند. من برای همه شما در این مسیر آرزوی موفقیت میکنم. از شما بسیار متشکرم.
18 دسامبر 2014