اگر چه استبداد و سرکوب در ایران ما ریشه ای به قدمت تاریخ دارد اما فداکاریها و استقامتها، رشادت ها و مبارزات و جان افشانی ها، در این مرز و بوم نیز ریشه ای دارد به قدمت استبداد و استبدادیان.
اگر چه گذشت ۳۳ سال از حاکمیت استبدادی ولایت فقیه در ایران بسیاری از نیروهای مبارز، از احزاب و گروهها تا شخصیتهای منفرد سیاسی را در حد و اندازه های مختلف دچار فرسودگی و تشتت نموده است .اگر چه ارتجاع حاکم به مثابه دزدان با چراغ ، گزیده ترین کالاهای ملی و معنوی و مادی ما را در این ۳۳ سال، از دامن مام وطن ربودند و کردند آنچه را که امروز از ایران زیبا و ثروتمند و متمدن جز کشوری غارت شده، بزرگترین زندان آزادی و آزادیخواهان و مبارزین و صدایی جز ناقوس مرگ و اعدام و شیون و ناله های جانسوز مادران و خانواده های جوان از دست داده بگوش نمی رسد. اما هنوز آوای رعد آسای هیهات من الذله را در جای جای خاک وطن، در دورتر ها در جوار خاک میهن در زندان لیبرتی در عراق و فردا نیز در فضای پر شکوه
  ...............گردهم آیی بزرگ ویلپنت
امروز در سپهر سیاسی ایران کمتر کسی است که نداند که باطل السحر ولایت و شیشه عمر این رژیم منحوس در همین گردهم آیی های باشکوهی است که نه تنها آحاد مردم ایران از هر حزب و گروه و سازمانی و شخصیتهای سیاسی و ملی و طیف رنگارنگ سیاسی، ملی و عقیدتی را در بر میگیرد  بلکه پیام آشکار ضدیت با بنیادگرایی و فوندامانتالیسم مذهبی که منطقه پر ثروت و عمیقا مهم ژئو پلیتیک ما را در خطر اضمحلال و نابودی قرار د اده است را به همه مردم منطقه رسانده است. بیهوده نیست که امروزه خلق های آشیان سوخته عراق، سوریه ، افغانستان و دیگران بیشتر از هرکس روح پیام رهائیبخش گرد هم آیی بزرگ ویلپنت را درک کرده و فوج فوج به پشتیبانی و شرکت فعال در این نمایش قدرت مردمی علیه ارتجاع منطقه میپیوندند.
کسانی که از جریانات و اتفاقات بعد از پیروزی انقلاب و سرقت این انقلاب بوسیله آخوند های مرتجع مطلعند نیک میدانند که مجاهدین و در رأس آنها مسعود رجوی چگونه از همان آغاز حاکمیت ولایت، همّ و تلاش خود را مصروف افشاگری و خنثی نمودن ترفند های دین مدارانه آخوند های دین فروش نمودند و تا چه میزان در برابر تهاجمات چماقداران و قداره کشان سازمان یافته مرتجعین مقاومت نمودند. همه گان شاهدند که چگونه آکسیون های آگاهی بخش و تجمعات آرام ولی سازمانیافته مجاهدین برای دفاع از دست آوردهای انقلاب خواب را بر چشم مرتجعین حرام نموده بود، مجاهدین به خوبی میدانستند که هدف غائی ارتجاع فرستادن مردم به خانه هایشان و به دنبال کسب و کارشان بود تا آنها بی دردسر به دنبال اجرای طرح امپراطوری اسلام  ارتجاعی شان باشند. مجاهدین نیک میدانستند تنها عامل خنثی کردن طرحهای شیطانی ولایت، آماده و حاضر بودن مردم علی الخصوص جوانان در صحنه مبارزات مدنی و اجتماعی است. حفظ و حراثت از آزادیها و دموکراسی که مردم ایران با تقدیم هزاران شهید بدست آورده بودند.
تنها به رویه، سه سالی که مرتجعین از همه امکانات ملی و دولتی برای کنترل مردم و تعمیق و تحکیم پایه های دیکتاتوری خود استفاده مینمودند، تجمعات تاریخی مجاهدین از قبیل امجدیه و تبریز و رشت و مشهد خواب ارتجاع حاکم را سخت پریشان نموده بود. ایستادگی و مقاومت مجاهدین و حراثت فعال آنها از فضای دموکراتیک بدست آمده از انقلاب، پیام آشکاری هم برای استعمارگرانی که با هزار و یک بند آشکار و پنهان تاریخی، بند ناف آخوندها را به  خود پیوند داده بودند و مترصد فرصت مقتضی برای چیدن حاصل بذری که سالیان سال پاشیده  بودند را هم در خود داشت. و درست به همین دلیل هم بود که  از فشار ها و حمله و هجوم های وحشیانه ارتجاع به مجاهدین چندان هم ناراضی و ناخشنود نبودند.
باری تنها این مجاهدین بودند که بدلیل برخورداری ازتجربه یکصد و پنجاه سال مبارزه تاریخی مردم ایران برای آزادی و رهایی از قید ارتجاع و استبداد و استعمار پتانسیل هر نوع مقاومت. در مقابل مستبدین وحشی جمهوری ضد اسلامی را در خود داشتند و از این استعداد نیز به نحو احسن استفاده نمودند. همچنان که امروز نیز هم اینانند که با هوشیاری تاریخی و توان ایدئو لوژیک و تشکیلاتی خود ظرفیت ایستادگی در مقابل آخوند های دین فروش هار و تشنه قدرت را دارا میباشند.
باالاخره فشار های طاقت فرسای داخلی و خارجی نتوانست پشت این مقاومت سترگ را به خاک بنشاند. و امروز فریاد هیهات منّ الذلّه این مقاومت از مرزهای ملی خود بسا بسا فراتر رفته است و گوش نواز و دلنواز خلقهائی شده است که تا گلو در تار و پود بنیادگرایی دریافتی از این رژیم ولایی قرون وسطائی شده اند.
مردم ایران تاریخا پرچمدار مبارزه آزادیخواهی و رهرو مدرنیته و پیشتاز دموکراسی خواهی و استقلال به مفهوم درست آن در منطقه بوده اند و امروز مقاومت سر فرازشان در پیشاپیش خلقهای منطقه همچنان پرچمدار آزادی و رهایی علیه بنیادهای استبداد و استحمار و استعمارند. باشد که سهم خود را در پیوستن به آنها و یاری و همراهی آنان با شرکت فعالمان در این گردهم آیی عظیم و شکوهمند  ادا کنیم. ما در مقابل تاریخ باید پاسخگو باشیم. آیندگان از ما خواهند پرسید که در حساس ترین مقطع تاریخ که ارتجاع و استعمار با هزاران لطایف الحیل میخواهند به خلقها بفهمانند که هیچ نیستند و هیچ به شمار میایند  ما چه کردیم و به چه بهانه هایی شانه از زیر بار مسئولیت های تاریخیمان خالی کردیم.
دور باد از من و مائی که فشارها، دربدریها و فقر و گرسنگی ها و زندانها و شکنجه ها و اعدام ها و و تجاوزهای بر حریم مردم بیگناه و اعتیاد و و...... را در میان مردممان ببینیم و آرام در ساحل عافیت بیارامیم و فراموش بکنیم هر لحظه و هر دقیقه هزاران هزار کودک بیگناه در معرض بمبهای شقاوت و وحشت شیمیائی و بشکه های انفجاریند.  
دور باد از من و مائی که به بهانه های صد من یک غاز صبح تا شاممان را در ساحل عافیت به پای فیس بوک و دنیای مجازی بگذرانیم و دست ارتجاع را در همه امور زندگی فرد فرد مردم منطقه و دنیا باز بگذاریم. با عزمی جزم پیش به سوی برگزاری هرچه باشکوه تر گرد هم آیی ویلپنت در ۲۷ . ۶ . ۲۰۱۴ پاریس