به بخشهایی از این گزارشهای تکان دهنده که بازگو کننده گوشه هایی از زندگی کودکان محروم در حاکمیت رژیم ضدبشری آخوندی است توجه فرمایید:

در محله دروازه‌غار تهران بازاری مانند وال‌استریت وجود دارد، با این تفاوت که ”این‌جا با بچه تجارت می‌کنند“. کودکانی که از صد هزار تومان تا پنج میلیون تومان خرید و فروش می‌شوند. به گزارش کوتاهی در این باره توجه فرمایید:
در این محله خانه‌ای قرار دارد که حدود ۴۰ تا ۵۰ کودک در آن نگهداری می شوند. هر روز صبح عده‌یی آمده و این کودکان را  اجاره می کنند و دوباره آخر شب آنها را برمی گردانند. از صد هزار تومان تا پنج میلیون تومان“، قیمت کودکانی است که در دروازه غار خرید و فروش می‌شوند. کودکان این محله، وقتی به سن دوازده، سیزده سالگی می‌‌رسند، باید ازدواج کنند این چرخه زندگی کودکان برده است. برده‌هایی که فقط برای کار زاییده شده‌اند. از این کودکان برای کار کردن و گدایی استفاده می‌شود.
گدایان حرفه‌ای برای ”تحریک عواطف شهروندان“، بیشتر از زنان و کودکان برای تکدی‌گری استفاده می‌کنند. کودکانی که برای گدایی تا ماهی یک میلیون تومان اجاره داده می‌شوند. معاون مزدور توسعه خدمات اجتماعی شهرداری تهران، خرید و فروش کودکان برای گدایی را تأیید می کند. البته بدون اینکه کمترین اشاره به علت اصلی این وضعیت بکند. سن کودکان متکدی کاهش یافته و از نوجوانی به سنین کودکی رسیده است. آمارهای غیررسمی تعداد کودکان کار را در ایران ۷ میلیون نفر تخمین می‌زنند. مرکز پژوهش‌های مجلس ارتجاع دو سال پیش تعداد کودکان کار در ایران را ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر اعلام کرده بود.».
روزنامه ابتکار و خبرگزاری مهر - 29 بهمن 92