استان‌های ضربه پذیر همچنان از بی‌آبی می سوزند

بحران آب در حاکمیت فاسد آخوندی هر روز ابعاد تازه تری بخود می گیرد. این وضعیت وخیم درحالی است که نه تنها تمامی قول و قرارهای آخوند روحانی مبنی بر حل مشکل آب، تماما پوچ درآمده، بلکه بدلیل بی کفایتی حکومت و نبود سیاست‌های راهبردی، اجرای هر راه حل مقطعی خود به بروز معضل دیگری ختم گردیده است.

نمونه‌های تبلیغی مانند «پروژه‌های انتقال آب» و یا «باز کردن آب سدها» برای احیای دریاچه ارومیه که ازجمله پروژه‌های سنگین و بسیار غیراقتصادی هستند، تماما در راستای پر کردن جیب سپاه، قرارگاه‌ها و انواع و اقسام شرکت‌های وابسته به این ارگان سرکوبگر می‌باشند.

به یقین بروز گسترده بحران آب ماحصل عدم بارش باران طی یک یا چند سال گذشته در ایران آخوند زده نیست، بلکه نتیجه منطقی روند شکست سیاست‌های رژیم و همچنین نبود چشم‌انداز برای حل این بحران در سراسر کشور می‌باشد.
نمونه‌هایی مانند خشکسالی گسترده رودخانه‌ها، تالاب‌ها و یا دریاچه‌های تاریخی تنها گوشه‌ای از پازل بی‌تدبیری و بلبشو در حاکمیت غارتگر ولی‌فقیه می‌باشند. ابعاد این بحران اکنون به حدی است که رسانه‌های رژیم به‌صراحت از خشکسالی و کمبود آب برای «۳۰ میلیون» ایرانی در کوتاه مدت سخن به میان می‌آورند.

همچنین در تازه‌ترین نمونه باید به وضعیت بسیار وخیم هموطنان امان در استان‌های به‌شدت ضربه خورده کرمان، خوزستان، هرمزگان، اصفهان و یا سیستان و بلوچستان اشاره نمود. اعتراضات به‌حق روستائیان محروم در استان اصفهان برای حقه آب و یا فریادهای مردم به‌جان‌آمده در زرخیزترین استان کشور یعنی خوزستان برای آب و یا وضعیت اسفبار مردم در کرمان و مناطق جنوبی کشور تنها نمونه‌های کوچکی از ابعاد ظلم و ستم آخوندی بر میهن امان می‌باشد.
یک گزارش حکومتی با اعتراف به ابعاد بحران بی‌آبی در سیستان و بلوچستان نوشت: «وضعیت بی‌آبی در زاهدان بحرانی است و در حال حاضر ۸۰۰ روستا، آبادی و ده در زاهدان با بحران بی‌آبی مواجه‌اند و به‌صورت سقایی آبرسانی می‌شوند و این ۸۰۰ روستا ۳ هزار نفر از جمعیت استان را شامل می‌شوند». (خبرگزاری حکومتی ایلنا ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷)

این وضعیت ضد انسانی در حالی است که حاکمیت ولی‌فقیه دستان آلوده انواع و اقسام مافیای آب را برای صدور آب باز گذاشته است. درحالیکه هموطنان ما در بسیاری از مناطق از بی‌آبی و یا کمبود آب، به‌ویژه با آغاز فصل تابستان، رنج می‌برند، باندهای مافیایی ولایت سالانه صدها تن آب به خارج صادر کرده‌اند.
 یک گزارش حکومتی پیشتر ضمن اذعان به این روند مخرب نوشته بود: «فهرست اقلام صادرات غیرنفتی گمرک نشان می‌دهد که ایران در سال گذشته بیش از ۴ هزار و ۷۵۰ تن آب معدنی و آب گازدار را به ۱۲ کشور جهان ازجمله ایالات متحده آمریکا، انگلستان، آلمان، عراق و کویت صادر کرده است». (سایت حکومتی فردا ۱۳ تیر ۱۳۹۶)

همچنین چشم‌انداز برون رفتن از بحران آب در حاکمیت ولی‌فقیه به‌قدری تیره و تار است که اکنون رسانه‌های رژیم زبان به اعتراف واقعیات گشوده اند.
خبرگزاری حکومتی ایسنا (۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷) در مطلبی قدری به عمق فاجعه بی‌آبی رفته و می‌نویسد: «دی ماه سال گذشته هم روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی تکان‌دهنده مدعی شد که ۱۲ استان از ٣١ استان ایران تا ۵۰ سال آینده تمام سفره‌های زیرزمینی آبشان را از دست می‌دهند و با خشک شدن کامل تقریبا نیمی از استان‌های ایران جمعیت زیادی مجبور به مهاجرت هستند. آماری که عیسی کلانتری رییس سازمان حفاظت از محیط زیست هم تقریبا آن را تایید کرده و گفته است: کمبود آب در صورتی که مدیریت نشود، موجب خواهد شد که ۵۰ میلیون نفر از جمعیت ایران ناگزیر به ترک این کشور شوند».