به موازات گرانی باید به تولید داروهای بی کیفیت و غیر استاندارد در رژیم آخوندی اشاره نمود، امری که اکنون بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری حاد مانند «هموفیلی، ایدز، سرطان، گوارشی یا قلبی» را برای تهیه داروهای مؤثر به وضعیت بحرانی کشانده است.

یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به بی کیفیت بودن داروها و به‌ویژه تأثیرات مخرب آنان بر کودکان و نوجوانان می‌نویسد: مُچ «آرسام» سه‌سال‌ونیمه، پنج ماه است خونریزی می‌کند، آن‌قدر که مادر را کلافه کرده، هر چه دارو می‌زند، بی‌فایده است. دارو، مثل آب است روی درد؛ بی‌اثر.
خونریزی زانوی راست «مهدیار» پنج‌سال‌ونیمه هم بند نمی‌آید. تمام تعطیلات نوروز خانواده‌اش را خانه‌نشین کرد، هنوز هم ورم پاهایش آزاردهنده است. مثل مچ پای «علی».
«علی» سه ساله، آرتروز مچ پا گرفته، بیماری‌اش شدید است و داروها جوابگو نیست، همین چند وقت پیش برای بندآمدن خونریزی، مادر، هر هشت ساعت یک‌بار، دارویش را تزریق می‌کرد، خونریزی اما پابرجاست». (سایت حکومتی سلامت نیوز ۱۸ فروردین ۱۳۹۶)

بدین سان ملاحظه می شود که چگونه رژیم آخوندی با راه‌اندازی صنعتی قلابی بنام «داروسازی» با جان میلیون‌ها هموطن دردمند امان بازی می‌کند. این وضعیت بحرانی تنها به بی‌کیفیتی دارو در کشور ختم نمی‌شود، بلکه فاکتور مهمی مانند هزینه‌های سنگین برای تهیه دارو نیز که اکنون به یکی از منابع مهم درآمدهای رژیم تبدیل شده است، نقش دیگری را در این پازل بحران ایفا می‌کنند.

این گزارش در ادامه به نقل از یک خانوار بیمار اینگونه اذعان می‌کند: «قیمت دارو که بالا می‌رود، دوز پایین‌تری هم به ما می‌دهند، وقتی مثلا قیمت دلار بالا می‌رود، این داروها هم گران می‌شود و درنهایت نصف دوز مورد نیازمان را می‌دهند».
این وضعیت به یقین برای بیماران مبتلا به پاره ای بیماری‌های حاد مانند هموفیلی بسیار دردآورتر می‌باشد. برای نمونه مادر یک بیمار هموفیلی ضمن به چالش کشیدن داروهای غیراستاندارد و بی کیفیت ساخت رژیم می‌گوید: «پسرم دچار خونریزی زانوی راست شده، دو هفته آریو سون مصرف کرد، اما اصلا فایده‌ای نداشت، دوباره به او فایبا دادند، اما هنوز همان مشکل را دارد.»
وی سپس می‌افزاید: «این‌طور نیست که همیشه دارو در دسترس باشد، یک‌بار می‌گویند بدهی بیمارستان زیاد شده، یک‌بار می‌گویند داروها در گمرک مانده، بعضی وقت‌ها هم پزشک، یک میزان مشخصی ویال برای بیمار تجویز می‌کند، برای مرکز اسناد پزشکی که می‌بریم، می‌گویند زیاد است، نمی‌دهیم. به ما می‌گویند داروی کمتری استفاده کنید، اما من به بچه‌ام بگویم بازی نکن، زمین نخور؟ نمی‌شود». (همان منبع بالا)

واقعیت در لابلای این جملات همان وجود مافیای دارو در ایران آخوند زده می‌باشد، امری که یک سرآن در دست باندها و آقازاده‌های حکومتی است و سر دیگر آن در دستان دولت آخوند روحانی می‌باشد. پیشتر سایت حکومتی فردا نیوز (۱۰ مرداد ۱۳۹۶) با اعتراف به وجود شبکه‌های مافیایی حکومت در صنعت دارو نوشته بود: «باید گفت که گرانی داروهای وارداتی از وقتی گریبان مردم را گرفته که تصمیم‌گیرندگان اصلی این حوزه، خود در حوزه موضوع تصمیم‌گیری و در بخش خصوصی ذینفع شده‌اند».
این گزارش در ادامه می‌افزاید: «بنابراین باید گفت که متاسفانه مافیای دارو در ایران تبدیل به یکی از قوی‌ترین قطب‌های غیر قانونی در کشور شده و ظاهرا هیچ قدرتی توان مقابله با آن را ندارد. همین مسئله موجب شده تا عده‌ای از مسئولان از این راه پول‌های کلانی به جیب بزنند و بیماران نیازمند به دارو ناچار به واریز مبالغ هنگفت برای تامین داروی مورد نیاز خود شوند».