فراخوان به حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران- بیش از ۵۰۰ تن به فراخوان خانواده های جانباختگان و زندانیان سیاسی پیوستند

بیش از ۵۰۰ تن به فراخوان خانواده های جانباختگان و زندانیان سیاسی پیوستند... اسامی صد نفر از امضا کنندگان

منتشر شده در ۲۴ بهمن ۱۳۹۶
اسامی صد نفر که در ساعات اولیه انتشار فراخوان، حمایت خود را اعلام کردند به شرح زیر است:

دکتر محمد ملکی، راحله فرج زاده طارانی (خواهر شهرام فرج زاده طارانی)، داود فرهادپور، فائقه ملک محمدی، نرگس جوانبخت، گلی ابراهیمی، پروین نخستین، رضا اولیا، محمد اقبال، کاوه جویا، اعظم دفین، رضوان مقدم، رضی جعفرزاده، نسرین فرهومند، اسفندیار درفشی، منوچهرشکوری، شفیقه جعفرزاده، احمد نصیری، مریم منشیان، ندا سلطانی، هما البرزی، عباس صداقت، مرجان، مسلم اسکندر فیلابی،

حسین سعیدیان، کمال الماسی نیا، پرهام گیلانی، یزدان سرد شدی نیا، فرید یزدان پناه، علی رضا اعظمی، مازیار میرزاده، مانا ارجمند، انورمیر ستاری، لیدا انصاری، سلماز اسکندری، یزدان سردشتی نیا، پویان سردشتی نیا، پدرام سردشتی نیا، پرویز قنبری، حسین جهانسوز، حمیدرضا طاهرزاده، زری اصفهانی، شکوفه آذر، زینت میرهاشمی، فرنگیس مرادی، عبدالعلی معصومی، لیلا جمشیدی، سارا سیاهپور، ساقی لقایی، فریبا راد، کیوان رشیدی، یاشار بالاخانی، زهرا فیاض، حسن محمدی، هایده طالب زاده، مرتضی عباسی، نسرین بهمن پور، عزیز پاکنژاد، صمد پاکزاد، زانیار سهرابی، فاطمه پروانه حاجیلو، میترا اعتضاد، مینو بهادری . مانیا بهادری، فاضله رسولی، زهرا لطفی، ناهید همت آبادی، نسرین سیفی، فرشته نظام ابادی، نسرین پازوکی، مسعود عرب چوبدار، حسین فرشید، فریدون ژورک، مهدی سامع، نسترن شکوهی، امیرعلی مرادی، محبوبه مرادی، ناهید مرادی، فریده مرادی، بهرام مودت، یاسمین زهرا قادری، تینا کاظمی، شایان صدیق، سحر زکیخانی، کارما پاکروان، مهین حضرتی، احسان غنی زاده، محسن پاکروان، کوروش فرزین، جهانگیر لقایی، پوران ابراهیم زاده، محمد حسین توتونچیان، حسین یعقوبی، منشور وارسته، پروین رجبی، حسین پهلوان، سینا دشتی، فرزانه دشتی، محمد قرائی، مینا انتظاری، مهناز باقری

متن فراخوان:
فراخوان به حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران
مردم ایران با خیزش در دیماه ۹۶ نشان دادند که کارد به استخوانشان رسیده است . طی چهل سال فرصتهای گوناگونی به حکومت دادند .اما حکومت در پاسخ به اعتماد و صداقت مردم چه کرد؟ نخست آنکه در دهه ۶۰ به نام حفاظت از انقلاب، هزاران مرد و زن را آشکار و نهان اعدام کرد. سپس موذیانه و در خفا به غارت دارایی های مردم پرداخت که به مرور باعث گسترش فقر و سپس فحشا گردید . با نمایشی موهن، مردم را به انتخاب بین بد و بدتر مجبور کرد. حکومتی که چوبه های دار را در کوی و برزن برافراشته و هر روز خون جوانی را بر زمین ریخت، با وعده های دروغین و شعبده بازی های رنگ به رنگ کاسه صبر مردم را لبریز کرد . بی کفایتی اش در حل بحرانهای معیشتی مردم، همزمان با اختلاسهای نجومی باعث شکاف عمیق طبقاتی شد. به عبارتی جمهوری اسلامی در مدتی کمتر از چهل سال فقر را در سراسر سرزمینمان گسترد. اینک مردم ایران یکصدا و هماهنگ فریاد میزنند که حکومت اخوندی نمیخواهند . شیران دلیر در خیابانهای سراسر ایران میغرند و میگویند تحت هیچ شرایطی این حکومت خونریز که همه خانواده های ایرانی را به شکلی داغدار عزیزانشان کرده نمیخواهند.اینک مادرانی که عزیزانشان دستگیر شده اند با شهامت و قدرت پشت زندانها ایستاده و آزادی بی قید و شرط فرزندانشان را فریاد میزنند . هر پیکر بی جانی که تحویل خانواده شده و به خاک سپرده میشود صفیر و سوتکی است برای سرود آزادی . دیگر سیاست النصر بالرعب جانیان حکومتی کارایی ندارد . مردم ایران متحد شده و میخواهند دامن میهن خویش را از لوث وجود نحس حکومت اسلامی پاک کنند .
در چنین شرایطی ما امضا کنندگان این نامه به عنوان بخشی از مردم ایران به مردم جهان میگوییم:
حاکمیت جمهوری اسلامی نماینده مردم ایران نبوده و مشروعیت خود را نزد مردم از دست داده است .میدانیم که مردم شریف جهان با فشار به دولتهای خویش از قیام آزادیبخش مردم ایران حمایت خواهند کرد . همه باید بدانند که ایرانیان دیگر اجازه غارتگری به ظالمان نداده و از این پس زیر بار هیچ قرارداد اقتصادی و سیاسی که به امضای مقامات جنایتکار جمهوری اسلامی رسیده باشد نخواهند رفت . تنها فرصتی که برای ضحاک زمانه و نوچه هایش مانده این است که در زندانها را باز کرده و فرزندان مردم را به آغوش خانواده هایشان برگردانده و بساط خویش را جمع کند . بی شک تک تک مقامات در دادگاهی صالح و عادل محاکمه خواهند شد . زمان پاسخگویی فرا رسیده است .
مردم ایران یکدل و یکصدا با اتحاد و همبستگی کامل، اراده کرده اند که قاتلین فرزندانشان را به زباله دان تاریخ سرازیر کنند .
مزدوران دون پایه حکومت نیز باید سلاح و باطوم را بر زمین گذاشته و به آغوش مردم بازگردند . در غیر اینصورت دچار قهر مردمی خواهند شد که پاسخ مشت را با مشت خواهند داد .
ما با تمام امکانات و توان خویش از خروش و خیزش مردم ایران در شهرهای کوچک و بزرگ حمایت میکنیم . چرا که تنها امیدمان به دستهای پر توان مردم است . مردمی که یکصدا فریاد نه به حکومت غیر مردمی اسلامی سر داده اند . خون هزاران سیاوش بیگناه پشتیبان درفش دادخواهی خواهد بود .
ما با تکیه بر یکدیگر پرچم آزادی را در قلب سرمینمان خواهیم نشاند. دیکتاتور باید به پایان خویش بنگرد.

شهین مهین فر و ایرج تاجمیر (مادرو پدر امیرارشد تاجمیر). شعله پاکروان (مادر ریحانه جباری ). شهناز اکملی و محمد کریم بیگی ( مادر و پدر مصطفی کریم بیگی ) راحله راحمی پور (خواهر حسین راحمی پور). معصومه نعمتی و حسین دائمی ( مادر و پدر آتنا دائمی) سیمین عیوض زاده (مادر امید علیشناس). فرنگیس مظلوم (مادر سهیل عربی) مرجان داوودی (مادر زانیار سهرابی). جلیله جعفری (مادر بزرگ ریحانه جباری ) . سید هاشم خواستار (نماینده ی معلمان ازاده ی ایران) .محمد رضا بیات ( زندانی سیاسی دهه ی شصت و معلم اخراجی) زنجان. بهنام ابراهیم زاده (عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل کارگری و فعال حقوق کودک). سعید آزادی (معلم)