آنها هم‌چنین تأکید کردند که اتحادیه اروپا باید از معامله با شرکت‌ها و افراد وابسته به سپاه پاسداران و ارگان‌های سرکوبگر حکومت آخوندی خودداری کند و استمرار و گسترش روابط سیاسی و اقتصادی با رژیم را به آزادی زندانیان و توقف اعدام مشروط کند.
امضاکنندگان این بیانیه عبارتند از:
لرد تونی کلارک، رئیس پیشین حزب کارگر انگلستان، عضو ارشد مجلس اعیان
لرد کارلایل عضو مجلس اعیان انگلستان،، داری رتبه مشاورت ملکه،
بارونس هریس، عضو مجلس اعیان انگلستان، معاون پیشین سخنگوی مجلس اعیان
لرد آلتون عضو مجلس اعیان انگلستان
لرد مگینس، عضو مجلس اعیان انگلستان
لرد سینگ عضو مستقل مجلس اعیان انگلستان
لرد کاتر، عضو مجلس اعیان انگلستان
راجر لاینز رئیس پیشین اتحادیه های اصناف کل انگلستان ( تی یو سی) متشکل از فدراسیون بیش از ۵۰ اتحادیه سراسری و بیش از ۶ میلیون تن از کارکنان در انگلستان و ولز
مارتین پاتسلت، عضو کمیته حقوق بشر مجلس فدرال آلمان
پروفسور هورست تلچیک، رئیس پیشین کنفرانس امنیتی مونیخ و مشاور صدر اعظم آلمان،
زابینه لویت هویزر اشنارنبرگر، وزیر پیشین دادگستری آلمان
سناتور لوییجی کومپانیا عضو کمیسیون خارجی سنای ایتالیا
سناتور والریا کاردینالی عضو سنای ایتالیا
ماریانو رابینو عضو کمیسیون خارجی پارلمان ایتالیا
نیکولا چیراچی نماینده پارلمان ایتالیا
آنتونیو ماتارلی عضو کمیسیون اتحادیه اروپا در پارلمان ایتالیا
مارچین شیوینچسکی، شهردار پیشین ورشو، وزیر پیشین تجارت خارجی و نماینده پارلمان لهستان
دکتر یوآنا موخا Joanna Mucha، نماینده پارلمان لهستان، وزیر پیشین ورزش و توریسم
سناتور جری هورکان نایب‌رئیس کمیته بودجه سنای ایرلند
دکتر اگیدیوس واریکیس، نایب‌رئیس کمیسیون خارجی پارلمان لیتوانی، گزارشگر ویژه حقوق بشر در مجمع پارلمانی شورای اروپا
رومئو نیکوآرا نماینده ارشد پارلمان رومانی، رئیس گروه پارلمانی رومانی برای ایران دموکراتیک
اینگرید بتانکور، کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا
ماریو گالئا، نماینده پارلمان مالت، از سخنگویان حزب اصلی اپوزیسیون
دکتر هرمان سکیاوونه Hermann Schiavone، نماینده پارلمان مالت
مایک هنکاک، معاون پیشین کمیته سیاسی مجمع پارلمانی شورای اروپا از انگلستان
برایان بینلی، نماینده پیشین پارلمان انگلستان
اتو برنهارد، عضو هیأت‌رئیسه بنیاد کنراد آدنائر، نماینده پیشین مجلس فدرال آلمان
لئو داتسنبرگ، نماینده پیشین مجلس فدرال آلمان
پائولو کازاکا، نماینده پیشین پارلمان اروپا از پرتغال
الیزابتا زامپاروتی عضو کمیته منع شکنجه شورای اروپا
سرجو دلیا دبیر انجمن به قابیل دست نزنید-ایتالیا
بیانیه مشترک کنفرانس پارلمانترهای کشورهای اروپا درباره قیام مردم ایران
در فوریه ۱۹۷۹ انقلاب مردم ایران برای سرنگونی دیکتاتوری شاه، پیروز شد. از آنجایی که شاه رهبران همه جنبش‌های دموکراتیک را اعدام و زندانی کرده بود، خمینی و آخوندهای وابسته به او فرصت یافتند، انقلاب را از مسیر خود منحرف کنند و یک حکومت مذهبی را جایگزین آن کنند. قسمت عمده ۱۲۰ هزار اعدام سیاسی مبارزان انقلاب سال ۷۹ بودند. قریب به ۴ دهه است که رژیم ایران رکورددار اعدام در جهان است و ۶۴ بار توسط ملل متحد محکوم شده است.
به‌رغم این سرکوب وحشیانه، مقاومت مردم نه تنها از بین نرفت، بلکه هم‌چون آتش زیر خاکستر در انتظار فرصت مناسب بود. جهان در ژانویه ۲۰۱۸ با موجی از قیام و تظاهرات در ایران مواجه شد که به‌سرعت به ۱۴۰ شهر گسترش یافت. مردم با شعارهایی مانند مرگ بر خامنه‌ای، مرگ بر روحانی، مرگ بر دیکتاتور، سوریه را رها کن فکری به حال ما کن... خواست خود یعنی سرنگونی تام و تمام رژیم آخوندی را به نمایش گذاشتند.
۸۰۰۰ تن از تظاهرکنندگان دستگیر و ۵۰ تن کشته شدند که ۱۲ تن از آنان زیر شکنجه جان باختند. رئیس سازمان زندان‌های رژیم، دستگیری ۵۰۰۰ نفر را تأیید کرد. به‌رغم این سرکوب وحشیانه، روزهای اول و دوم فوریه بار دیگر بسیاری از شهرهای ایران صحنه تظاهرات ضد حکومتی و درگیری بین مردم و نیروهای سرکوبگر بود. از سوی دیگر همه‌روزه اکثر شهرهای ایران، شاهد اعتصاب‌ها و اعتراضات کارگران و زحمتکشان است. وزیر کشور رژیم گفت، گاه این اعتراضات به روزی ۱۵۰ مورد می‌رسد.
این اعتراضات در کنار وضعیت رو به وخامت اقتصادی رژیم مانند بیکاری و گرانی، رژیم ایران را وارد مرحله پایانی کرده است. ارز رسمی کشور در یک ماه گذشته بیش از ۱۵ درصد سقوط کرده است. روز ۳۱ ژانویه روحانی رئیس‌جمهور این رژیم هشدار داد که رژیم با نشنیدن صدای مردم ممکن است به سرنوشت رژیم شاه دچار شود. این اظهارات از سوی کسی که از روز اول جزو خشن‌ترین باندهای حکومتی بوده است، به‌خوبی از وضعیت شکننده این رژیم خبر می‌دهد.
پس از شروع قیام در مشهد در روز ۲۸ دسامبر، نماینده خامنه‌ای گفت، مردم با «فراخوان مجاهدین که رهبر آن یک زن است به خیابان» آمده‌اند و روز ۲ ژانویه روحانی در تماس تلفنی، از رئیس‌جمهور فرانسه خواست که علیه سازمان مجاهدین خلق ایران که آن‌را به برانگیختن تظاهرات اخیر متهم کرد، دست به اقدام بزند... (خبرگزاری فرانسه).
روز ۹ ژانویه خامنه‌ای گفت، مجاهدین سازماندهندگان قیام در ایران بوده‌اند؛ آنها «از ماه‌ها قبل آماده بودند... که سازماندهی کنند، بروند این و آن‌را ببینند. کسانی را در داخل نشان کنند...». وی در این سخنرانی دستگیرشدگان را تهدید به اعدام کرد. روز ۲۷ ژانویه معاون سپاه پاسداران گفت، در شهرهای مختلف اکثراً زنان مجاهد فعال بوده‌اند.
در چنین شرایطی، ما از فراخوانهای خانم مریم رجوی در شورای اروپا در ۲۴ ژنویه ۲۰۱۸ حمایت می‌کنیم آنجا که از شورا و اتحادیه اروپا و دیگر مراجع بین‌المللی خواست تا اقدامات مؤثر و تصمیمات لازم‌الاجرایی را برای وادار کردن دیکتاتوری حاکم بر ایران به آزاد کردن زندانیان قیام، به‌رسمیت‌شناختن حق آزادی بیان و اجتماعات و پایان‌دادن به سرکوب زنان و حجاب اجباری اتخاذ کنند.
اتحادیه اروپا باید از معامله با شرکت‌ها و کسانی که وابسته به سپاه پاسداران و ارگان‌های سرکوب هستند خودداری کند و استمرار و گسترش روابط سیاسی و اقتصادی را به آزادی زندانیان و توقف اعدام مشروط کند. ما هم‌چنین خواهان تشکیل یک کمیته بین‌المللی ملل متحد برای تحقیق در مورد بازداشت‌شدگان و مفقودان قیام هستیم.
