رحمان کریمی: از ما به رسوایی ــ یک پرسش

            از ما به رسوایی

 

شب اگر حادثه یی بیدار است

بدان سبب است که ما دیریست

بی خویشتن به آرامشی نه چونان مرگ

ــ که گوارامان باد ــ

هرگز، هرگز نخفته ایم

آری نخفته ایم تا شما ای فردایان !

بدانید که ما خود نیز فاجعه را دریافتیم

از ما به رسوایی یاد مکنید

از ما،

به رسوایی .

 

            یک پرسش

 

آیا صدای باد

در باغ این تباه

نمی توفد تا بداند

هر هرزه، گیاهی نیست

هر بیابان، باغی ؟