حاکمیت خامنه ای - سقوط 6 پله ای در توسعه دولت الکترونیکی

از داده های بین المللی چنین استنتاج می شود که ظاهرا پایانی برای سقوط ایران در رشته های مختلف در رده بندی های جهانی متصور نیست. در تازه ترین نمونه آن، بخش اقتصادی در سازمان ملل متحد اعلام کرد که «رتبه ایران در توسعه دولت الکترونیک» ۶ پله دیگر سقوط کرده ودر جایگاه ۱۰۶ در میان ۱۹۳ کشور جهان قرار گرفته است.

دولت الکترونیک دراصل ترجمان همان «کسب و کار الکترونیکی در یک کشور» است که از جمله وظائف آن برای نمونه «کاربرد فن آوری اطلاعات و ارتباطات برای ارتقاء کارایی، اثر بخشی، شفافیت تبادلات و تعاملات اطلاعاتی بین دولتها و درون دولت» و یا « خدمات دهی و تبادل اطلاعات به صورت درون یا برون سازمانی» است. ( دانشنامه ویکی پدیا)
همچنین شاخص های جهانی برای «توسعه دولت الکترونیک که بر سه اصل، سرمایه انسانی، زیرساخت های مخابراتی و خدمات آنلاین» استوار شده اند، اکنون در حاکمیت عقب مانده ولایت فقیه به رتبه ۱۰۶ در میان ۱۹۳ کشور جهان پس رفت کرده است.
یک سایت حکومتی ضمن اعتراف به این واقعیت از جمله نوشت: «مقدار شاخص خدمات آنلاین در سال ۲۰۰۴ برای ایران ۰/۱۶ بوده که در سال ۲۰۱۴ به ۰/۳۷ و در سال ۲۰۱۶ به ۰/۳۳ رسیده است که از مقدار میانگین جهانی ۰/۱۳ کمتر است». این گزارش در ادامه می افزاید: «رتبه ایران در این شاخص با شش پله تنزل نشان‌دهنده این موضوع است که سایر کشورها با سرعت بیشتری از کشور ما در حال حرکت به جلو در حوزه دولت الکترونیک هستند».
( خبرگزاری حکومتی مهر ۲۵ بهمن ۱۳۹۵)
همچنین لازم به ذکر است که این وضعیت بحرانی نیز برای دو مولفه دیگردر ارزیابی های جهانی برای ایران تحت حاکمیت آخوندی صادق می باشند. زیرا براساس داده های سازمان ملل متحد، شاخص زیرساخت‌های مخابراتی «در سال ۲۰۱۴ به ۰/۲۹ و در سال ۲۰۱۶ به ۰/۳۵ رسیده است». به موازات آن نیز مقدار شاخص سرمایه انسانی در « سال۲۰۰۴ برای ایران ۰/۷۳ بوده که در سال ۲۰۱۴ به ۰/۶۸ کاهش‌یافته» است.


براین منظر اکنون بخوبی میتوان به تبعات مخرب سیاست های سرکوبگرانه دیکتاتوری خامنه ای در زمینه خدمات آنلاین و زیرساخت های مخابراتی نه تنها برای دولت های دست نشانده، بلکه برای عامه مردم نیز رسید، امری که بسیاری از هموطنان امان و بویژه جوانان با انواع و اقسام سیستم های کنترل، فیلترینگ و یا عدم دسترسی به خدمات روزمره در شبکه های آنلاین آن را بخوبی لمس می کنند.
این وضعیت بحرانی در حالی است که برای نمونه کشورهایی مانند انگلیس و یا اطریش که در صدر جدول جهانی قراردارند، دارای شاخص هایی معادل ۰/۹۱ بوده که در نوع خود بهترین دستاورد ممکن برای کاربران و خدمات دهندگان و یا سازمان های دولتی می باشند.
همچنین باید به رتبه ایران در سطح منطقه ای نیز اشاره نمود که وضعیتی بسیار خراب تر از رتبه جهانی را داراست. برای نمونه در زمینه زیر ساخت های مخابراتی در منطقه، ایران در رتبه ۱۷ و در زمینه هایی مانند خدمات آنلاین و توسعه انسای به ترتیب در رتبه های ۱۵ و ۱۶ قرارگرفته است.