سخنان هماهنگ شده روز گذشته  آخوند روحانی و رفسنجانی نه تنها دیگربار گوشه ای از جنگ قدرت میان باندهای متخاصم در درون رژیم آخوندی را به نمایش گذاشت، بلکه بخوبی نمایانگر هراس و وحشت تمامی سران رژیم از اوضاع بحرانی و روند روبه رشد حرکت های اعتراضی معلمان، کارگران، دانشجویان و اقشار مختلف در شهرهای  میهنمان می باشد. امنیتی ترین رئیس جمهور ملایان که اکنون از تنفر عمومی نسبت به رژیم دلهره عجیبی گرفته است، شیادانه با به زیر سوال بردن خطوط قرمز ولی فقیه از جمله گفت: «می‌شود به هر کسی گفت که تو مجتهدی و می‌توانی اجتهاد کنی آن وقت سنگ رو سنگ بند نخواهد شد؛ نمی‌توانیم به قوه قهریه نظام که دستبند و کلت همراهش است بگوییم بیا و اجتهاد کن این‌گونه نمی‌شود». وی در ادامه با اشاره به سانسور گسترده اینترنت افزود: «اینترنت و ابزار جدید یک شمشیر دو لبه است که هم می‌تواند سود داشته باشد و هم می‌تواند خطرناک باشد که یکی از وظایف مهم آموزش و پرورش این است که نحوه استفاده درست از این ابزار را به جوانان و نوجوانان ما آموزش دهند. متاسفانه ما یکسری سخت‌گیری‌هایی را می‌کنیم که مثلا می‌گوییم نمی‌شود زبان را یاد گرفت خوب در این صورت دانش‌آموز می‌رود در کلاس‌های خصوصی زبان را یاد می‌گیرد اینکه بگوییم الا و بالله باید یک زبان فارسی یاد گرفته شود و هر کسی هم که در دنیا این زبان را نمی‌فهمد مشکل خودش است و برود یاد بگیرد راه صحیح نیست. حالا این فرض را قبول می‌کنیم که به خاطر برخی از محدودیت‌ها نمی‌توان برخی از هنرها را در مدارس یاد داد ولی این را نیز بدانیم که جوانان ما هنر را دوست دارند و می‌روند در کلاس‌های خارج از مدرسه آن را فرا می‌گیرند. حتی اگر کلاس‌ها را دو قفله کنیم او می‌رود در خانه دوستش کلاس می‌گذارد و جمع می‌شوند و هنر را یاد می‌گیرند پس محدود کردن هنر نیست مصون کردن هنر است.