بنا به این گزارش رژیم ایران به جای تکیه بر ابزار سنتی سیاستمداری، برنامه خود را از با مساجد و هیات‌های مذهبی پیش می‌برد. استفاده از طلبه‌های ایرانی و لبنانی به عنوان ماموران غیررسمی، موضوعی جدید نیست. محسن ربانی نخستین آخوندی بود که به آمریکای لاتین رسید. وی در سال ۱۹۸۳ برای هدایت مسجد التوحید و کار به عنوان بازرس گوشت حلال در بوئنوس آیرس وارد آرژانتین شد. هر دو کار بی‌خطر نشان می داد، اما ربانی با انفجار بمب در یک مرکز فرهنگی یهودیان در پایتخت آرژانتین در سال ۱۹۹۴، ارتباطی تنگاتنگ داشت.
به نوشته نشنال اینترست ”ربانی تنها نبود. زمانی کوتاه پس از ورود او به بوئنوس آیرس، طلبه دیگری به نام شیخ طالب حسین الخزرائی، به بزریل رفت. آلبرتو نیسمان داستان آرژانتین – که چندی پیش کشته شد – در گزارشی درباره شبکه‌های رژیم ایران در آمریکای لاتین در سال ۲۰۱۳، از هر دو آن‌ها نام برد“.
نشنال اینترست اضافه کرده است:‌«نقش دوگانه آخوندهای شیعه به عنوان فرستادگان مذهبی و سیاسی در سال ۲۰۱۰ برجسته شد، زمانی که وزارت خزانه داری آمریکا شیخ دیگری را به عنوان نماینده حزب الله در آمریکای لاتین معرفی کرد و گفت بلال محسن وهبی «اطلاعات و دستور العمل‌ها را بین رهبران حزب الله در لبنان و عناصر حزب الله در آمریکای جنوبی رد و بدل می‌کرد» و بر فعالیت‌های ضداطلاعاتی در جبهه سه گانه آرژانتین، برزیل و پاراگوئه نظارت داشت. او به فعالیت تبلیغی–مذهبی خود بدون مانع ادامه میدهد“.».
به نوشته این نشریه آمریکایی ”البته آن‌ها تنها نیستند. در کنار ده‌ها آخوند شیعه ایرانی و لبنانی، نسل جدیدی از طلبه‌هایی که در محل متولد شده‌اند، به آن‌ها پیوسته‌اند. کسانی که به اسلام می‌گروند بطور منظم با هزینه رژیم ایران برای حضور در حوزه‌های علمی به قم فرستاده می‌شوند، و به عنوان فرستادگان غیررسمی رژیم ایران به کشور‌هایشان باز می‌گردند“.