عید نوروز و اوّل سال است/
         روز عیش و نشاط اطفال است
همه آن روز رخت نو پوشند/
       چای و شربت به خوشدلی نوشند
  پسر خوب, روز عید اندر,/
           رود اوّل به خدمت مادر
  دست در گردنش کند چون طوق/
     سر و دستش ببوسد از سر شوق
گوید این عید نو, مبارک باد/
      صد چنین سال نو ببینی شاد

بعد آید به دستبوس پدر/
   بوسه بخشد پدر به روی پسر
پسر بد چو روز عید آید/
    موقع دید و بازدید آید:
نه پدر دوست داردش نه عمو/
     نه کسی عیدی آورد بر او
عیدی آن روز حق آن پسر است/
   که نجیب و شریف و با هنر است
ــــــــــــــــــــــــــ
*(کتاب سوّم ابتدایی، چاپ وزارت فرهنگ، سال 1335، ص200).

 

در مدرسه*

ایرج میرزا


اندر سر درس گوش می باش/
   با هوش و سخن نیوش می باش

می کوش که هر چه گوید استاد/
    گیری همه را به چابکی یاد

هر طفل که قدر وقت دانست/
     دانستن قدر خود توانست

هر چیز رود ز دست انسان/
    شاید که به دست آید آسان

گر وقت رود ز دست، ارزان/
       با هیچ گُهر خرید نتوان

در عهد شَباب (=جوانی) چند سالی/
     کسب هنری کن و کمالی

تا آن که به روزگار پیری/
   در ذلّت و مسکنت نمیری

 روزی که در آن نکرده ای کار/   
      آن روز ز عمر خویش مشمار
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* (کتاب چهارم ابتدایی، چاپ وزارت فرهنگ، سال 1335، ص97)