محمد قرائی:‌ از"کجا" تا "به کجا! "

امروز هفده ژوئن، یادآور کودتای ننگین ارتجاع و استعمارعلیه مقاومت عادلانه و خونچکان ایران است.

چهارده سال قبل در چنین روزی دولت وقت فرانسه با هجوم بی‌سابقه و شرم‌آور به پایگاههای مجاهدین و مقاومت یوش برد. پیش از این، کشورهای اشغال کننده عراق پایگاههای ارتش آزادی را به‌کرات بمباران کرده و بسیاری را شهید و مجروح کرده بودند. در یک تقسیم خیانت بار درخدمت به آخوندهای وطن فروش، حالا نوبت فرانسه بود که بال سیاسی مقاومت سترگ مردم ایران برچیند. ارتجاع غدارواستعمارغارتگرقصد نابودی تام و تمام مقاومت را نموده بودند. شبی تاریک وبیم موج و گردابی هولناک در مقابل مجاهدین و مقاومت دهان باز کرده بود. زمنجنیق فلک سنگ فتنه می‌بارید.

به نظرمیرسید که قرار دادن مجاهدین در لیست سیاه، افاقه نکرده بود. گویی که قتل‌عام هزاران هزاز قهرمان سربدار در سایه سار سکوت مشمئزکننده حامیان غارتگر چاره‌ساز نبود.

نگاهی از اعماق به این دوران فروریزی ارزش‌ها، نفس‌ها را در سینه حبس می‌کند. قلب‌ها ازفشار نامردان و خائنان دوران تا حلقوم انسان بالامی آید. روزهای بعد از این حادثه تاریخی، شعله‌های سرکش ژوئن‌های شیفته ندا، صدیقه، نادر و حمید و... توطئه‌های سنگین شیخ و حامیان غارتگرش را سوخت و خاکستر کرد. مجاهدین و رهبری پاکبازشان قوقنوس وار و خونین بال دیگربار به پرواز درآمدند. قلمی کردن هر آن چه در این دوران نکبتی بر مقاومت سترگ مردم ایران از جانب مرتجعین و مماشاتگران وارد آمد مثنوی هفتاد من کاغذ می‌طلبد و از حوصله این نوشتار خارج است.

در آستانه برگزاری کهکشان کهکشان‌ها در پاریس در اول جولای دوهزارهفده قرار داریم.
خیلی دور نروم، پارسال در چنین روزهایی خامنه‌ای برای برون‌رفت از بحران‌های لاعلاجش مثل همیشه قلب تپنده جنبش مردم ایران- لیبرتی- را موشک‌باران کرد. قبل از آن با تحریم مواد غذایی، دارویی و حتی سوخت در گرمای وحشتناک تابستان عراق، تلاش کرده بود عرصه را بر مجاهدین تنگ و تنگتر کند. آرزوی ارتجاع و استعمار تسلیم بی‌قیدوشرط و یا غرقه در خون مجاهدین بود ولا غیر!
سرکوب و شکنجه زندانیان مجاهد و مبارز در سیاهچالهای رژیم قرون‌وسطایی کما فی السابق ادامه داشت. چرخه دستگاه مماشات و بند و بست اوبامای با اونا، آرام و قرار نمی شناخت.

مقاومت و رهبری هوشیار و پاکبازش برای خنثی کردن توطئه‌های قاتلان حرث و نسل مردم ایران شب و روز نمی شناختند. در چنین شرایطی بود که کهکشان سال نودوپنج برگزار گردید و افتخارها آفرید.

امروز به یمن رنج و شکنج مجاهدین و مبارزین در رابطه با ایران و ایرانی، مشهود است که تاریخ به‌کلی ورق خورده است. مجاهدین و ارتش آزادی درمهاجرتی تاریخی و پیروزمند توطئه‌های رنگارنگ آخوندها را پشت سرنهاده و تمام‌عیار برای نبرد نهایی سرنگونی خیز برداشته‌اند.
رفسنجانی لنگر نظام و ملیجک دربار خمینی در جوار پدرعمامه دارش مدفون شده است.
پرچم‌های خونرگ جنبش دادخواهی بر هر کوی و برزنی به اهتزاز درآمده است. غارت‌شدگان، دانشجویان، کارگران، بازاریان و قاطبه مردم ایران درجای جای وطن بپاخاسته اند. شقه و شکاف در راس هرم ملایان بیداد می‌کند. قوزبالاقوز برای چادرنشینان خیمه ولایت، مصوبه مجلس سنای آمریکاست که آب در لانه مورچگان انداخته است.
لایحه اس ۷۲۲ که برای حسابرسی از رژیم آخوندی در زمینه موشکی، تروریسم و نقض حقوق بشر ارائه شده، تحریم‌های جدیدی را بر سپاه پاسداران به خاطر اعمال تروریستی‌اش اعمال خواهد کرد.

روزگاری بود خامنه‌ای و پاسدار تیرخلاص زنش، به ظاهر تره هم برای تحریم‌های غرب خرد نمی‌کردند. احمدی‌نژاد و اربابش ولی‌فقیه از این قطعنامه‌ها با عنوان کاغذ پاره یاد می‌کردند.
امروز اما زمانه به‌کلی دگرگون شده است. اعوان و انصارآخوند هفت‌خط، هنوز لایحه تحریم‌های ایران به قانون تبدیل نشده مشغول عمامه بر زمین کوبیدن هستند. نگاهی به موضع‌گیری‌های مسئولین و رسانه‌های رژیم بسیارگویاست:
سایت رجانیوزآخوندی می‌نویسد، سیاه چاله تحریم تصویب شد/ تحریم‌ها گریبان چندین هزار فرد و نهاد را خواهد گرفت؟/ برجام به شکل آشکاری نقض شده است.
کیهان پاسدار شریعمتدار با ترس و لرز فغان برمی‌دارد که درخت برجام میوه داد! تحریم‌های بی‌سابقه آمریکا علیه ایران در جریان است!
شلیک سنای آمریکا با «اس.۷۲۲» به قلب برجام. (خبرگزاری فارس)
اتحادیه اروپایی اگربخواهد هم نمی‌تواند برای نقض برجام توسط آمریکا کاری کند/ با نسل جدید و گسترده‌ای از تحریم‌ها مواجهیم/ آبی از هیئت نظارت بر برجام گرم نمی‌شود. (ایزدی کارشناس ملاها)

فدای بیکران و هوشیاری رهبری پاکباز مقاومت، رنج و شکنج اسیران، خون سرخ شهیدان و ایستادگی شگرف مجاهدان و مبارزان، جهان و جهانیان را به این نقطه رساند که با بودن این جرثومه‌های تباهی و فساد، منطقه و جهان رنگ صلح و مسالمت به خود نخواهد دید. قدم بعدی این است که ینگه‌دنیا و از ما بهترون! را به این نتیجه منطقی برسانیم که بدون داشتن یک الترناتیو دموکراتیک و رهبری شایسته، امکان رسیدن به خواسته مشترک ما وجهان آزاد که صلح در منطقه و جهان باشد در چشم‌انداز نیست. بدیهی است این امر شدنی نیست مگر با تکیه بر اصل "طلایی کس نخارد پشت من جزناخن انگشت من"

برای حمایت از ا آلترناتیو مشروع و دموکراتیک شورای ملی مقاومت ایران، پیش به‌سوی شرکت فعال در کهکشان اول جولای پاریس با شعار یک نفر بیشتر!

اگر مقاومت ایران توانست خمینی را از ماه روانه چاه کند. اگر مجاهدین توانستند لیست سیاه تروریستی را پاره پاره کنند. اگر نوشاندن جام‌های بلورین زهراتمی و زهرآتش بس کار مجاهدین بود. اگر خون‌های جوشان صد و بیست هزار شهید، جلاد را به لرزه درآورده است. پس برماست که در روزهای مولای متقیان علی، برخیزیم و بگوییم یا علی مدد!
 پیش به‌سوی حمایت از آلترناتیو و رئیس جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی در ویلپنت پاریس با شعار "می‌توان و باید"