در این میان "انتخاب آخوند محمد یزدی قاضی‌القضات دژخیم سابق رژیم به‌عنوان رئیس این نهاد نمونه گویائی از این بحران است.
انتخاب این آخوند 83 ساله، پس از ماه‌ها جنگ و جدال‌های جدی در میان رأس این نظام مفلوک، در سراسر رسانه‌ها و نهادهای حکومت آخوندی، گویای این واقعیت است که باند خامنه‌ای حتی برای نجات خویش حاضر به تقسیم قدرت با افرادی که در طی عمر این رژیم و تحت عناوین مختلف، و گاها با پزهای مدره و پراگماتیسم، چه در سطح داخلی و چه در سطوح خارجی، و در تلاش و کوشش شبانه‌روزی برای جلوگیری از سرنگونی رژیم از هیچ تلاش فروگذار نمی‌کردند، تقسیم کند.
اما وقاحت علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی، که بارها با تودهنی ولایت "دست‌نشانده خود" روبرو شده است بیش‌ازپیش قابل‌تأمل است.
وی که خود در سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ در مقام ریاست این نهاد قرار داشت، پس از وادادن‌های متعدد در برابر تودهنی‌های دریافت کرده از سوی باند خامنه‌ای، در انتخابات ریاست جمهوری و ... خوش‌خیالان تصور می‌کرد که اکنون‌که رژیم در سراشیبی سرنگونی افتاده است، برحسب نیاز نیز که شده، وی را به‌عنوان مقام رهبری خبرگان و بدون هیچ رقابتی و مقابله‌ای بر خواهد گزید و گمان می‌کرده کسی درباره ریاست او تردید ندارد.
به‌ویژه پس‌ازآنکه آخوند جنتی خود در برنامه تلویزیونی" شناسنامه" در اظهارنظری متفاوت با مواضع گذشته خود، به بی‌لیاقتی خود اعتراف کرده بود و گفته بود: "من به درد این کار نمی‌خورم و آمادگی برای این کارها را ندارم". 1
قابل‌ذکر است که جنتی پس از مرگ آخوند مشکینی، در شهریورماه سال 86 گفته بود: بر سر نامزدی (برای اشغال ریاست مجلس خبرگان) جدی است و در صورت نامزد شدن هاشمی، از رقابت با او پرهیز ندارد. 2
به گزارش خبرگزاری حکومتی "پانا" رفسنجانی نیز در سخنرانی‌اش برای فقهای خبرگان گفته بود: "نمی‌خواسته کار بدین جا برسد که رسید! اما چون رقابت لازمه انتخاب است و نمی‌توان برای یک مقام، یک نامزد داشت در رقابت شرکت می‌کند.
اما برخلاف ماه‌ها جنگ جدال‌های جدی در رأس نظام، آخوند محمد یزدی سر درآورده و به ریاست این نهاد برگزیده می‌شود. هاشمی رفسنجانی که در حیله‌گری و دجالی زبانزد خاص و عام است، پس از (اطلاع از مطرح‌شدن محمد یزدی برای پست رئیس خبرگان) رؤیاهای خود برای بازگشت به ریاست نهاد به‌اصطلاح خبرگان را بربادرفته میابد، و پیشاپیش در مصاحبه‌ای به‌منظور بی‌اثر و یا کم اثر کردن تودهنی جدیدی که بر او واردشده و ماست‌مالی شکست جدید خویشان را این‌چنین توجیه می‌کند:
فقط یک‌وقت کار هیأت رئیسه خبرگان حساس می‌شود و آن موقعی است که بخواهد رهبری جدید انتخاب شود. اساس این است و ممکن است در 20 یا 30 سال و کمتر و بیشتر یک‌بار اتفاق بیفتد. بقیه‌اش عمدتاً سخنرانی است... در این وسط، خیلی کار نیست.
آن لحظه حساس، مهم است. برای آن لحظه حساس حتماً لازم نیست رئیس باشم، کافی است عضو خبرگان باشم. انسان در خبرگان می‌تواند صحبت کند و نظرش را بدهد و اگر بخواهم، تأثیرگذار هم خواهم بود.
این‌گونه بازی‌ها، مانورها، و جنگ‌های جناحی اخیر از یک‌سو، و از سوی دیگر افزایش سرکوب داخلی و افزایش اعدام‌ها در ایران بدون شک بی رابطه با مذاکرات اتمی میان ایران و غرب نیست. به‌ویژه زمانی که خامنه‌ای نیز بر پایه برخی گزارش‌ها در حالت احتضار به سر می‌برد.
طبیعی است رژیم ولایت خامنه‌ای در پیان است که با، وادادگی و گردن نهادن به خواست جامعه بین‌المللی برای سر کشیدن جام زهر اتمی و از طریق قبضه کردن کامل حکومت و سرکوب بی‌حدومرز مردم بی‌دفاع مردم ایران از سرنوشت محتوم خویش یعنی سرنگونی راه گریزی پیدا کند. اما زهی خیال باطل...
1 – خبرگزاری پانا
2- خبرگزاری پانا
10 مارس 2015
