آن اقلیت حاضر در پای صندوق رأی نیز صرفنظر از اقلیتی فاقد آگاهی های سیاسی،  کسانی جز جیره خوران نظام و خانواده های هزار فامیل آن و فرزندان شان و دیگرانی که در عرض این 34 سال از قبَل این رژیم به نان و نوایی رسیده اند و خودفروختگانی چون فرخ نگهدار و مسعود بهنود نبودند، دردی از درد عدم مشروعیت آشکار ولی فقیه ارتجاع و نظامش را در صحنه بین المللی دوا نمی کرد. اگر غیر از این می بود ولی فقیه طلسم شکسته یک روز قبل از انتخابات بر منبر نمی رفت تا مردم را، حتی علیرغم عدم پذیرش نظام ولی به بهانه علاقه به کشور به شرکت در انتخابات دعوت کند و آراء مردم را گدایی کند؛ این دعوت، در حقیقت می توانست بطلان پیشاپیش ادعای نظام مبنی بر مشروعیتش به دلیل حضور رای دهندگان تفسیر شود.
 پس از پایان نمایش انتخابات، سردمداران نظام  وقیحانه از حضور پرشور مردم که نشانه اعتماد به نظام  وخلق حماسه سیاسی بود داد سخن دادند. که البته همچنان که در سطور قبلی آمد مشخص است که سازندگان حماسه چه کسانی بودند.(ضمن اینکه این حماسه آنچنان حماسه ای بود که ولی فقیه ارتجاع مجبور شد علیرغم حذف رفسنجانی به آمدن آخوند روحانی تن دهد و سریعا بساط نمایش انتخاباتی اش را در یک مرحله جمع کند.) آنچه که مهم بود عدم حضور جنبش دانشجویی و گروه های مختلف اجتماعی وجوانان و تحریم گسترده مردمی بود که حماسه سیاسی و قیام ساختار شکن و عاشورای سال88 را ساختند و پس از اعلام نام روحانی به بهانه جشن و پایکوبی به خیابان آمده و شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» و سرود «یار دبستانی من» را خواندند که متعاقب آن، خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران اعلام کرد:«برخی اخبار حکایت از آن دارد که جریانهای مغرضی که هیچ نسبتی با کاندیداهای حاضر در عرصه انتخابات نداشته و بیرون از چارچوب نظام و انقلاب به شمار می آیند، درصددند تا با ایجاد حاشیه های غیرقانونی، حلاوت حماسه بزرگ سیاسی را تبدیل به تلخکامی و فتنه انگیزی کنند». چند روز پس از آن پیروزی تیم ملی فوتبال فرصتی برای  مخالفان نظام ایجاد کرد تا سکوت خیابانها را پس از سرکوب قیام 88 با سرود «ای ایران» و «یار دبستانی من» و  شعارهای «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران»، «سوریه را ولش کن، فکری به حال ما کن» به صورت غیرمنتظره ای بشکنند. قبل از این هم، در مراسم تشییع جنازه آیت الله طاهری، جمعیت میلیونی تشییع کننده در اصفهان با شعار «مرگ بر دیکتاتور» حیات پنهان قیام سراسری 88 را مهر تایید زدند. نحوه برخورد مردم معترض و جوانان به جان آمده از اختناق و ستم آخوندی در برابر این سه رویداد(تشییع جنازه آیت الله طاهری، نمایش سیرک انتخاباتی و صعود تیم ملی فوتبال به جام جهانی) همه حاکی از آتش زیر خاکستر قیام و حیات آن است که با جرقه یی می تواند شعله ور شود و این بار با توجه به فرمان برپایی یکانهای ارتش آزادیبخش ملی می تواند در این قالب سازمان یافته به پیش بتازد. همین ویژگی است که خواب راحت را از چشمان سیدعلی بیش از پیش می رباید، آنچنانکه باید انتقام آشفتگی خوابش را از مجاهدان قتلگاه لیبرتی بگیرد. آری، همانطور که رهبر مقاومت گفتند:«خامنه ای بازنده اول در انتخابات ریاست جمهوری ارتجاع بود».
درود بر مجاهدان جان برکف اشرف و لیبرتی
سلام بر مجاهدان شهید کلثوم صراحتی و جواد نقاشان در روزی که زاده شد و در روزی که به مجاهدت برخاستند و در روزی که جان بر سر عهد و پیمان نهادند.
20 ژوئن 2013