مقامات رسمی رژیم میگویند مهمترین مشکل فعلی داخلی کشور بیکاری است، به خصوص برای جوانان فارغ‌التحصیل دانشگاهی.
یک به اصطلاح کارشناس به نام مسلم خانی در گفتگو با مهر در ۱۴ تیر ۹۵ درباره وجود بحران بیکاری در کشور به‌ویژه برای تحصیل‌کردگان دانشگاهی اشاره کرد «شاید عوامل زیادی در بروز پدیده بیکاری مؤثر باشند که یکی از آن‌ها عدم توجه جدی به بحث کارآفرینی در سال‌های اخیر است»
وی گفت: «ما متأسفانه نتوانسته‌ایم نه در دولت و نه در مجلس یک الگوی جامعی در سیاست‌گذاری بازار کار تدوین نماییم. ما هنوز نمی‌دانیم فرماندهی بازار کشور با کیست. آیا وزارت کار فرماندهی اشتغال را بر عهده دارد یا وزارت اقتصاد. سازمان مدیریت و یا دستگاهی دیگر است؟».
اما دلایل دیگری هم در بیکاری فارغ‌التحصیلان وجود دارد، ازجمله ضعف سیستم آموزشی و عدم کشف استعدادهای واقعی جوانان که همین امر باعث می‌شود که جوانان ما فقط میل شدیدی به عناوین دکتر و مهندس پیدا کنند که در ابتدای اسمشان قرار گیرند. به همین دلیل در بسیاری از رشته‌ها هزاران تقاضا برای کار وجود دارد ولی بسیاری از مشاغل خالی از متقاضی کار مانده‌اند.
اما مشکل بیکاری تنها شامل تحصیل‌کردگان دانشگاهی نیست. بسیار زیادند تعداد کارگرانی که هرروز کار خود را در شهرهای ایران از دست می‌دهند و یا سال‌های گذشته از دست داده‌اند.
خود وزرای صنایع رژیم فجایع نشآت گرفته از سوء مدیریت کشور را به رسمیت شناخته‌اند.
واقعیت این است که تعداد بیکاران در کشور کابوسی برای آخوندها شده است که به خوبی به عواقب مخرب آن برای جامعه ازجمله افزایش جرم در کشور، اعتیاد جوانان، مهاجرت نخبگان، بالا رفتن سن ازدواج و ...واقف‌اند.
سردمداران رژیم همه متفق القولند که تعطیلی و ورشکستگی مراکز صنعتی و تولیدی مهمترین عامل بیکاری و افزایش نرخ رشد بیکاری است.
اما ورشکستگی مراکز صنعتی و تولیدی در چیست؟
ـــ اصلی‌ترین دلیل در یک‌کلام واردت! و قاچاق کالا توسط باندهای حاکم بر ایران است.
ـــ سپردن اکثر مراکز تولیدی و اقتصادی مهم به ارگان‌های چپاولگر سپاه و مهره‌های سرسپرده آن است که باعث از دور خارج کردن کارخانه‌های تولیدی که توان رقابت با این ارگان سرکوب را ندارند می‌شوند.
ـــ کارگزاران رژیم اگرچه از قبل شهریه‌های سنگین، دانشگاه‌ها سودهای کلان می‌برند اما هیچ برنامه‌ای برای اشتغال پس از تحصیل فارغ‌التحصیلان ندارند.
ـــ سرمایه گزاری در بخش‌های بانکی و دلایلی که با سودهای هنگفت همراه است مانع سرمایه‌گذاری در بخش تولید است.
ـــ تخریب روستاها و موج مهاجرت روستاییان به حاشیه شهرها و متورم شدن آلونک‌نشینان شهرها یکی دیگر از عوامل مؤثر در افزایش تعداد بیکاران است.
پس بی‌دلیل نیست که بر اساس گزارش بانک جهانی درباره اقتصاد ایران در سال ۲۰۱۵: ایران با کاهش رشد اقتصادی، کاهش سهم از اقتصاد جهان، کاهش سرمایه‌گذاری و پس اندازه‌ای ملی، افت درآمد و هزینه دولت و همچنین بدتر شدن شرایط بیکاری روبرو بوده است.
