ایران - کاهش نمایشی تورم و فقر واقعی در سفره مردم

اگر یک خانواده‌ای که در معمولی‌ترین حالت برای تأمین نیازهای روزمره خود هم مشکل دارد، بخواهد برای افطار خود دو سنگک و برای سحری دو بربری بخرد، روزانه فقط 5 هزار تومان هزینه خرید همین چند قرص نانش خواهد بود که برای یک ماه رقم 150 هزار تومان می‌شود.

از گوشت کیلویی 40 هزار تومان، مرغ 7 هزار تومان، شکر بیش از 3 هزار تومان، چای 30 هزار تومان، خرمای معمولی بالای 8 هزار تومان، برنج ایرانی 8 هزار تومان دیگر حرفی نباید زد. خانواده‌هایی که زیر حاکمیت در حال تولید فقر، روز و شب در حال افزایش هستند.
پاسدار پرویز فتاح، رئیس کمیته امداد رژیم به گسترش و عمیق‌تر شدن فقر در حاکمیت آخوندی اذعان کرد و گفت: «تعداد نیازمندان چه آنان که زیر خط فقر زندگی می‌کنند و چه آنان که روی مسیر فقر قرار دارند، زیاد است. وضع موجود به‌گونه‌یی است که نشان می‌دهد اقدامات این دولت و دولتهای قبل و اقدامات این مجلس و مجلس‌های پیشین ناکافی بوده است.
به هرحال این یک واقعیت است که فقر در ایران در حال توسعه است، شاید حتی به یکی از شاخصهای مهم در پایش سالانه تغییر وضعیت اقتصادی کشور تبدیل شده باشد. اگر در پایان دهه ٧٠ و نیمه دهه ٨٠، تعداد جمعیت زیر خط فقر از رقم ٥ الی ٦ میلیون نفر تجاوز نمی‌کرد، امروز تعداد این جمعیت، دو رقمی شده و دو دهک قابل‌توجه از دهک‌های درآمدی کشور را شامل می‌شوند.» (سایت حکومتی سلامت نیوز 18-3-95)
آمارهای روی کاغذ و واقعیت‌های جامعه
در رابطه با کاهش ادعایی نرخ تورم از طرف دولت آخوند روحانی، کاوه زرگران، دبیر کانون انجمنهای صنایع غذایی گفت: «در تمام دنیا بعد از کاهش قیمت نفت، مواد غذایی هم ارزان شده و دسترسی اقشار کم‌درآمد جامعه به غذا بیشتر شده اما در ایران طبق آمار بانک مرکزی، دسترسی دهک‌های کم‌درآمد کشور به غذا خیلی کمتر شده است.
در حال حاضر دولت با افزایش کاذب قیمت خرید تضمینی محصولات کشاورزی، حباب قیمتی ایجاد کرده است که به‌دنبال آن مواد غذایی در پروسه رسیدن به دست مردم با افزایش قیمت روبه‌رو می‌شود و در سیستم نابسامان توزیع در عمده‌فروشی‌ها و خرده‌فروشی‌ها با قیمت‌های بالا به فروش می‌رسد.
واقعیت این است که ما در بخش مواد غذایی نیاز داریم تا بخشی از مواد اولیه را از خارج از کشور تهیه کنیم اما به بهانه حمایت از بخش نیمه‌ای که مواد اولیه را در داخل کشور تولید می‌کنند، نظام تعرفه‌ای را بالا برده‌ایم. در صورتی که قیمت تمام شده محصولات نهایی افزایش یافته و این مردم هستند که باید با گرانی‌ها روبه‌رو شوند».
زرگران خاطرنشان کرد: ”به‌دلیل محاسبات کاذب دولت، ضریبی که به قیمت تمام شده کالاها اضافه می‌شود به نفع مصرف‌کننده نیست“.
وی افزود: ”با توجه به شرایط فعلی می‌توان گفت: کاهش نرخ تورم تاثیری بر دسترسی اقشار کم‌درآمد جامعه به غذا نداشته و قدرت خرید مردم نسبت به گذشته پایین‌تر آمده است“.
رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی رژیم در تهران در رابطه با عملکرد دولت نیز اظهار کرد: ”برخی سیاست‌ها در کارنامه اقتصادی دولت تاثیر مثبتی داشته است اما در زندگی مردم آثار خوبی نداشته و دولت در حمایت از صنعت و تولید داخلی ناموفق بوده است“.
وی افزود: ”اگر دولت به سیاستهای نادرست خود ادامه دهد، ضربه بیشتری به تولید و صنعت کشور وارد شده و بدبینی مردم نسبت به تیم اقتصادی دولت بیشتر می‌شود“.
افزایش قیمت 8 گروه مواد غذایی
با شروع ماه رمضان نیز به‌دلیل افزایش تقاضا برای برخی گروه‌های کالایی، بسیاری از خوراکی‌ها گران شد و موج افزایش قیمتها را بیشتر کرد. به‌طوری که طبق آخرین گزارش بانک مرکزی، لبنیات 2/4 درصد، برنج 4/25، حبوبات 4/29، سبزیهای تازه 1/6، گوشت قرمز 2/3، قند و شکر 8/23، مرغ یک و چای 7/14 درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش داشته است. بر اساس این گزارش نرخ سه گروه مواد غذایی برنج، مرغ و قند و شکر افزایش یافت “. (روزنامه حکومتی جهان صنعت 3-4-95)
در همین ماه رمضان شاهد افشای حقوق های نجومی مدیران دولت آخوند روحانی در جریان جنگ باندهای حکومتی هستیم که دجالگرانه مدعی پی ریزی ‌ام القرای اسلامی، به‌عنوان نمونه‌ای در عالم بشریت هستند، در همان حال می‌توان با شعار حمایت از مستضعفین، ماهانه صدها میلیون تومان، حقوق و مزایا و پاداش و... به جیب زد و به‌عنوان نگهبانان ”صندوق توسعه“ امانت فرزندان محروم بلوچستانی و کرد و ترک و فارس را به یغما برد.